vealon

ویبراسیون ( لرز ) ، تحریر و تکیه ، چهارمضراب ، گلیساندو ، واخوان ، آکسان  ، اشاره  ، غلت

بخش سوم از موارد اختلاف خود تفاوت شیوة اجرا می باشد که جای صحبت زیادی دارد و بیشتر باید عملی توضیح داده شود که درک کامل آن فقط برای شاگرد در محضر استاد با سالها تلاش و سعی بیشتر می گردد . ولی به طور کلی می توان به موارد برجستة آن اشاره کرد .

شیوة اجرا به مواردی چون تکنیکهایی که برای اجرای جملات موسیقی استفاده می شود ، اندیشة نوازنده ، میزان درک نوازنده از زیبایی موسیقی ( حس زیبا شناختی ) و چگونگی بیان این زیبایی ها ، آموزش و ساختار موسیقی مربوط می شود و اگر ساختار موسیقی تغییر کند شیوة اجرا نیز تغییر می کند .

موسیقی ایرانی ترکیبی از هجاهای کوتاه و بلند می باشد ، که هجاهای کوتاه به وسیلة ضربات تک و هجاهای بلند بوسیلة ضربات ریز ( و یا در سازهای کششی ، کشیده ) و اشاره ها در انتها و بعضی مواقع ابتدای یک تک و یا یک ریز اجرا می شوند .

در شیوه های جدید تک ها همه مثل هم نواخته می شوند و تحرک آنها در سطح زیاد شده ولی در شیوه های قدیم هیچکدام از تک ها شبیه هم نیستند و از نظر آندازه ، شدت نواخت ، تندی و کندی و عمق و … متفاوت هستند ، کشیده ها ( ریزها ) هم همینطور ، در شیوه های جدید کشیده یک کشش یکنواخت برروی سیم می باشد ولی در شیوه های قدیم این هم مانند تک ها از تنوع بسیار زیادی برخوردار می باشد .

اشاره ، در شیوه های جدید خیلی کم بکار می رود و نحوة اجرا نیز تغییر کرده . اما در شیوه های قدیم زیاد بکار می رود .

غلت ، در شیوه های جدید همان trill موسیقی غربی است یعنی برای نت سیاه 8 ضربه ولی در شیوه های قدیم این ضربات در جاهای مختلف متفاوت است هم در سرعت و هم در تعداد و هم در شدت نواخت .

ویبراسیون ( لرز ) ، در شیوه های جدید حرکت فیزیکی انگشت بر روی سیم است که گاهی تا ربع پرده انگشت اطراف نغمه حرکت می کند . ولی در شیوه های قدیم ویبراسیون فیزیکی وجود ندارد و ناله های نغمات درونی است و هر نغمه در هر مقام ناله ای متفاوت باید داشته باشد که این بسیار مشکل است .

تحریر و تکیه ، نوع تحریرها تغییر کرده ( ساختار به هم ریخته ) و تکیه ها نیز خیلی نرم و کدر و درهم اجرا می شود .

آکسان ، آکسانبندی در شیوه های قدیم بسیار پیچیده است .

گلیساندو ، در شیوه های جدید خیلی استفاده می شود ولی در شیوه های قدیم اصلاً کاربردی ندارد .

واخوان ، در شیوه های امروزی خیلی کم استفاده می شود و معمولاً تک صدایی می نوازند اگر هم استفاده شود بصورت یک صدای ممتد در کنار نغمات مدام به گوش می رسد . ولی در شیوه های قدیم واخوان گاهی هست و گاهی نیست .

چهارمضراب ، در شیوه های جدید چهارمضراب ها بکلی تغییر کرده و هیچ نشانی از پایه های چهارمضراب تند و چالاک کمانچه نوازی قدما دیده نمی شود ولی در شیوه های قدیم همانگونه که در تار و یا سنتور پایه های متنوعی برای چهارمضراب وجود دارد در کمانچه هم همینطور است .

اگر ما بخواهیم میزان پیشرفت یا پسرفت کمانچه نوازی را پس از انقلاب بررسی کنیم اول باید مشخص کنیم که تعریفمان از پیشرفت در این زمینه چیست. آیا نزدیک شدن به موسیقی قاجار ارزش محسوب میشود و هرچه نزدیک شدن به آن یا حرکت در راستای آن پیشرفت برای ما محسوب میشود یا ارزش های ما مطابق با ارزش های بین المللی موسیقی کلاسیک است که تسلط بر روی ساز در راستای خواسته های آهنگساز مورد نظر است و نه حفاظت صرف از سنت های گذشتگان؛ اگر منظورمان از پیشرفت در زمینه دوم است، به روشنی می توان نواخته های نوازندگان قبل و بعد از انقلاب را با این معیار سنجید.

البته اینجا یک سئوال بسیار مهم مطرح می شود که اگر ما بدون در نظر گرفتن میراث ملی بخواهیم با سازی مانند کمانچه روبرو شویم آیا اصولا ساز کمانچه با شکل امروزی از منطق آتیکی و موسیقایی برخوردار است یا خیر؟ یا به بیانی دیگر آیا کمانچه میتواند سازی مستقل باشد یا یک نیم ویولون است؟!

بررسی ساختار کمانچه و اینکه آیا این ساز به تکامل لازم رسیده یا خیر مجالی دیگر میطلبد ولی مسئله ای که قابل کتمان نیست این است که کمانچه بالاخره سازی پوستی است و خودبخود صدایی مستقل از ویولون دارد.

بحث ما در این مطلب معطوف به نوازندگی است؛ با این دید اگر نگاهی به کمانچه نوازی پیش از انقلاب بی اندازیم، با شنیدن آثاری که از آنها در بازار موجود است می توان نتیجه گرفت که ما چند نوازنده بسیار شاخص در پیش از انقلاب داریم: باقر رامشگر، حسین اسماعیاده، علی اصغر بهاری، رحمت الله بدیعی و مجتبی میرزاده (البته این چند نفر عمده فعالیتشان پیش از انقلاب بوده و در این میان از کسانی که بعد از انقلاب فعالیت بیشتری داشتند نام برده نشده است)

اگر بخواهیم از میان این پنج نفر سه نوازنده را در سه زمینه ترویج کمانچه نوازی، تکنیک و ادیت انتخاب کنیم به ترتیب می شود، از علی اصغر بهاری که بزرگترین مروج این ساز تا امروز است، رحمت الله بدیعی که مهمترین مجری سبک تکنیکی نوازندگی استاد صبا روی کمانچه بوده و هست و مجتبی میرزاده که از نظر ادیت هنوز هم شاخص به نظر می رسد، را نام برد.

اینجا ذکر این مورد لازم است که عده زیادی از نوازندگان کمانچه، سبک نوازندگی رحمت الله بدیعی و مجتبی میرزاده را ویولونی میدانند، این ادعا از این جهت می تواند مورد اشکال باشد که نوازندگی ویولون ایرانی که مورد نظر این عده است، خود سبکی وام گرفته از کمانچه است و در نود درصد مواقع تکنیک هایی که روی ویولون ایرانی میشنویم، مربوط به ویولون نیست، مثلا ما در نوازندگی این افراد از دوبل نت ها (به جز در مواقع گرفته شدن نت واخوان) فلاژ‍وله ها و استکاتوها و … تقریبا چیزی نمی شنویم. این ادعا دقیقا مثل این است که به کسی که با سنتور، دوبل نتی را اجرا می کند بگویند، او پیانو نواز است چون شبیه به کسی که با پیانو دو انگشتی می نوازد ساز می زند!” پیانو با استفاده از ۱۰ انگشت است که میتواند به معنای واقعی پیانو باشد و همینطور ویولون هم با تکنیک های خود، ویولون است و سازی است از نظر تکنیکی، متفاوت از ابوا و کلارینت…

audio file

به قسمتی از نوازندگی مجتبی میرزاده به همراهی ارکستر گوش کنید (از کاست گلبانگ شماره دوم” با صدای شجریان و موسیقی حسن یوسف زمانی)

متاسفانه در ۳۰ سالی که رحمت الله بدیعی به خارج از کشور عزیمت کرده است، اجرای های درخشان او از دید بسیاری از نوازندگان کمانچه دور مانده و فراموش شده است.

قدرت نوازندگی رحمت الله بدیعی، به مدد توانایی او در نوازندگی قطعات بسیار مشکل ویولون کلاسیک (مخصوصا آهنگسازان دوره رمانتیک مانند برامس، بروخ و پاگانینی)، هنوز هم به عقیده نگارنده بی نظیر است، زیرا با توجه به فاصله سیم از دسته در سازهای قدیمی که مورد استفاده این نوازنده قرار می گرفت، او با قدرت بالا در دست چپ، چنان شفاف، واضح و با قدرت در پوزسیون های بالاتر از سوم، تحریر های بین دو سیم را اجرا می کند که هنوز هم نمونه آن توسط نگارنده شنیده نشده است؛ مخصوصا در اجرای تکنوازی

audio file

گوشه حجاز 

در آلبومی که به آثار درویش خان پرداخته شده، قسمتی از توانمندی های این نوازنده قابل شنیدن است.

در مورد این نوازنده باید به این نکته نیز اشاره کرد که او اولین نوازنده ای بوده که مانند نوازندگان امروزی این ساز، همپای دیگر سازها در گروه می نواخته است. البته اینجا لازم است که یادآوری شود که نوازندگان جوانی ممکن است امروزه باشند که توانایی رقابت با رحمت الله بدیعی را داشته باشند ولی هنوز به درجه ای از شهرت نرسیده اند که آثارشان را به صورتی که از این نوازندگان می شناسیم عرضه کرده باشند.

پس از انقلاب از سه نوازنده میتوان نام برد که خدمات بزرگی برای این ساز انجام داده اند، چه از نظر ترویج این ساز، چه تعدد اجرا، چه گسترده تر کردن رپرتوار و گستره نوازندگی کمانچه؛ اردشیر کامکار، سعید فرجپوری و کیهان کلهر.

گستره جغرافیایی استفاده از دف به نقل ار ویکی پدیا:

از این ساز در قاره آسیا بیش از مناطق دیگرجهان استفاده می‌کنند و هر کشوری به فراخور حال و هوای موسیقی خود، از آن استفاده می‌کنند. کاربرد دف به ویژه در خاورمیانه از سایر جاها بیشتر است. در کشورهای عربی همچون عربستان و عمان و کشورهای دیگری چون ترکیه، عراق و آذربایجان از جمله جاهاییست که دف رواج دارد. پس از آنکه تمبک مجلسی شد به تدریج جای دف را گرفت و از رونق دف کاست و دف را بیشتر در شهرهای کوچک و قصبات در مجالس عیش و سرور به کار می‌بردند به ویژه در کردستان و آذربایجان بسیار متداول بود و نوازندگان ماهر داشت. در سال‌های اخیر دف نوازی در بیشتر شهرهای ایران رایج‌تر شده است و هنر آموزان به آموختن آن روی آورده‌اند. در کردستان و به ویژه در استان کردستان و استان کرمانشاه دف نوازی در میان مردم جایگاه خاصی دارد. رواج بسیار زیاد دف در کردستان به دلیل وجود آیین‌های عرفانی در این ناحیه است. پیروان طریقت قادریه و آیین یارسان از گروه‌هایی هستند که از این ساز در مراسمهای عرفانی خود استفاده می‌کنند. به همین خاطر بسیاری از مردم کردستان آشنایی مقدماتی با دف دارند.همچنین به دلیل حلال شمردن دف در دین اسلام پیروان سایر طریقت‌ها از جمله نقشبندیه از دف استفاده می‌کنند. مراسمهای مولودخوانی از دیگر مراسمهایی است که مردم کردستان در آن دف نوازی می‌کنند.از نوازندگان صاحب سبک آن می‌توان بیژن کامکار و مسعود حبیبی را نام برد که استاد کامکار نقش به سزایی را در شخصیت دادن به این ساز در موسیقی اصیل ایرانی ایفا کرده است.

در دوران پیش از اسلام دف در موسیقی ایرانی و کردی حضور داشته بطوریکه رد پای ریتم‌های آن هنوز در موسیقی کردی وجود دارد، اما با ورود اسلام به‌دلیل حرام بودن موسیقی این ساز جهت بقای خود در خانقاه‌ها و تکایای کردستان بست نشست و برای بیش از ۱۳ قرن در خانقاه‌های کردستان همدم دراویش کردستان شد و با ذکر و سماء آنها آمیخته شد بطوریکه ذکرها در هر مقامی با ریتم خاص خود در دف همراه هستند و بعبارتی هر ذکری مقام خود را دارد که مقامهای دف نام دارند. مقام‌های دف در طرایق کسنزانی و قادری و دیگر طرایق از ۷ تا ۱۰ مقام اصلی هستند. این بست نشینی دف تا سال ۱۳۵۳ ادامه داشت تا این که به اهتمام محمدرضا لطفی و با زحمات بیژن کامکار این بست به پایان رسیده و در این سال پس از قرن‌ها در اجراهای عمومی و در موسیقی غیرعرفانی استفاده شد.

مراحل آموزش سنتور

از مهمترین بخش ­های آموزش در تمام سازهای موسیقی، آشنایی با ساختار ساز انتخابی است. هنرجو در ابتدا درباره­­ ساز سنتور می ­آموزد. در این مرحله آشنایی با ساختار فیزیکی ساز و چیدمان سیم ها بر روی بدنه ضروری است.

هم چنین نحوه­ نشستن صحیحِ  در هنگام نوازندگی تاثیر مستقیمی در کیفیت نواختن نوازنده دارد. ساختار هر ساز نحوه­ نشستن آن را مشخص می ­کند. ساز سنتور برخلاف بسیاری از سازها، با فاصله از بدن نوازنده قرار می­ گیرد.در این حالت آگاهی از استانداردهای نشستن صحیح مانند فاصله­ ساز از نوازنده و زاویه صحیح دست ها نسبت به ساز، برای هنرجویان نوپا که در دوره های آموزش سنتور شرکت کرده اند بسیار ضروری است.

آموزش نت خوانی ونواختن نت ها

یادگیری نت­ خوانی مشابه یادگرفتن حروف الفبا در زبان فارسی است. آموزش صحیح و استاندارد نت­ خوانی و ریتم، هنرجو را برای رسیدن به هدف نهایی (نواختن ساز) آماده می ­کند.

این مرحله از مهمترین مراحل آموزش در هر نوع سازی است. در این جا هنرجو با دنیای موسیقی آشنا می شود و درک صحیح از ساختار ریتم و فواصل نت ها در موسیقی پیدا می کند. این مرحله یکی از مهمترین مراحل یادگیری در  آموزش سنتور است و صبر و اشتیاق بالای هنر جو را می طلبد.

مضراب­ ها در سنتور

مضراب سنتور از جنس چوب است. اگر به مضراب سنتور دقت کرده باشید، احتمالا ناحیه­ حلقه ای را در آن  دیده اید. این قسمت محل قرارگیری انگشتان است و به نگه داشتن مضراب در دست کمک می­ کند. در قسمت جلوی مضراب معمولا از نمد استفاده می­ کنند که استفاده از نمد به نرم بودن وشفافیت صدا کمک بسیاری می­ کند.

بعد از آشنایی مقدماتی با نحوه­ نشستن و ساختار مضراب­ ها، نحوه درست به دست گرفتن مضراب ها و آموزش صحیح مضراب زنی، شالوده­ های اصلی نوازندگی را در هنرجویان تشکیل می دهند.

یادگیری سنتور و اجرای قطعات موسیقی

شیرین ­ترین بخش از آموزش سنتور، اجرای قطعات موسیقی توسط ساز است. پس از آموزش ساختارهای لازم، اکنون هنرجو برای اجرای قطعات موسیقی ساده، آماده است. در آموزش سازهای ایرانی، اولویت شروع در نواختن قطعات با دستگاه­ها و تم ­های ایرانی است.ولی این یک شرط مطلق نیست و این استاد است که با توجه به روحیات و تشخیص سطح هنرجو، قطعات موسیقی را انتخاب می ­کند.

انتخاب صحیح و وسواس در انتخاب قطعات برای هنرجویان، تاثیر زیادی بر انگیزه و اشتیاق آنها در نوازندگی دارد و این یکی از تخصصی­ ترین قسمت ­های آموزش سنتور به روش  اصولی است. استادان زبردست با سال­ها تجربه و روبرو شدن با شاگردان مختلف، بیشترین تاثیر را در تشویق هنرجویان به یادگیری سنتور و در نهایت لذت بردن از ساز را دارند.

آشنایی کامل با پرده های سه تار

درود بیکران به نوازندگان سه تار و همچنین دنبال کنندگان وبسایت نت به نت. شناخت پرده های سه تار جزء لاینفکی از پروسه یادگیری این ساز می باشد. اگر تا امروز ابهاماتی در مورد شناخت پرده های سه تار داشته اید، با مشاهده ویدئوهایی که استاد اقبال برایتان مهیا کرده اند، می توانید با نام و همچنین جای پرده ها روی دسته سه تار به طور کامل آشنا شوید. به احتمال زیاد تا به حال مقالات متعددی در این زمینه مطالعه کرده اید و یا تصاویر مختلفی در کتابهای آموزشی از پرده سه تار دیده اید. اما هیچکدام از آنها کار یک ویدئوی کامل و با کیفیت را انجام نمیدهد. در ادامه با ما همراه باشید تا به تحلیل و بررسی پرده های سه تار بپردازیم 

آنچه هنرجویان مبتدی را هنگام گرفتن پرده ها سردرگم میکند چیست؟

کیمیا دختری 20 ساله است که به تازگی به جمع هنرجویان من پیوسته و آموزش سه تار را با ویدیوهای من دنبال میکند. استعدادش بسیار ستودنی است و امروز پس از 3 ماه قطعه مرغ سحر را نواخت و برایم فرستاد و چقدر هم زیبا نواخت. در ابتدای آموزش ها، به چالش هایی بر میخورد که در بین راه بعضاً دچار یاس و نامیدی میشد. سوالات ریز و درشت ذهنش را درگیر کرده بود. سوالاتی از قبیل: نحوه مضراب زدن، اجرای مضراب ریز، نرسیدن انگشت سوم به پرده و. من سعی کردم  تمام سوالاتش را به طور کامل پاسخ دهم تا جایی که هیچ ابهامی برایش باقی نماند. یک روز به تلگرام من پیامی داد که موضوعش این بود: استاد عزیزم سلام. ممنون از اینکه تا الان پاسخ تمام سوالاتم را داده اید. بسیار خوشحالم که پشتوانه ای چون شما دارم. این بار هم سوال یا بهتر بگویم، مشکلی برایم پیش آمده که بد جور ذهنم را  درگیر کرده . مثلا وقتی میگویید پرده لا» را بگیرید، من از کجا بفهمم کدام لا را باید گرفت؟ اینطور که متوجه شدم، چند جا پرده لا» روی دسته سه تار داریم. و همینطور پرده های دیگر. از هر کدام چند تا  در جاهای دیگر دسته سه تار است. من سر در گم شده ام. لطفاً در این مورد مرا راهنمایی کنید. بنابر سوال این دوست عزیز، تصمیم گرفتم 3 ویدئوی کامل برای شما خوبان بسازم و در آن به طور کامل پرده های سه تار را تشریح کنم. و همچنین شما را با مفاهیم ربع پرده و نیم پرده نیز آشنا گردانم.

به روش زیر درسهای آموزشی سه تار را یاد بگیرید

دوستان گلم خیلی سریع برویم سر اصل مطلب . هنگامی که بسته های آموزشی را تهیه کردید ، آنها را دانلود کنید . فرقی نمیکند چه روی کامپیوتر چه روی گوشی موبایلتان ولی پیشنهاد میکنم از هر طریق دانلود کردید در کامپیوتر ذخیره کنید تا همیشه داشته باشید . چون کاربردی است ، بعد ها هم به دردتان میخورد . به ترتیب اولویت میگویم چگونه ویدئو ها را دنبال کنید . اگر تلویزیونتان فلش میخورد درسها را روی فلش بریزید و به تلویزیون منزل متصل کنید و با سازتان پای تلویزیون بشینید و طبق ویدئوها پیش بروید . چون تلویزیون های ال سی دی معمولا بزرگ هستند ، تکنیکهای سه تار و نکات مضراب و انگشت گذاری را بهتر متوجه میشوید . اگر تلویزیونتان فلش نمیخورد ، درسها را رول لپ تاپ بریزید و ببینید و درنهایت اگر لپ تاپ ندارید با گوشی خود ویدئوهای آموزشی را ببینید . و اما دیدن این ویدئو ها با دیدن فیلم فرق دارد . برای اینکه بتوانید خوب درکش کنید من راه کاری به شما میدهم . در مرحله اول ویدئوی یک درس را کامل ببینید . در هنگام دیدن به نت ها و همچنین توضیحاتی که میدهم گوش کنید . در مرحله دوم ویدئو را پخش کنید ولی نگاهتان کامل به نت ها باشد و فقط صدای ویدئو را گوش کنید تا انتهای درس . در مرحله سوم ساز را بردارید و ویدئو را پخش کنید . میزان اول درس را با دقت مشاهده کنید ، حالا خودتان سعی کنید آن میزان را بنوازید . بعد میزان دوم را پخش کنید و مثل قبل سعی کنید خودتان آن را بنوازید و همینطور الی آخر . این حداقل کاری است که باید انجام دهید . البته بعضی دوستان در همان مشاهده اول کل ویدئو ساختار کل آهنگ را میفهمند و شروع میکنم به نواختن از روی نت ها که این بستگی به توانایی هر نوازنده دارد . پس اصلا از این بابت نگران نباشید که چرا طول میکشد تا یک آهنگ را یاد بگیرید . پیشنهاد من این است که خودتان با توجه به نت هر درس آن را تمرین کنید و میزان به میزان جلو بروید. هرکجا به مشکل برخورید از ویدئوی آن درس کمک بگیرید .

از کجا سه تار تهیه کنم ؟

این سوال برای خیلی از هنرجویان پیش می آید که از کجا سه تار تهیه کنند و برای خرید سه تار به چه نکاتی باید دقت کنند . اتفاقا در این مورد مقاله ای مخصوص نوشته ام و در همین وبسایت قرار دارد . پیشنهاد میکنم حتما آن را مطالعه کنید . دوستان عزیزم توجه کنید ، برای خرید سه تار به عکسهایی که داخل فروشگاه های اینترنتی قرار دارد اکتفا نکنید . سه تار پنجاه هزار تومنی با سه تار یک میلیونی از نظر ظاهری فرق چندانی ندارد . شما باید ساز را دست بگیرید . مقداری با آن بنوازید ، ببینید آیا صدایش به دلتان مینشیند ؟ آیا خوش دست است ؟ آیا خوش ساخت است ؟ مبادا صفحه و یا کاسه آن ترک داشته باشد و خلاصه موضوعات دیگر که باید مد نظرتان باشد . مهر ساز نشانه کیفیت آن نیست . اگر فروشنده این نکات را تضمین کرد ، ساز را از آن بخرید . اگرنه این کار را نکنید چون مثل بعضی از هنرجویان بنده که خودسرانه و بدون دقت یک سه تار بی کیفیت از همه نظر» تهیه کرده اند و الان پشیمانند . حتی المکان حضوری به مغازه ساز فروشی بروید و از نزدیک مواردی را که در مقاله انتخاب سه تار مناسب نوشته ام را در مورد سازی که میخواهید بخرید تست کنید . بعضی از سازها فقط خوشگل هستند و ظاهر آنها گول زننده است دقت کنید این سازها به قول معروف در پاچه تان » نرود .اولین اولویت صدای ساز است که این سلیقه ای است . اولویت دوم کیفیت ساخت است و اولویت سوم ظاهر ساز است . و درپایان این بخش عرض کنم که اگر با تمام این تفاسیر نتوانستید ساز مناسب انتخاب کنید و یا در انتخاب سه تار خوب تجربه و شناختی ندارید میتوانید با من م نمایید تا یک ساز خوب به شما معرفی کنم

چگونه بدون استاد و با استفاده از ویدئوها درسها را یاد بگیرم ؟

این جمله را چندین بار گفته ام و بازهم تکرار میکنم . شمایی که تصمیم به یادگیری سه تار به روش مجازی گرفته ای ، بنا به دلایلی نتوانسته ای کلاس حضوری بروی . مشکلاتی از قبیل مالی – مشغله زیاد – بعد مسافت » و دیگر عواملی که برای خیلی از دوستان وجود داشته و من به آنها حق میدهم چون خودم هم این شرایط سخت را گذرانده ام و به شما این مژده را میدهم که به راحتی میتوانید با استفاده از ویدئوهای آموزشی من سه تار را یاد بگیرید . من مشکلات ریز و درشت خودم را از اوایل نوازندگی سه تار یادداشت کردم و طبق آنها برای شما ویدئو ساختم . و چون به این باور معتقدم ، وقتی مشکلی برای یکی وجود داشته باشد آن مشکل میتواند برای دیگری هم وجود داشته باشد لذا بدون شک ویدئوهای آموزشی من میتواند برای شما عزیزان موثر باشد . اما تفاوت شما با آنهایی که کلاس میروند این است که آنها استاد بالاسرشان است ولی برای شما اینطور نیست . مزیتی که روش آموزشی من برای شما خواهد داشت این است که خود کفا میشوید . یعنی خیلی در بند نت و قوانین موسیقی قرار نمیگیرید . هدف من این است که هنرجو قدرت بداهه نوازی را پیدا کند . آن آهنگی را که ازش خوشش آمد بنوازد . در جمع خانواده و دوستان بنوازد . برای خود آلبوم تشکیل دهد و بتواند برای خود آهنگسازی کند . اینها مواردی است که به جرات میگویم کمتر درباره است صحبت شده و در هیچ آموزشگاهی به شما نمی آموزند . به شما تبریک میگویم که آموزشهای من را انتخاب کرده اید و مطمئن باشید اگر به نکاتی که میگویم عمل کنید خیلی سریع به هدف خود میرسید .

بطور کلی ویولن در هنگام نواخته شدن با سه نقطه چانه، شانه و دست چپ در تماس است.هر یک از این نقاط بخشی از بار دست گرفتن ساز را به دوش می کشند. هرچند، نوازنده باید بتواند که ویولن را بدون کمک گرفتن از دست چپ و فقط با کمک گردن و شانه نگاه دارد.

شانه و گردن:

نوازنده نباید برای نگهداری ساز بر روی شانه چپ، آنرا بالا کشد.شانه باید در هنگام گرفتن ساز به همان وضعیت افتاده خود در حالت طبیعی بدن باقی ماند.طبیعی است اگر گردن نوازنده بلند باشد، او ناخودآگاه برای با تسلط گرفتن ساز،نیازمند بالا کشیدن شانه و یا خم کردن اضافی گردن خود به سمت پایین است.

البته اتخاذ هر یک از دو مورد فوق توسط نوازنده اشتباه است.

میزان بالا بردن دست چپ:

در حالت کلی، نوازنده باید دست چپ را تا جایی بالا برد که ساز و دسته آن امتدادی افقی با زمین پیدا کند.بهتر است ساز بگونه ای گرفته نشود که دسته و سرپنجه ساز به سمت زمین و یا برعکس آن نشانه گرفته شود. در حالت اول ستون مهرها به کشش بی مورد به سمت پایین می افتندهمچنین در این حالت، به علت خمودگی نوازنده، تنفس او مشکل تر می گردد.در حالت دوم نیز به مهرهای گردن در جهت مع فشار وارد می گردد.

ویولن کارش درسته به شرطی که شما هم کارتون درست باشه پس وقتی ویولن در اختیار شماست شما هم در اختیار او باشید،پس عاشقش باشید و به سازتون اهمیت بدهید.

هم ویولن را بشناسید و هم با نحوه در دست گرفتن آن آشنا بشوید یعنی یاد بگیرید چه جوری دست خود بگیرید و چطور بنوازید! ابتدا بیایید تا ببینیم کلا چی هست این ویولن…

ویولن ساز زهی و آرشه‌ای بسیار پرطرفدار و دارای هنرجویان بسیاری در کشورمان میباشد. این ساز کوچک‌ترین عضو سازهای زهی-آرشه‌ای است.

برای نواختن معمولاً روی شانه چپ قرار می‌گیرد و با آرشه که در دست راست نوازنده است نواخته می‌شود.

کوک سیم‌های ویولن از زیر به بم به ترتیب: می (سیم اول)، لا (سیم دوم)، ر (سیم سوم)، سل (سیم چهارم).

اصوات سیم‌های مجاور نسبت به یکدیگر فاصله پنجم درست را تشکیل می‌دهند. در این وسعت صدا ویولن قادر است تمام فواصل کروماتیک و کوچک‌تر از آن را اجرا نماید.

خرك (در جلو)، گريف (جسم سياه‌رنگ در عقب) و سيم‌هاي ويولن

اين ساز از ۵۸ قطعه مختلف ساخته مي‌شود.وزن آن در حدود ۴۰۰ گرم مي‌باشد.

ویولن در زمان نواختن معمولاً روی شانه چپ قرار می‌گیرد و با آرشه که در دست راست نوازنده‌است نواخته می‌شود. کوک سیم‌های ویولن از زیر به بم به ترتیب عبارتند از: می‌ (سیم اول)، لا (سیم دوم)، ر (سیم سوم)، سل (سیم چهارم).

به طور کلی ویولن در هنگام نواخته شدن با ۳ نقطه چانه، شانه و دست چپ در تماس است و هر یک از این نقاط بخشی از بار دست گرفتن ساز را به دوش می‌کشند.

ويلن از بخش‌هاي زير تشكيل شده‌است :

آرشه: يا كمان تركه‌اي چوبي است كه رشته‌هاي موي دم اسب در طول آن كشيده شده و به دو سر آن ثابت شده‌است.

جعبه طنيني: (جعبه رِزونانس): جعبه‌اي است كه از سه بخش صفحه روئي، صفحه زيرين و زوارهاي دور تشكيل شده‌است. گريف، خرك و سيم گير در اين ساز از جنس چوب آبنوس (به دليل استحكام بيشتر) مي‌باشد.

دسته يا گردن: در واقع دنباله چوب آبنوس تكيه سيم هاست كه محل انگشت گذاري نوازنده در قسمت بالاي آن قرار دارد. نوازنده ويولن قادر است در تمام طول چوب آبنوس انگشت گذاري كند.انتهاي دسته به جعبه كوچكي (جعبه كوك) ختم مي‌شود كه سيم‌ها در درون آن به دور گوشي‌هاي كوك پيچيده مي‌شوند.

خرك: پلي‌ست بين سيم‌ها و جعبه طنيني. نقش خرك تقسيم راه سيم‌ها، نگه داشتن سيم‌ها با ارتفاع خاص براي عبور بر روي جعبه طنيني و انتقال ارتعاشات سيم‌ها به جعبه طنيني. در داخل جعبه طنيني استوانه چوبي كوچكي قرار دارد (تقريباً در زير محلي كه خرك قرار دارد)، كه نقش آن انتقال ارتعاشات به صفحه زيرين ساز و مانعي در جهت عدم شكسته شدن صفحه روئي ساز از فشار سيم‌ها و خرك است.

گريف: از آبنوس ساخته شده و در طول دسته ويلن چسبيده‌است و تا ميانهٔ جعبهٔ ساز ادامه دارد. گريف بخشي است كه نوازنده با انگشت خود سيم را به آن مي‌چسباند و به اين ترتيب طول سيم را كوتاه مي‌كند و نت‌هاي مختلف را مي‌نوازد.

سيم گير: از آبنوس ساخته شده و در فاصله اندكي از خرك تا آخر تنه ويولن كشيده شده‌است. با زهي از جنس روده يا پلاستيك يا سيم به دكمه‌اي كه در قسمت پائين جدار تعبيه شده بند مي‌شود.

سيم‌ها: سيم‌ها از جعبه كوچك سر ساز آغاز شده در طول چوب آبنوس تكيه‌گاه سيم‌ها ادامه يافته، از روي خرك عبور كرده و در سيم‌گير مهار مي‌شوند. سيم‌هاي ويولن قبلاً از روده گوسفند (زه) ساخته مي‌شد. امروزه در سيم‌هاي بم‌تر، روي روده سيم في نازكي مي‌پيچند و در سيم‌هاي زيرتر از مفتول في تنها استفاده مي‌شود.

نقش اين ساز چه در اركسترها، به صورت گروه‌نوازي و چه در اركستر مجلسي و حتي به صورت تك‌نوازي پر اهميت است و بيشترين نقش را در اركستر بر عهده دارند. نخستين سازندگان معروف ويولن از ايتاليا هستند. گاسپارو داسالو نخستين ويولن حقيقي را ساخت، اما معروف‌ترين ويولن‌ها در شهر كرمونا ساخته شدند. آندره آماتي و فرزندش نيكولا آماتي و شاگردش آنتونيو استراديواري، بهترين ويولن‌هاي دنيا را تاكنون ساخته‌اند.

منابع عالی زیادی برای کمک به فراگیری ویولن وجود دارد .از بازیها گرفته تا ویدئو ها . اینجا تعدادی سایت آورده شده است که به شما در تمرین و بهبود کمک خواهد کرد:

قطعه Violon fingering را در Fiddlerman.com تمرین کنید.

یک ویدئو برای پست کردن در یوتیوب، اینستاگرام یا فیس بوک  بسازید.

با تماشای ویدئوهایی از مردمی که ویولن می نوازند انگیزه بگیرید. نمی دانید باید از کجا شروع کنید؟ Bryson playing secret (رازهای نواختن بریسون) توسط یک جمهوری یا نوازندگی هیلاری ها Abach Sarabade ) را امتحان کنید.

Violononline.com حاوی هزاران نکته اطلاعاتی درباره ی تکنیک های نواختن پیانو و حالت های آن است.

برگه ی موسیقی ویولن

خوشبختانه جاهای زیادی برای پیداکردن وب سایت های موسیقی آنلاین وجود دارد.

زمانیکه شما ازتمرین آهنگ های ویالون مشابه آسان خسته شده اید می‌توانید دنبال وب سایت های موزیک باشید و چند قطعه جدید یادبگیرید.

وب سایت های رایگان موزیک violononline.com و ۸notes.com را پیدا کنید.

از وب سایت violononline.com تا تمرین گام های خودتان استفاده کنید.

شما می‌توانید هزاران آهنگ پاپ که توسط هنرمندانی نظیر کتی پری ،فلوریدا،کلد پلی در استودیو ویولن مک کورت و … در Mccourt studio ببینید.

IMSLP هزاران آهنگ کلاسیک در دسترس برای دانلود و چاپ دارد.

آموختن ویولن برای بزرگسالان هم امری مشکل است، بچه ها به مراتب می بایست بیشتر تمرین و ممارست کنند، و در اینجا حضور معلم و مدرس آشنا با روانشناسی کودک و با تجربه در آموزش به کودک و نوجوان، اهمیت بیشتری پیدا می کند.

از طرفی مدرس اموزش ساز ویولون به کودکان، باید به فیزیک بدن کودک توجه داشته باشد. مدرس مجرب و کار آزموده و آگاه به اندازه ساز، نحوه به دست گرفتن ساز و آرشه، نحوه ایستادن هنرجو، منقبض نبودن عضلات و… توجه ویژه دارد و ضمن اینکه آموزش صحیح نواختن ساز انجام می گیرد، از ایجاد اشکالات و آسیب های مفصلی و استخوانی پیشگیری می شود.

آموزش ویولن و کلیه سازها به کودکان، بهتر است بعد از گذراندن دوره ارف (موسیقی کودک) باشد ولی چنانچه کودک دوره موسیقی کودکان را نگذرانده باشد ، طی دوره آموزش باید نت خوانی و ریتم خوانی با روش قابل درک برای کودکان آموزش داده شود تا کودک درک و شناخت کلی و دید وسیع تری نسبت به موسیقی و ساز وساختارآن داشته باشد.

با توجه به اینکه یادگیری موسیقی کاری متفاوت و نسبتا مشکل است، آموزش موسیقی به کودکان اهمیت ویژه ای پیدا می کند و مدرس موسیقی به کودک باید ضمن آموزش اصولی و صحیح ساز، با روشهای قابل فهم برای کودکان، یادگیری ساز را ساده کند و با ایجاد علاقه و تشویق نقاط مثبت مراقب باشد که کودک از ساز زدن آزرده نشود و به اصطلاح نَبُرَد.

نزد معلم ویولن بروید

نام کودک خود را برای شرکت در کلاس‌های یک مدرس، در لیست انتظار ثبت کنید و به صورت مرتب به کلاس‌های او و اجرای شاگردانش مراجعه کنید. این فرصت را در اختیار کودک قرار دهید تا اجرای سایر نوازندگان را مشاهده کند. با این روش پیش از شروع اولین درس‌های موسیقی، می‌تواند نکات بسیاری را بیاموزد.

زیرا یادگیری موسیقی مانند یادگیری صحبت کردن در کودکان است و با مشاهده و شنیدن، کودک می‌تواند بسیاری از مسایل را بیاموزد. از طرفی مدرس موسیقی نیز می‌تواند فرزند شما را ببیند و زمان مناسب برای شروع درس‌های ویولن را به شما اعلام کند.

همراه با فرزند خود موسیقی گوش دهید

سی دی ها و کتاب‌ها و همچنین قطعات معروف اجرای نوازندگان ویولن را تهیه کنید. هر روز همراه با کودک خود به این سی دی ها و قطعات گوش کنید. برای یادگیری هر زبانی شنیدن پیش از صحبت کردن بسیار اهمیت دارد. این روش در متد سوزوکی یادگیری به روش زبان مادری نام دارد و شهرتی جهانی دارد.

به دیدن اجرای زنده موسیقی بروید

تا جایی که می‌توانید کودک را به اجرای زنده کنسرت‌های نوازندگان ویولن ببرید. برای اینکار بهتر است از کنسرت‌های گرانقیمت و طولانی پرهیز کنید. زیرا کودکان به صورت طبیعی پس از دقایقی ممکن است تمرکز خود را از موسیقی از دست بدهند و تمایل به ترک کنسرت داشته باشند. هرگز سعی نکنید کودک را به اجبار در کنسرت نگه دارید و می‌توانید محل را ترک کنید. تکرار این کار به مرور باعث افزایش علاقه و تمرکز بیشتر بر موسیقی خواهد شد.

انجام فعالیت‌های سرگرم کننده

فعالیت‌های سرگرم کننده و مفید با کودک خود انجام دهید تا از وضعیت رشد فکری، توجه و تمرکز او آگاه شوید. این فعالیت‌ها می‌تواند کارهایی از قبیل پختن کیک، کاشتن گیاه و باشد.

مهمترین نکته

و اما مهمترین نکته‌ای که باید به آن توجه کنید. زمانی کودک آماده یادگیری اولین درس‌های ویولن خود است، که بتواند به درستی بر موضوع مورد نظر تمرکز کند و بتواند راهنمایی‌ها و آموزش‌های مدرس را به درستی انجام دهد.

هنر و توانایی توجه کردن و نظر دادن درباره محیط اطراف و اتفاقات مثبت را به کودک خود آموزش. با این کار، کودک می‌تواند به تدریج در یادگیری موسیقی با والدین و مدرس همکاری کند.

بهترین سن برای یادگیری ویولن را در حقیقت نمی‌توان به صورت عددی مشخص برای تمام کودکان در نظر گرفت. این سن در کودکان با توجه به عوامل زیادی مانند ژنتیک، محیط پرورش در خانواده، ضریب هوشی و … متفاوت خواهد بود.

برای دانستن زمان مناسب برای شروع یادگیری ویولن باید توانایی کودک در تمرکز و دنبال کردن مباحث و آموزه‌ها را بررسی کنیم و سن فیزیکی کودک معیار دقیقی برای سنجش زمان مناسب نخواهد بود. به نقل از سازی ها معمولا شرایط یادگیری در سنین بین ۳ تا ۶ سالگی در کودکان محیا می‌شود.

بلی از آنجا که ویلن سایز کوچک برای کودکان هم هست از سنین کم هم می توانند به فراگیری ویلن بپرداند. بهترین سن برای شروع نوازندگی از دوران کودکی است. توجه داشته باشید در این سنین اگرچه فراگیری کودکان بسیار بالا است اما بدلیل زود خسته شدن کودکان از کارهایی که نیاز به تمرکز زیادی دارد، بهتر است برای پیشرفت بیشتر، زمان تمرینات آنان را کوتاه تر و به دفعات بیشتر تقسیم کرد.

عده‌ای همواره این پرسش را مطرح می‌کنند که با بی‌انگیزگی کودک خود نسبت به تمرین‌های موسیقی چه کنیم؟

مساله‌ای که در مورد آموزش موسیقی به کودکان اهمیت دارد، تمرین کودکان است. کلاس‌های آموزش موسیقی معمولا به صورت یک جلسه یا دو جلسه ۳۰ تا ۴۵ دقیقه‌ای در هفته در آموزشگاه‌ها برگزار می‌شود و کودک باید آموخته‌های خود را در این جلسه‌ها در طول هفته در منزل تمرین کند. در بسیاری از موارد کودک از سوی خانواده‌ها وادار می‌شود که در منزل به تمرین موسیقی بپردازد در حالی که خود کودک در آن لحظه و آن ساعت تمایلی به انجام این کار ندارد. این مساله باعث افت کیفیت کار کودک در زمینه آموزش موسیقی می‌شود و حتی ممکن است به ددگی او از آموزش موسیقی بینجامد. وقتی کودک تمایلی به انجام تمرین‌های هفتگی موسیقی خود ندارد، والدین می‌توانند تمرین او را متوقف کنند تا زمانی که او خود با میل و رغبت برای این کار اقدام کند. اگر می‌خواهیم که کودک ما موسیقی را فرا بگیرد در واقع قرار است مهارتی به مهارت‌های فردی کودک بیفزاییم که هریک از این مهارت‌ها می‌تواند اعتمادبه‌نفس کودک ما را افزایش دهد و اگر بخواهیم این آموزش را با اجبار فرا روی کودک قرار دهیم، نه تنها اثر مطلوبی نخواهد داشت حتی ممکن است نتیجه عکس نیز به همراه داشته باشد. هنرها و مهارت‌هایی مانند موسیقی یا نقاشی برای کودک یک ضرورت محسوب نمی‌شوند و میل کودک به فراگیری آنها باید حتما در نظر گرفته شود.

پرسش رایج خانواده‌ها در آموزش موسیقی به فرزندان این است که سن مناسب یادگیری چه زمانی است؟ معمولا ۴ تا ۵ سالگی سنی است که معمولا کودکان می‌توانند نت را فرا بگیرند و نواختن یک ساز را آغاز کنند اما با این حال در سنین پایین‌تر نیز می‌توان موسیقی را در قالب بازی‌های کودکانه و با کمک گرفتن از وسایل کمک‌آموزشی به کودک ارائه کرد که این شیوه در حال حاضر در بسیاری از مراکز پیش‌دبستانی کشور نیز متداول است بنابراین اگر خانواده‌ها تمایل دارند تا فرزند آنها به صورت جدی موسیقی را دنبال کند، بهتر است این کار از حدود سن ۵ سالگی فرزندشان با ارف و موسیقی کودکان انجام دهند.

اگر حرفه ای هستید و نمی خواهید قیمت سرسام آوری برای ویولن خرج کنید، در عین حال یک ویولن خاص و باکیفیت عالی می خواهید این گزینه یکی از بهترین هاست. به مشخصات آن توجه کنید:

• جنس بدنه: چوب
• جنس صفحه رویی: کاج
• جنس صفحه پشتی: افرا
• جنس صفحات کناری: افرا
• جنس دسته: افرا-گیریف آبنوس
• جنس خرک: آبرت
• جنس سیم گیر: آبنوس
• پیچ تنظیم دقیق کوک: تاندور روکش استیل عدد
• جنس صفحه انگشت گذاری: افرا
• جنس چانه‌گاه: آبنوس
• جنس گوشی‌ها: آبنوس
• نوع آرشه: هشت پر
• اندازه آرشه: ۴/۴
• جنس آرشه: ساج هندی پاشنه آبنوس صدفکاری
• وزن آرشه: ۵۵-۶۵ گرم

≡   قیمت: حدود ۱۱ میلیون تومان

در سطح مبتدی تا متوسط، از گزینه های خاص، باکیفیت و خوش صدا همین مدل است. ویولا آتیک استگ مدل VA 16 با بهره گیری از چوب صنوبر در صفحه رویی ساخته شده که صدایی شفاف و درخشان را تولید میکند. پشت، کناره‌ها و دسته از جنس افرا هستند که به دلیل ظاهر زیبا، مقاومت بالا و خصوصیات آتیکی، گزینه ای بسیار عالی محسوب میشود. یکپارچه‌بودن چوب صفحه‌ی رویی، پشت و کناره‌ها، صدای این ویولا کاملا مطلوب و دلنشین کرده است. مقر اصلی استگ در بلژیک قرار دارد و از بدو تاسیس در سال ۱۹۹۵ میلادی تاکنون، فعالیت خود را در زمینه‌ی تولید انواع بسیار متنوعی از اداوت موسیقی و لوازم جانبی گسترش داده است. هدف این برند همواره عرضه‌ی محصولاتی با کیفیت بالا و قیمت پایین، برای پاسخ به نیاز طیف وسیعی از نوازندگان و موسیقی‌دانان در سطوح مختلف از مبتدی تا حرفه‌ای است.

≡   قیمت: حدود دو میلیون و هشتصد تومان

کارلوس چندین سال قبل این مدل Strat را در مرکز گیتار انتخاب کرد. او در این باره می گوید:” آنها به من گفتند مردی در اوکیا (کالیفرنیا) این گیتار را سالها زیر تختش نگه می داشته است.” او این گیتار را فورا خریداری کرد و از آن در اجرای آهنگ Little Wing در آلبوم Guitar Heaven استفاده کرد.

کارلوس خاطرات خوبی از گیتار Strat و آمپلی فایر افسانه ای Steel String Singer در یکی از اجراهایش دارد.

او می گوید:” وقتی این گیتار را گرفتم، بارها و بارها خواب استیو ری نزد را دیدم. در این رویا، استیو به من گفت’ کارلوس گوش کن، تو می دانی من کجا هستم مرد. من دیگر در جسمم نیستم. و در جایی که من هستم انگشت ندارم. من نور خالصم. اما دلم برای صدای گیتارم تنگ شده. لطفا به برادرم جیمی بگو Steel String Singer ام را به تو قرض بدهد. می خواهم انگشتانت را از طریق این آمپلی فایر حس کنم.”

چند شب بعد دوباره خواب دیدم. به همین خاطر از جیمی خواستم آمپلی را به من قرض بدهد، اما نداد. بعد از من، رنه مارتینز تعمیرکار گیتار استیو، همین خواب را دید. این بار او از جیمی خواست و بالاخره آمپلی فایر به دستم رسید.”

آمپلی فایر و گیتار Strat به موقع برای یک اجرا در Madison Square garden به دستم رسیدند. من گیتار را به آمپلی فایر وصل کردم. فوق العاده بود. گفتم می خواهم تمام کنسرت را با این بنوازم.”

یکی دیگر از گیتارهای تاریخ ساز کلکسیون سانتانا، سازی است متعلق به Mike Bloomfield استاد سبک بلوز. کارلوس درباره او اینطور می گوید که: او یکی از اولین قهرمانان این عرصه است. قبل از اینکه من آهنگهای Eric Clapton یا Jimi Hendrix را بشنوم، در سال ۱۹۶۵ آهنگهای مایک بلوم فیلد و الوین بیشاپ در گروه بوز باتر فیلد را شنیدم. بنابراین باید قدر این گیتار را دانست.”

این بلوم فیلد بود که کارلوس را به روی صحنه دعوت کرد تا در Fillmore West بدون آمادگی قبلی بنوازد و همین اتفاق باعث شد سانتانا توسط Bill Graham، صاحب و موسس شرکت Fillmore کشف شود.

نکته قابل توجه این است که صفحه رویی این گیتار ابتدا از طلا بوده و بعدا دوباره با روکش راه راه چوب درخت عنبر بازسازی شده است. علاوه بر این، قسمت سیم گیر ذوزنقه ای با یک پل Tune-o-matic جایگزین شد و پیک آپ های هامباکر جای مدلهای اصلی P90 را گرفتند.

از بین بسیاری از گیتارهایی که پائول رید اسمیت برای کارلوس ساخت، این مدل از جایگاه ویژه ای در کلکسیون این گیتاریست برخوردار است. این گیتار درست زمانی که کارلوس روی Supernatural کار می کرد، عرضه شد و در مرحله جدید هیجان انگیز حرفه او یک دستیار به حساب می آمد. کارلوس اغلب از امدادهای الهی در ساخت Supernatural سخن گفته است و این گیتار این گفته را ثابت می کند.

کارلوس آن را گیتار مرجانی قرمز می نامد. به محض انتخاب آن، کارلوس متوجه منحصر به فرد بودن آن می شود و در این باره می گوید:”پر مایه بودن، وزن آن، احساسی که منتقل می کند و رنگ نارنجی سالمونی زیبایش فوق العاده است. در اکثر اوقات رنگ گیتار حال و هوای من را عوض می کند. و بدون حس و حال خوب چه کاری می توان انجام داد؟ این گیتار واقعا خارق العاده است. من اکثر آهنگهای Supernatural را با آن نواختم. یک گیتار Woodstock و یک گیتار Supernatural وجود دارند و هر دو آنها درهایی هستند که می توان از آنها عبور کرد.”

پائول رید اسمیت، استاد ساخت گیتار شروع به نمایش گیتارهایش به سانتانا در سال ۱۹۷۶ کرد. درست زمانی که اسمیت در اوج کارش بود. سازی که کارلوس را به دام انداخت، عقاب طلایی افسانه ای پائول رید اسمیت بود که قلب هوارد لیز را تسخیر کرده بود. کارلوس این گیتار را برای نواختن در آلبوم Zebop! قرض گرفت و عاشق آن شد.

او در مورد این گیتار این طور می گوید:” صدای قوی، پایین و مردانه ای دارد. مانند اینست که دارم سوپرانو می نوازم و صدای تنور از آن خارج می شود.”

سانتانا از اسمیت خواست تا این گیتار را برایش بسازد. گیتارهایی که اسمیت در دهه ۸۰ به صورت سفارشی برای سانتانا ساخت، به تدریج مبنایی برای مدل PRS Santana 2 شدند. یکی از گیتارهایی که کارلوس را بسیار خوشحال کرد، به عنوان شماره ۲ شناخته می شود.

این ساز که از چوب افرا ساخته شده، هدف نهایی گیتارهای سانتانا بود. کارلوس آن را اندکی پس از موفقیت بزرگ گروهش در Prune Music در سان فرانسیسکو در سال ۱۹۷۰ خرید. این گیتار جایگزینی برای گیتار گیبسون مدل SG بود که او در Woodstock نواخت.

کارلوس می گوید:”آن گیتار SG کوک نبود، به همین خاطر آن را از بین بردم. در آن زمان اگر می خواستم یک گیتار جدید داشته باشم، باید با گروه م می کردم زیرا همه ما هزینه آن را می پرداختیم. گروه نمی خواست گیتار جدید برای من بگیرد بنابراین گیتار SG را خراب کردم. سپس یک گیتار جدید خریدم. این گیتار حداقل در هفت کنسرت، همدم زحمتکش من بود. آن گیتار احساس داشت و کوک بود. وقتی آن را دستتان می گیرید، می توانید اجرایتان را شروع کنید.”

این گیتار در آثاری چون Black Magic Woman/Gypsy Queen”، Oye Como Va” و در واقع تقریبا در تمام آهنگهای آلبوم کلاسیک سال ۱۹۷۰ و همینطور دیسکهای الهام بخشی دیگر غوغا به پا کرد.

کارلوس در طول فعالیت پنجاه ساله اش با برندهای مختلفی کار کرده است. او در طول سالهای پس از آغاز به کار گروه شناخته شده اش در وود استاک، باز هم به گیتار گیبسون وفادار ماند. گیتار مدل SG که او در فستیوال تاریخی سال ۱۹۶۹ نواخت، دوام چندانی نداشت، اما گیتار لس پائول جادویی اش در دوران طلایی کلاسیک سانتانا از سال ۱۹۷۰ تا ۱۹۷۲ یعنی زمانی که او Abraxas، Santana 3 و Caravanserai را ساخت، به او خدمت کرد.

کارلوس در اواسط دهه ۷۰، گیتار خود را به یاماها تغییر داد و مدل مورد نظرش را با همکاری این غول سازنده گیتار ژاپنی طراحی کرد. اما از اوایل دهه ۸۰، او یکی از طرفداران اصلی گیتارهای پائول رید اسمیت شد. او به محصولات شرکت PRS علاقه نشان داد تا به شهرتش در آلبوم سال ۱۹۹۹، یعنی Supernatural و در بسیاری از کارهای برجسته دیگر کمک کند. کارلوس سانتانا وقتی پای گیتار در میان است، بسیار سخت گیر است. او درست مانند یک سازنده گیتار ماهر شنوایی فوق العاده ای دارد و می تواند پس از نواختن فقط چند نت یا آکورد غیر واقعی بودن صدای گیتار را تشخیص دهد.

او در این باره با خنده می گوید:” به محض شنیدن صدای گیتار می توانم بگویم به درد لامپ شدن می خورد یا می تواند روی صحنه اجرا کند. شما می توانید وقتی صدای یک گیتار در می آید بگویید تو دماغی و غیر طبیعی است. در این صورت تنها کاری که می توانید بکنید این است که یک لامپ به آن وصل کنید و یک آباژور روی آن قرار دهید. اینطوری بهتر است و کارایی اش برای دکور بیشتر است، چون وقتی صدایی که می خواهم را ایجاد نمی کند، جذب آن نمی شوم. برخی از افراد شاید از پدالهای مختلفی برای رفع مشکل صدا استفاده کنند، اما من این کار را نمی کنم. باید صدا مستقیما از انگشتانم به آمپلی فایر برسد. اگر صدایی که باید ایجاد نمی شود، فورا آن را با کامپیوترها یا بوردهای ترکیب کننده برطرف نکنید.”

با این وجود سانتانا تا زمانیکه گیتار Strat یا سایر گیتارها صدای خوبی دارند، مخالف انتخاب آنها نیست. کلکسیون گیتارهای قدیمی، تاریخی و بی نظیر او در مکانی در اتاق تمرین و ساختمان اداری اش در کالیفرنیای شمالی واقع است.

برای پخش آهنگ مورد علاقه خود، باید برای آکورد گیتار، از تصاویر و دستورالعمل های زیر استفاده کنید تا یاد بگیرید که چگونه هر آکورد را بنوازید. در تصاویر، حلقه ها نشان دهنده ی جایی است که انگشتان دست شما قرار می گیرد (=I انگشت اشاره، M = انگشت میانی، R = انگشت حلقه، = P انگشت کوچک). X نشان دهنده رشته هایی است که شما مرتعش نمی کنید، در حالی که O نشان دهنده رشته هایی است که بدون هیچ عاملی پخش می شوند.

آکورد D چگونه نواخته می شود؟

۱، انگشت اشاره خود را روی رشته سوم در لبه دوم، انگشت خود را در رشته اول در لنگه دوم، و انگشت خود را بر روی رشته دوم در لرزش سوم،

۲، ربع چهارم را ترک کنید،

۳، نواختن چهار رشته پایین،

۴، توجه به صدا، این دایره D است!

آکورد C چگونه نواخته می شود؟

۱، انگشت اشاره خود را بر رشته دوم در اولین لرزش، انگشت خود را در رشته چهارم در لنگ دوم، و انگشت خود را بر روی رشته پنجم در لنگ سوم،

۲، ترک رشته اول و دوم باز،

۳، نواختن پنج رشته پایین و Cord Chord را بشنوید!

آکورد G چگونه نواخته می شود؟

۱، انگشت خود را روی رشته پنجم در لبه دوم قرار دهید، انگشت حلقه خود را روی رشته ششم در لنگه سوم، و انگشت انگشت خود را روی رشته اول در لنگ سوم،

۲، رشته دو، سه و چهار

۳، نواختن همه رشته ها، این G Chord است!

 آکورد E کوچک چگونه نواخته می شود؟

۱، انگشت وسط خود را روی رشته پنجم در لبه دوم و انگشت حلقه خود را در رشته چهارم در دوم لرزه،

۲، رشته یک، دو، سه و شش باز، رها،

۳، نواختن همه رشته ها، این E کوچک است!

مبانی گیتار برای هر مبتدی

حالا که یاد گرفته اید که چگونه با استفاده از ChordBuddy بنوازید می دانید که چگونه آهنگ های مورد علاقه خود را بنوازید.

هنگامی که شما با آکورد های گیتار لذت می برید، می توانید شروع به حرکت بیشتر به آهنگ های چالش برانگیز کنید! نگران نباشید پیشرفت کنید تا بتوانید بدون کمک دستگاه، بنوازید.

قبل از شروع سفر یادگیری گیتار، به وسیله این ابزار نیاز دارید! گرچه بسیاری از تصمیمات شما بر اساس اولویت شخصی است، اما برخی از عوامل کلیدی در خرید گیتار به عنوان گیتاریست مبتدی باید مدنظر قرار گیرند:

• قیمت

• سبک

• سن / اندازه

• شرایط گیتار

• جایی که شما خرید می کنید

گیتار را از کجا خرید کنیم؟

به عنوان یک مبتدی، بهتر است از خرید از یک فروشگاه، بازارچه یا خرید از حراجی ها خودداری کنید، مگر اینکه با کسی که در خرید گیتار تجربه دارد، خریداری کنید. باید بدانید که چه چیزی باید از لحاظ آسیب یا کیفیت گیتار مورد بررسی قرار گیرد. با این گفتن، فروشگاه های اینترنتی تخصصی بهترین گزینه شماست. شما همچنین می توانید از یک شرکت معتبر به صورت آنلاین خریداری کنید.

قیمت گیتار

در حالی که برخی معتقدند که یک گیتار عالی می تواند بین ۴۵۰ هزار تومان تا ۳ میلیون تومان هزینه داشته باشد، لیکن گیتارهای با کیفیت زیادی هستند که در حدود ۱۰۰ تا ۳۰۰ هزارتومان قیمت دارند و برای شروع هم کفایت می کنند. علاوه بر این، بسیاری از گزینه های مرتبط” وجود دارد که شامل نه تنها گیتار، بلکه لوازم جانبی ضروری مانند تونر و کیف می باشد.

۶- با توجه به میزان نما، نت ها را بنوازید و به موقع سکوت کنید.

اکنون می توانید تمامی نت ها را روی خطوط حامل بخوانید. کلید، مایه نما” و میزان نمای” هر قطعه موسیقی را تشخیص دهید، اما نمی توانید معنای علائم مختلفی را که روی خطوط و لا به لای خطوط قرار می گیرند متوجه شوید. برای شکل گیری یک قطعه موسیقی، صدای هر نت موسیقی در هر میزان باید به اندازه معینی ادامه پیدا کند و همچنین در لا به لای این نتها باید در فواصل زمانی معینی سکوت وجود داشته باشد. سکوت به این معنی که در این فواصل هیچ نتی نواخته نمی شود. علائم گوناگونی برای نشان دادن مدت زمان کشش نت و سکوت ها وجود دارد که در ادامه آن ها را فرا خواهیم گرفت.

نت گرد یا نت کامل: به صورت دایره ای در خطوط حامل ظاهر می شود و این نت در میزان ۴/۴ به اندازه ۴ ضرب ادامه پیدا می کند یا کشیده می شود. نت گرد واحد مبنایی است برای دیگر نت ها؛ به این معنی که میزان کشش دیگر نت ها نسبت به این نت سنجیده می شود.

سکوت گرد یا سکوت کامل: یک مستطیل سیاه رنگ که از خط حامل دوم به پایین آویزان است. از لحاظ ارزش زمانیف معدل نت گرد است. هرچند که در موقعیت هایی به معنای سکوت در کل میزان است حتی اگر نت گرد به معنای این میزان کشش نباشد. برای مثال در میزان   نت گرد نمی تواند استفاده شود، چون برای یک میزان زیادی بزرگ است. با این وجود سکوت گرد (سکوت کامل) گاهی برای نشان دادن سکوت در کل میزان مورد استفاده قرار می گیرد.

نت سفید یا نت : از لحاظ ارزش زمانی،   نت گرد محسوب می شود. نت سفید به صورت یک دایره و یک خط راست در خطوط حامل قرار می گیرد. این خط راست می تواند در سمت راست به سوی بالا یا در سمت چپ به سوی پایین کشیده شود. در یک میزان ۴/۴، صدای نت سفید به اندازه ۲ ضرب ادامه پیدا می کند.

سکوت سفید: یک مستطیل سیاه رنگ که روی خط حامل سوم به سمت بالا می نشیند و ارزش زمانی اش به اندازه نت سفید می باشد.

نت سیاه یا نت ¼:  از لحاظ ارزش زمانی، ¼ نت گرد محسوب می شود. یک دایره سیاه رنگ تو پر که یک خط مستقیم از یک سمت ان به یک سو کشیده شده است. در یک میزان ۴/۴، صدای نت سیاه معادل ۱ ضرب خواهد بود.

سکوت سیاه یا : یک علامت منحصر به فرد که شبیه پرنده ایست که به یک سو به پرواز در آمده است.  گاهی این علامت به شکل آینه تصویر سکوت چنگ” نشان داده می شود.

نت چنگ:  از لحاظ ارزش زمانی، ۱/۸ نت گرد محسوب می شود. در یک میزان ۴/۴، صدای نت سیاه معادل   ضرب خواهد بود. نت چنگ شبیه به نت سیاه است، با این تفاوت که در انتهایش چیزی شبیه به یک دم یا یک پرچم نیز وجود دارد که به سمت خطوط حامل خمیده می شود.

نکته: دو نت چنگ یا بیشتر به وسیله یک خط افقی از پایین یا از بالا به یکدیگر مطابق شکل متصل می شوند.

سکوت چنگ: یک خط اریب که در انتهایش چیزی شبیه به پرچم به سمت چپ و مابین خطوط حامل دوم و سوم کشیده شده است. ارزش زمانی سکوت چنگ معادل نت چنگ است.

نت دولا چنگ: ارزش زمانی اش ۱/۱۶ نت گرد است و در یک میزان ۴/۴ صدای نت دولاچنگ معادل ¼ خواهد بود. نت دولاچنگ شبیه به نت چنگ است با این تفاوت که در انتهایش دو پرچم دارد.

نکته: نت های دولاچنگ با دو خط افقی موازی به یکدیگر متصل می شوند.

سکوت دولاچنگ: شبیه به سکوت چنگ با این تفاوت که یک پرچم دیگر در زیر پرچم اول و مابین خطوط حامل سوم و چهارم کشیده شده است. ارزش زمانی سکوت دولاچنگ معادل نت دولاچنگ است.

هنگامی که یک نقطه در کنار یک نت یا یک سکوت قرار می گیرد، باید به اندازه نصف ارزش زمانی نرمال نت بیشتر ادامه پیدا کند. برای مثال: یک نقطه در کنار نت سفید، به این معنی است که آن نت باید به اندازه ۳/۲ یک نت سفید معمولی ادامه پیدا کند. از آنجایی که یک نت سفید در میزان ۴/۴ معادل دو ضرب می باشد، پس با یک نقطه در کنارش این نت باید ۳ ضرب ادامه پیدا کند.

نت ها و سکوت هایی با زمان های کوتاهتر نیز وجود دارند، که از همان الگوی نتهای چنگ و دولا چنگ پیروی می کنند.

۷- دقت به نحوه نواختن نت ها !

به نواخته شدن دو یا چند نت به طور همزمان کورد” یا آکورد” گفته می شود. برای نشان دادن یک کورد، نت ها روی یک دیگر و به صورت ستونی، روی خطوط حامل نشان داده می شوند. آکوردها تنها در ساز های پولیفونیک (توانایی نواختن چند نت به صورت مستقل یا همزمان) مانند گیتار و پیانو امکان نواخته شدن دارند.

اگر دو نت به وسیله یک کمان به یکدیگر متصل شده باشند، این خط خمیده، خط اتحاد یا خط اتصال خواهد بود. خط اتحاد تنها بین نتهای همنام (از لحاظ آوایی و نه ارزش زمانی)  اتفاق می افتد و به این معنی است که ارزش زمانی هر دو نت باید با یکدیگر جمع شود. کاربرد خط اتحاد برای مواقعی است که می خواهیم در فاصله زمانی که صدای یک یا چند نت ادامه پیدا می کند، نت های دیگری در این بین نواخته شوند.  خط اتصال بین نت های همنام و غیر همنام کشیده می شود و به این معنی است که نتها باید به صورت به هم پیوسته و بدون وقفه نواخته شوند.

اگر نتی را دیدید یک نقطه در بالا یا در زیر آن قرار گرفته است، باید بدانید که خواندن یا نواختن اینگونه نت ها باید با یک سکوت کوتاه یا یک وقفه همراه باشد. به طوری که مجموعه این نتها به صورت غیر پیوسته و منقطع نواخته می شوند.  به اینگونه نواخته شدن نت ها استاکاتو” گفته می شود.

کلید سُل (کلید تریبل):

به این دلیل به آن کلید سل گفته می شود، زیرا به دور خط نت سُل (G)، یک دایره می کشد. این کلید برای نوشتن نت های موسیقی اکثر صدا ها و آواهای موسیقی مانند: سوپرانو (Soprano)، متزو سوپرانو (Mezzo-Soprano)، آلتو (alto) و تنور (Tenor)، ساز های چوبی-بادی (مانند: فلوت، کلارینت و …)، ساز های زهی (مانند: ویالون و گیتار) و ساز های برنجی (مانند: ساکسیفون و ترومپت) مورد استفاده قرار می گیرد. همچنین با تمام نت های قابل نواختن با دست راست روی پیانو نیز مطابقت دارد.

نت هایی که بر روی خطوط حامل در کلید سُل” نواخته می شوند به ترتیب از پایین به بالا عبارتند از: E، G، B، D و F. و نت های بین خطوط نیز به ترتیب از پایین به بالا، F، A، C و E هستند.

کلید فا (کلید باس):

به این دلیل به آن کلید فا گفته می شود، زیرا خط حامل نت فا (F) را با قرار دادن دو نقطه در دو طرف این خط معین می کند. کلید فا برای نوشتن نت های موسیقی ساز های با تن صدای بم یا پایین (مانند:  باس، باسون)، ساز های برنجی (مانند: ترومبون، توبا) و ساز هایی دیگری مانند ویالون سل، یوفونیوم، باریتوم استفاده می شود. همچنین قطعات پیانو برای دست چپ نیز اینروزها عموما در کلید فا (F) نوشته می شوند.

نت هایی که بر روی خطوط حامل در کلید فا” نواخته می شوند به ترتیب از پایین به بالا عبارتن از : G، B، D ، F و A. و نت های بین خطوط نیز به ترتیب از پایین به بالا، A، C، E و G هستند.

۴- مایه نما (Key Signature)

درست در سمت راست کلید سل یا کلید فا، پیش از آغاز نت ها، زیر و بمی نت ها با علائم ♯ و ♭مشخص می شود. این مجموعه علائم مایه نما خوانده می شوند که در واقع مایه یا تن موسیقی ما را مشخص می کنند.

علامت بِمُل (♭  ) در کنار کلید سل یا کلید فا، به این معنی است که تمامی نت ها روی آن خط یا بین این خطوط، باید به صورت بمل ( ♭ )  نیم گام یا نیم پرده به پایین نواخته شوند. بنابرین اگر علامت ♭ در کنار کلید، روی خطی از خطوط حامل قرار بگیرد که مطابق با نت B باشد، تمامی نت های B تا انتها باید به صورت بِمُل” یا B♭ نواخته شوند که در میانه نت B (سی) و نت A (لا)  قرار دارد.

علامت دییِز (♯) در کنار کلید سل یا کلید فا، به این معنی است که تمامی نت ها روی آن خط یا بین این خطوط، باید به صورت بمل ( ♯ )  نیم گام یا نیم پرده به بالا نواخته شوند.

اگر مایه نما مشخص کند که نت سی (B) به عنوان مثال تا انتها باید به صورت بِمُل” نواخته شود، یک علامت ( ♮ ) پیش از نت B تعیین می کند که این نت خاص و دیگر نت های B در آن میزان باید به جای B♭ به صورت B نواخته شوند.

۵- میزان نما (Time Signature)

در سمت راست مایه نما” (در صورت وجود) میزان نما” قرار دارد. میزان نما به طور معین، از دو عدد تشکیل شده است و شبیه به یک کسر به نظر می رسد. ممکن است تا انتهای یک قطعه موسیقی ثابت باشد و همین طور می تواند در فواصل زمانی مختلف تغییر کند.

عدد بالا: مشخص می کند که در هر میزان” چند ضرب وجود دارد. برای مثال اگر میزان نما باشد، به این معنی است که در هر میزان ۳ ضرب وجود دارد.

نکته: میزان” توسط خطوطی  عمود بر خطوط حامل مشخص می شود. به این خطوط، خط میزان گفته می شود.

عدد پایین: مشخص می کند که چه نوع نتی یک ضربی است. این عدد معمولا ۴ است و این معنا را می دهد که هر نت سیاه  یا ¼ ” (گام بعدی را بخوانید)، معادل یک ضرب است. همچنین اگر ۲ باشد که در آن هر نت سفید یا ، معادل یک ضرب است و  اگر ۸ باشد هر نت چنگ یا ۱/۸” معادل یک ضرب است.

در صورت تمایل به آموزش نت خوانی موسیقی می توانید با دانلود کتاب آموزش نت نویسی و نت خوانی موسیقی را حرفه ای تر یاد بگیرید. ین کتاب به صورت گام به گام و به زبانی ساده شما را با الفبای موسیقی آشنا کرده و تئوری موسیقی را به شما علاقه مندان یادگیری این هنر می آموزد.

۱- آشنایی با نت های موسیقی

هفت عدد نت که به اشکال زیر از سمت چپ به راست خوانده می شوند:

سی لا سُل فا می رِ دو

do re mi fa sol la si

C D E F G A B

هر نت موسیقی در حالت تیز یا زیر”: دییِز یا شارپ (Sharp) خوانده می شود و با علامت ” ♯ نمایش داده می شود. مثال: ♯F (فا دییِز)

هر نت موسیقی در حالت بم”: بِمُل یا فِلَت (Flat) خوانده می شود و با علامت ” ♭ نمایش داده می شود. مثال: ♭F (فا بِمُل)

۲ – آشنایی با پنج خط حامل

نتهای موسیقی، علائم و نشانه ها همگی وقتی معنا پیدا می کنند که روی ۵ خط موازی با فواصل یکسان قرار می گیرند. این خطوط در تمام صفحات موسیقی در چندین ردیف پشت سر هم و با فواصل یکسان کشیده شده اند. خطوط حامل نت های موسیقی را در روی خطوط و بین خطوط حمل می کند. از این رو به آنها خطوط حامل گفته می شود.

۳- کلید موسیقی (Clef)

اولین علامتی که روی خطوط حامل نوشته یا کشیده می شود، کلید” است. این کلید به شما می گوید که، خطوط و فواصلی که بر روی خطوط حامل قرار دارند برابر با چه نت هایی هستند.

سه تار یکی از ارزانترین سازهایی است که با قیمت های مناسب به نسبت شناخت خریدار و سازنده آن از ۳۰  هزار تومان تا ۵۰ میلیون تومان وجود دارد.اصولا” سازهای مشقی توسط سازندهای مختلف و تا قیمت ۵۰۰ هزار تومان میباشد.و سازهایی که از لحاظ ساختار و صنعت دارای صدایی خوب هستند معمولا از ۱ میلیون تومان به بالا میباشد.و اصولا” سازهایی که از ۱ میلیون تومان به بالا ارائه می شود توسط سه تار سازان حرفه ای که اسامی آنها در قسمت سه تار سازان وبسایت آمده است ساخته می شود.و معمولا” این سه تار ها در فروشگاهها ی وسایل موسیقی وجودندارند،و میبایستی از خود سازنده به صورت سفارشی تهیه شود.(درصورت نیاز با ما تماس بگیرید) آیا میدانید ؟بیشترین شهری که در آن سه تار سازی رایج است کنگاور کرمانشاه است، مثل ساختن دف که در کردستان رایج است .

ساختن سه تار در کنگاور متداول است .وبه قول استاد مرادی در هر خانه ای بزنی با یک سه تار ساز روبرو میشی.

از اصول بنیادی نوازندگی سازهای زهی ، مضرابی موسیقی ایرانی ، آن است که هیچ گاه نغمه ای (نتی) به صورت تنها اجرا نمی شود . بلکه همیشه بایک صدای واخوان پشتیبانی می شود. ( واخوان عبارت است از اجرای مداوم یک یا چند صدا در طول اجرای قطعه ) تقریبا” در تمامی سازهای زهی مضرابی همانند انواع تنبور و دوتار درموسیقی نواحی معاصر ایران در مناطق مختلف خراسان (شمال ،شرق) گلستان (ترکمن) مازندران ، کرمانشاه ، آذربایجان ( شرقی و غربی ) آن است که همواره یکی از سیم ها وظیفه اجرای ملودی و دیگری که معمولا” به فاصله چهارم و یا پنجم نسبت به سیم اول کوک شده نقش واخوان را به عهده دارد . در نوازندگی سه تار معاصر به شیوه قدما نیز مضراب به گونه ای نواخته می شود که همواره هنگامی که سیمی به ارتعاش در می آید سیم بالای آن به عنوان واخوان به ارتعاش در می آید.

همان طور که می دانید ،طول سیم از شیطانک تا سیم گیر، به نسبت های خاصی تقسیم می شود که این تقسیمات به کمک پرده های ساز و خرک شکل می گیرد . از این رو ، بعداز هر بار پرده بندی ( یا بر روی ساز جدید ) باید موقعیت پرده ها بر روی دسته دقیقا” تعیین شود . مطالب زیر در مکان یابی چند پرده ی اصلی شما را یاری می کند.

نامگذاری سیم‌ها برای کوک قراردادی است. به این معنی که لازم نیست کوک سیم همان نت دیاپازون باشد. برای مثال در حالتی که قرار باشد سیم اول روی نت دو کوک شود و سیم دوم روی نت سل، می‌توان هر دو را یک پرده پایین‌تر آورد و سیم اول را روی نت سی‌بمل و سیم دوم را روی نت فا کوک کرد. در موسیقی سنتی ایران می‌توان هر دستگاه را با کوک‌های مختلف اجرا کرد که در اینجا متداول‌ترین آنها معرفی می‌شود.

حالت‌های کلی کوک

حالت سیم و نوع صدا سیم ۱ سیم ۲ سیم ۳ سیم ۴

صدای ریز با سیم‌های سفت و کشیده دو سل دو دو

سیم‌ها دو نیم‌پرده بم‌تر کوک شوند سی‌بمل فا سی‌بمل سی‌بمل

سیم‌ها سه نیم‌پرده بم تر کوک شوند لا می لا لا

به علت پایین‌تر بودن نت دو در موسیقی سنتی ایرانی نسبت به موسیقی کلاسیک به میزان یک پرده، کوکِ سی بمل، فا، سی بمل، سی بمل» همان کوکِ دو، سل، دو، دو» شناخته می‌شود. در واقع، نامگذاری این کوک (که در اینجا کوک ماهور است) به عنوان دو، سل، دو، دو» برای راحتی کار نوازندگان و هنرجویان است تا نسبت فاصله بین نت مورد استفاده در سیم یکم تا سیم دوم را که ۵ نیم پرده است، درک کنند.

نت های تنبک را می توان اینگونه بیان کرد با استفاده از آنها می توان به تجزیه و تحلیل یک اثر پرداخت. به بیان دیگر تا نت را یاد نگیریم نمی توانیم در زمینه ی موسیقی فعال باشیم چون نت ها جز اساسی و پایه ی موسیقی هستند.  در اینجا ۶تا از بهترین نت های تنبک را به شما معرفی می کنیم و آموزش می دهیم.

مقدمه

تنبک سازی است از پوست و چوب (معمولا گردو) و از دو قسمت گلویی و استوانه‌ای تشکیل یافته، سطح بالایی آن از پوست و قسمت گلویی آن که با دهانه‌ای گشاد دارد باز می‌باشد. تکنیک نواختن این ساز با دو دست و انگشتان به گونه‌ای است که آن را جزو پر تکنیک‌ترین سازهای کوبه‌ای قرار داده‌است. دراین قسمت ما ۶ تا از بهترین نت های تنبک را به شما معرفی می کنیم امیدوارم مطالب مفید باشند .

۶تا از بهترین نت های تنبک

۱- پایه واژه های در وزنهای ساده

۲- پایه واژه های در وزنهای ترکیبی

۳- سه لاچنگ در پایه های واژگانی

۴- نت زینت

۵- دولا چنگ نقطه دار

۶- یکی دیگر از نت های تنبک

تنبک نوازی مانند سایر کار ها یک حرفه است پس اگر که می خواهید در حرفه ی خود فعال باشید و پیشرفت کنید سعی کنید همه چیز را اصولی و از پایه یاد بگیرید.

۱ تنبک استاد حلمی یک تیکه ۵۷۵,۰۰۰ ۲ ساعت پیش

۲ تنبک حلمي مدل چند تکه با پوست شتر سايز ۲۸ ۳۱۹,۰۰۰ ۲ ساعت پیش

۳ تنبک استاد شیرانی دهانه بزرگ ۲مهر ۴۶۰,۰۰۰ ۲ ساعت پیش

۴ تنبک استاد شیرانی دهانه بزرگ ۳مهر ۵۹۸,۰۰۰ ۱۸ ساعت پیش

۵ تنبک استاد شیرانی دهانه متوسط ۱مهر ۳۱۱,۰۰۰ ۱۸ ساعت پیش

۶ تنبک استاد شیرانی دهانه بزرگ ۱مهر ۳۵۷,۰۰۰ ۱۸ ساعت پیش

۷ تنبک حلمي مدل فايبر قهوه‌اي سوخته با پوست شتر سايز ۲۶ ۲۴۹,۰۰۰ ۲ ساعت پیش

۸ تنبک حلمي مدل ترکه اي سوخته کاري طرح برگ با پوست شتر سايز ۲۸ ۳۹۹,۰۰۰ ۲ ساعت پیش

۹ هارد کيس تنبک مدل Hard ۶۰,۰۰۰ ۲ ساعت پیش

۱۰ سافت کيس تنبک مدل Soft ۳۵,۰۰۰ ۲ ساعت پیش

۱۱ تنبک حلمي مدل ترکه‌اي قهوه‌اي با پوست گوساله سايز ۲۸ ۲۹۹,۰۰۰ ۲ ساعت پیش

۱۲ تنبک حلمي مدل فايبر قهوه‌اي سوخته با پوست شتر سايز ۲۰ ۲۱۹,۰۰۰ ۲ ساعت پیش

۱۳ تنبک حلمي مدل فايبر قهوه‌اي سوخته با پوست شتر سايز ۲۸ ۲۴۹,۰۰۰ ۲ ساعت پیش

۱۴ تنبک حلمي مدل ترکه اي سوخته کاري طرح باستاني با پوست شتر سايز ۲۸ ۳۹۹,۰۰۰ ۲۳ ساعت پیش

۱۵ تنبک استاد قربانی – ۶۹۰,۰۰۰ ۱۸ ساعت پیش

۱۶ تنبک استاد محبی دهانه بزرگ ۷۱۳,۰۰۰ ۲ ساعت پیش

امیدوارم از مطالب اراپه شده بیشترین استفاده را ببرید.

بله، مقیاس ها بسیار مهم هستند زیرا به شما کمک می کنند تا نت های هر تونالیته را درک کنید. علاوه بر این از آنها برای نواختن ملودی ها و بداهه نوازی استفاده می شود.

یکی از سوالات متداول گیتاریست های مبتدی این است که آیا مقیاس های گیتار مهم هستند؟”

البته که هستند! حداقل آشنایی با مهمترین مقیاس ها مانند پنتاتونیک و مقیاس طبیعی ماژور و مینور بسیار مهم و ضروری است.

آشنایی با نت های مقیاس به شما کمک می کند تا درباره هر تونالیته بیشتر بدانید و البته برای نواختن گیتار لید لازم است.

۱۲ مقیاس ماژور کدام ها هستند؟

در موسیقی ۱۲ نت وجود دارند، بنابراین از هر یک از این نت ها می توانیم مقیاس های مختلفی بدست آوریم. به عنوان مثال، مقیاس ماژور. یک مقیاس ماژور دارای نت های زیر است،

C, C#(orDb), D, D#(or Eb), E, F, F#(or Gb), G, G#(or Ab), A, A# (or Bb) and B.

مقیاس ماژور یک مقیاس دیاتونیک است که از تن کامل و نیمه ساخته شده است و دارای هفت نت یا درجه می باشد. ساختار آن عبارت است از: ریشه یا تونیک، ۲ ماژور، ۳ ماژور، ۴ کامل، ۵ کامل، شش و هفت ماژور. به عنوان مثال در C: C D E F G A B

۱-مقیاس مینور پنتاتونیک

۲-مقیاس مینور طبیعی (مد Aeolian )

۳-مقیاس ماژور طبیعی (مد Ionian )

۴-مقیاس بلوز

۵-مقیاس دورین (مد دورین)

۶-مقیاس میکسولیدین (مد میکسولیدین)

۱-مقیاس پنتاتونیک:

یک مقیاس ۵ نت است، از این رو پنتاتونیک نامیده می شود.

این مقیاس یکی از پرکاربردترین نمونه ها است زیرا کاربرد آن بسیار ساده است. همچنین بیشترین کاربرد را در موسیقی بلوز دارد. مقیاس پنتاتونیک از یک ریشه، یک ۳ مینور، ۴ کامل، ۵ کامل و یک ۷ مینور ساخته شده است. در Aمینور، نوت ها عبارتند از:

A, C, D, E, G

این مقیاسی است که شما می توانید بسته به متن موسیقی از آن برای بداهه نوازی یک آکورد ۷ مینور یا ۷ دامیننت استفاده کنید.

۲-مقیاس مینور طبیعی (مد Aeolian)

یک مقیاس دیاتونیک است، یعنی یک مقیاس هپاتونیک است که دارای ۷ نت می باشد، که از تن های کامل و نیمه ساخته شده است. مینور طبیعی یکی از مقیاس های بسیار پرکاربرد در موسیقی پاپ است و از یک ریشه یا تونیک، یک ۲ ماژور، یک ۳ مینور، یک ۴ کامل، یک ۵ کامل، یک ۶ مینور و یک ۷ مینور ساخته می شود. در A مینور، نوت ها عبارتند از: A, B, C, D, E, F and G

این مقیاسی است که بسته به متن موسیقی، برای بداهه نوازی یا تکنوازی آکورد مینور یا ۷ مینور می توانید از آن استفاده کنید.

۳-مقیاس ماژورطبیعی (مد Ionian)

یک مقیاس شبیه به مینور طبیعی است، هر دو دیاتونیک و دارای ۷ نوت هستند. تفاوت بین آنها ۳ ، ۶ و ۷ است که ماژور هستند. بنابراین از یک ریشه یا تونیک ، یک ۲ ماژور، یک ۳ ماژور، یک ۴ کامل، یک ۵ کامل، یک ۶ ماژور و یک ۷ ماژور ساخته شده است. در A ماژور، نوت ها عبارتند از:

A, B, C#, D, E, F# ,G#

این مقیاسی است که می توانید بسته به متن موسیقی، برای بداهه نوازی یا تک نوازی یک آکورد ماژور یا ۷ ماژور ار آن استفاده کنید.

۴-مقیاس بلوز

این در واقع یک مقیاس پنتاتونیک با اضافه کردن یک ۴ اگمنت یا ۵ دیمینیش است. این مقیاس در موسیقی بلوز بسیار متداول است. و از یک ریشه، یک ۳ مینور، ۴ کامل ، ۴ اگمنت، ۵ کامل و ۷ مینور ساخته می شود. در A مینور، نت ها عبارتند از: A, C, D, D#, E and G

این مقیاس بسته به متن موسیقی، برای بداهه نوازی یا تک نواری آکورد مینور یا دامیننت استفاده می شود.

۵-مقیاس دورین (مد دورین)

این یکی از مد هایی است که از مقیاس طبیعی ماژور یا مینور حاصل می شود. اساساً یک مقیاس مینور با یک ۶ ماژور است. بنابراین این مقیاس یا مد از یک ریشه یا تونیک، یک ۲ ماژور، ۳ مینور، ۴ کامل، ۵ کامل، ۶ ماژور و ۷ مینور تشکیل می شود. در A دورین، نت ها عبارتند از:

A, B, C, D, E, F# and G

این مقیاس بسته به متن موسیقی، برای بداهه نوازی یا تکنوازی یک آکورد مینور یا مینور ۷ استفاده می شود.

۶-مقیاس میکسولیدین (مد میکسولیدین)

یک مد دیگر که از مقیاس طبیعی ماژور یا مینور حاصل می شود. این یک مقیاس ماژور با یک ۷ مینور است. بنابراین مقیاس میکسولیدین از یک ریشه یا تونیک، یک ۲ ماژور، یک ۳ ماژور، یک ۴ کامل، یک ۵ کامل، یک ۶ ماژور و یک ۷ مینور ساخته می شود. درA میکسولیدین، نت ها عبارتند از:

A, B, C#, D, E, F# and G

این مقیاسی است که برای بداهه نوازی یا تکنوازی آکورد ۷ دامیننت استفاده می شود.

مقیاس مینورهارمونیک دارای نت های مشابه با مقیاس مینور طبیعی است، به جز درجه یا نت ۷، که دارای یک نیم گام است. این مقیاس کمی پیشرفته است اما در یادگیری مقیاس های گیتار به شما کمک می کند.

اجازه دهید از یک A مینور به عنوان نت اصلی استفاده کنیم.

مقیاس مینورهارمونیک:

این اولین مد است – آکورد: Am / maj7

فرمول درجه مقیاس: ۱ ۲ b3 4 5 b6 7

مد دوم Locrian 6 # نامیده می شود –

لوکرین ۶ #

همانطور که از نام آن پیدا است، یک مد لوکرین با یک ۶ ماژور است.

آکورد: Bm7b5add6

فرمول درجه مقیاس: ۱ b2 b3 4 5 #6 b7

https://youtu.be/aXOyCCOrTE4

مد ۳ نامیده می شود.

یونین ۵ #

این دقیقاً مانند یک مقیاس یونین طبیعی یا ماژور است، اما دارای یک شارپ یا ۵ اگمنت است.

آکورد: Cmaj7#5

فرمول درجه مقیاس: ۱ ۲ ۳ ۴ #۵ ۶ ۷

مد ۴ نامیده می شود.

دورین # ۴:

یک مد دورین که دارای ۴ شارپ است

آکورد: Dm7#4 یا Dm7#11

فرمول درجه مقیاس: ۱ ۲ b3 #4 5 6 b7

مد ۵ نامیده می شود.

ماژور فریجین یا دامیننت:

در واقع ما این مود را دربررسی مود های یونانی یاد گرفتیم. معمولا، این مود مینور است، اما استفاده از آن به عنوان ماژور نیز بسیار معمول است.

آکورد: E7b9

فرمول درجه مقیاس: ۱ b2 3 4 5 b6 b7

مد ۶ نامیده می شود.

لیدین ۲ #:

یک مد لیدین که دارای یک ۲ اگمنت می باشد.

آکورد: Fmaj7

فرمول درجه مقیاس: ۱ #۲ ۳ #۴ ۵ ۶ ۷

مد ۷ نامیده می شود.

bb7 دامیننت Altered یا bb7 سوپرلوکرین

این یک مد لیدین است که دارای یک ۲ اگمنت است.

آکورد: Fmaj7

فرمول درجه مقیاس: ۱ #۲ ۳ #۴ ۵ ۶ ۷

مدهای مینورملودیک

مد اول نامیده می شود.

مینور ملودیک:

یک مقیاس مینور با ماژور ۶ و ۷٫ با یادگیری این مقیاس، می توانید مقیاس های گیتار را خیلی سریع یاد بگیرید.

آکورد: AM / maj7

فرمول درجه مقیاس: ۱ ۲ b3 4 5 6 7

مد ۲ نامیده می شود.

مقیاس دورین b9

آکورد: Bsus4b9

فرمول درجه مقیاس: b2 b3 4 5 6 b7

مد ۳ نامیده می شود.

مقیاس لیدین اگمنت:

آکورد: Cmaj7#5

فرمول درجه مقیاس: ۱ ۲ ۳ #۴ #۵ ۶ ۷

مد ۴ نامیده می شود.

مد دورین:

یک مقیاس مینور با یک ماژور ۶ است که جز مقیاس های مهم گیتار به شمار می رود. برای بررسی ساختار و تاریخچه آن، بهتر است آن را از مقیاس C ماژور طبیعی بررسی کنیم.

مد دورین از نت ۲ مقیاس ماژور شروع می شود.

مقیاس Cماژور:

C D E F G A B C D

D دورین

D E F G A B C D

ساختار دورین عبارت است از:

W – H – W – W – W – H – W –

(w= تمام گام و h= نیم گام)

C دورین:

C D Eb F G A Bb

W – H – W – W – W – H – W –

فرمول درجه مقیاس:

۱ ۲ b3 4 5 6 b7

مد دورین برای پروگرشن های مینور بلوز مناسب است، به خصوص برای آکورد ۷ مینور.

مد فریجین:

این یک مقیاس مینور با مینور ۲ است. اجازه دهید به ساختار آن بپردازیم. مد فریجین در نت ۳ از مقیاس ماژور شروع می شود.

مقیاس Cماژور:

C D E F G A B C D E

E فریجین:

E F G A B C D E

فرمول درجه مقیاس:

۱ b2 b3 4 5 b6 b7

این مد همچنین می تواند به عنوان دامیننت نیز استفاده شود. مد ۵ که از مقیاس مینورهارمونیک ناشی می شود. علاوه بر داشتن یک ۲ مینوریک ۳ ماژور نیز دارد.

مقیاس C ماژور:

C D E F G A B C D E

E فریجین دامیننت

E F G # A B C D E

فرمول درجه مقیاس:

۱ b2 3 4 5 b6 b7

مد لیدین:

این یک مقیاس ماژور است که دارای یک ۴ اگمنت است. در اینجا ساختار آن را بررسی می کنیم. مد لیدین در نت ۴ از مقیاس ماژور شروع می شود.

مقیاس C ماژور:

C D E F G A B C D E

F لیدین:

F G A B C D E

فرمول درجه مقیاس:

۱ ۲ ۳ #۴ ۵ ۶ ۷ 

مد میکسولیدین:

اساساً یک مقیاس ماژور با یک ۷ مینور است. اجازه دهید ساختار آن را بررسی کنیم. مد میکسولیدین از نت ۵ مقیاس ماژور شروع می شود.

مقیاس C ماژور:

C D E F G A B C D E F G

G میکسولیدین:

G A B C D E F G

فرمول درجه مقیاس:

 ۱ ۲ ۳ ۴ ۵ ۶ b7

مد میکسولیدین برای ماژور بلوز بسیار مناسب است، به خصوص برای نواختن آکوردهای دامیننت ۷٫

مد آئولین

(ما قبلاً این مقیاس را آموزش داده ایم) یکی دیگر از مقیاس های دیاتونیک، که به آن مقیاس مینور طبیعی نیز گفته می شود.

و دارای ۳ ، ۶ و ۷ مینور است.

مد Aeolian از نت ۶ مقیاس ماژور شروع می شود.

مقیاس C ماژور

C D E F G A B C D E F G A

G Aeolian:

A B C D E F G A

فرمول درجه مقیاس:

۱ ۲ b3 4 5 b6 b7 

مد لوکرین

یک مقیاس مینور دیگر، که شامل یک ۲ مینور و یک ۵ دیمینیش است. این مد چندان مورد استفاده قرار نمی گیرد.

مد لوکرین از نت ۷ و آخرین نت مقیاس ماژور شروع می شود.

مقیاس C ماژور:

C D E F G A B C D E F G A B

B لوکرین:

B C D E F G A B

فرمول درجه مقیاس:

۱ b2 b3 4 b5 b6 b7

این مقیاس دارای ۵ نت است، از این رو پنتا” نامیده می شود و برای درک کامل مقیاس های گیتار به عنوان دومین مولفه اصلی در نظر گرفته می شود.

مقیاس های دیاتونیک دارای ۷ نت هستند، اما اگر نت ۴ و ۷ را بردارید، به مقیاس ماژور پنتاتونیک می رسید. بنابراین اجازه دهید مقیاس C ماژور را با ماژور پنتاتونیک مقایسه کنیم.

مقیاس C ماژور

C D E F G A B

C ماژور پنتاتونیک:

C D E G 

برای مقیاس مینور نیز همینطور است، اما از درجه ۶ یا نوت مقیاس C ماژور شروع می شود.

مقیاس C ماژور

C D E F G A B

یک مقیاس مینور:

A B C D E F G

مینور پنتاتونیک:

A C D E G

https://youtu.be/p0agVLhblO0

هرکس می تواند با مطالعه و تمرین، نحوه نوازندگی مقیاس های گیتار را بیاموزد. این مقاله همه چیزهایی که برای یادگیری مقیاس های گیتار باید بدانید را به شما آموزش می دهد. مقیاس گروهی از نت هاست که بسته به نوع فاصله های مختلفی از یکدیگر دارند. نت مقیاس ها با نیم گام، تمام گام یا فواصل دیگر از هم جدا می شوند.

یکی از رایج ترین مقیاس ها در موسیقی، مقیاس ماژور است. از مقیاس ماژور می توانیم مقیاس های نسبی زیادی مانند مینور طبیعی و mode ها را بدست آوریم. تمرین مقیاس های اصلی بهترین روش برای یادگیری مقیاس های گیتار است.

نحوه نواختن مقیاس ماژور

این مقیاس همچنین Ionian Mode نیز نامیده می شود، و از مقیاس های دیاتونیک است، به این معنی که دارای پنج تمام گام یا تن و دو نیم گام است و اگر می خواهید نحوه نواختن مقیاس های گیتار را یاد بگیرید باید با آن آشنا شوید.

فواصل بین نت های یک مقیاس ماژور عبارتند از:

تمام، تمام ، نیم ، تمام ، تمام ، تمام ، نیم w-w-h-w-w-w-h

https://www.youtube.com/watch?v=S_Phq9VrKCo

ساده ترین مقیاس C ماژور است، که تنها مقیاس ماژوری است که فلت و شارپ ندارد.

مقیاس C ماژور دارای این نت ها است: C D E F G A B

فرمول درجه مقیاس: ۱۲۳۴۵۶۷

بزرگترین چالشی که هر فرد در ابتدای یادگیری گیتار با آن مواجه خواهد بود این است که کدام سبک فلامنکو ، کلاسیک یا پاپ را انتخاب کند.در این بخش ما توضیحاتی ارایه میکنیم که امیدواریم به شما در این زمینه کمک نماید.

در ابتدا بهتر است توضیحی راجع به واژه ی سبک داشته باشیم.

سبک، گونه یا ژانر موسیقی یک مقوله یا نامی قراردادی است که برای توصیف صفات قطعه‌هایی از موسیقی که متعلق به رسوم مشترک هستند، بکار می‌رود. موسیقی می‌تواند از طرق بی شماری در سبک‌های گوناگون تقسیم شود. ماهیت هنری موسیقی به این معنی می‌باشد که این گونه طبقه‌بندی‌ها عمدتاً قراردادی و بحث برانگیز هستند.

فلامنکو ، کلاسیک و پاپ

فلامنکو : این سبک در واقع سبک اصلی و مادر گیتاره چرا که این موسیقی سنتی اسپانیاس و تمام تکنیک ها و ریتم هایی که در دو سبک دیگه وجود داره از این سبک نشأت میگیره . این سبک یک سبک کاملا حرفه ای و تکنیکیه که نیاز به درک عمیق و تمرین زیاد داره . اما با تسلط به این سبک در سایر سبک ها مشکلی نخواهی داشت . بحث نت خوانی و تئوری موسیقی در این سبک در کنار نوعی نت نویسی به نام ” سیفرا ” وجود داره که در اصطلاح عام سیفرا رو به نام تبلچر میشناسن که این نوع نت نویسی مربوط به فلامنکو میشه . سبک فلامنکو تلفیقی از ریتم و ملودیه که برای تمامی تکنیک ها و ریتم ها اسامی انحصاری داره . این سبک همانند موسیقی سنتی ایران دارای دستگاه های موسیقیایی هست و یکی از مومات اون شناخت دستگاه ها و ساختار موسیقیایی اونهاس .

کلاسیک : این سبک بعدها توسط غیراسپانیایی ها ابداع شده و تمامی تکنیک هایی که در اون از قبیل آرپژ ، نواخت چند سیمه ، نت های با ضرب کوتاه و . . . تماما از فلامنکو گرفته شده . این سبک کاملا ملودیک و وابسته به نت خوانیه و به قول برخی اهالی گیتار سبک خشکیه که میتونه دیدگاه سلیقه ای باشه چرا که قطعات بسیار زیبای کلاسیک رو هم از استادان این سبک داریم .

پاپ : این سبک ساده ترین سبک گیتار و متاسفانه عمومی ترین سبک هست چون سرعت یادگیری بالاس و تکنیک خاصیم نداره جز مقداری تمرین برای نواخت ریتم و گرفتن آکورد . عمومی ترین ریتمی که توی پاپ کاربرد داره ریتم رومباس که این ریتم انحصارا مربوط به فلامنکو میشه که از اونجا وارد پاپ شده چون دارای آهنگ ریتمیک و جالبیه .

سبک مربوط به یک آهنگ یا یک قطعه ی موسیقی می شود. بنابراین برای هنرجویی که در ابتدای این راه قرار دارد سبک معنای خاصی پیدا نمی کند! در ابتدای امر آموزش هنرجو باید نت ها و قوانین و قواعد موسیقی را آموخته و آن ها را به ذهن بسپارد. سپس در مرحله ی بعد، در عین حال همزمان با یادگیری قوانین موسیقی تکنیک ها و قابلیت های گیتار را نیز می آموزد. که این مرحله نیاز به تمرین و ممارست زیادی دارد که هنرجو تجربه ی لازم را کسب کند. در این مرحله نت های گوناگون را می نوازد که هر کدام میتواند سبک متفاوتی داشته باشد.

بنابراین آموزش گیتار با یادگرفتن ملودی های ساده و کوتاه آغاز می شود و به ترتیب وارد مراحل پیشرفته تری می شود. بعد از یادگیری بخش عمده ای از تکنیک ها و با توجه به آشنایی بیشتری که هنرجو از گیتار بدست آورده و تحقیقاتی که راجع به نوازندگان و قطعات و سبک های مختلف گیتار کرده است، می تواند سبک مورد علاقه ی خود را انتخاب کرده و آن را ادامه دهد.

بدین ترتیب در ابتدای امر یادگیری گیتار، انتخاب سبک (پاپ، کلاسیک یا فلامنکو) به هیچ عنوان تعیین کننده نیست.

توضیح دیگر اینکه اجرای ریتم و آکورد، آنچه به عنوان گیتار پاپ به غلط در عموم جا افتاده، تنها بخش کوچکی از توانایی های این ساز است. و تنها یادگرفتن این بخش نه به شما سواد موسیقیایی می آموزد و نه اینکه از توانایی هایی ساز بهره مند می شوید. و از همه مهم تر سبک پاپ فقط شامل ریتم و آکورد نیست. در گیتار پاپ آرپژ، ملودی و دیگر تکنیک های گیتار به وفور استفاده می شود.

صد البته که برای یک نوازنده ی گیتار واجب است اجرای ریتم و آکورد را نیز آموخته باشد.

امید است که توضیحات فوق توسط سازی ها در شروع یادگیری ساز برای هنرجویان مفید واقع شود.

بعضی اوقات افراد ابزاری برای ترسیم آکورد ندارند. (به عنوان مثال، در قسمت نظرات در یک وب سایت، یا فیس بوک و غیره.) بنابراین در این شرایط گیتاریست ها آکورد ها را به صورت عددی می نویسند.

در این قالب، آکورد Em به صورت: ۰۲۲۰۰۰ خواهد بود.

در این شرایط، این شش عدد به شما نشان می دهند که چه چیزی را فشار دهید. و ترتیب این شش رقم بر اساس شش رشته گیتار است: EADGBE.

آیا می توانید مثالی به من نشان دهید؟

حتما. در این سناریو از اکورد Em ما، اعداد ‘۰۲۲۰۰۰’ روش مختصری برای نوشتن موارد زیرهستند:

رشته ششم (= (E 0 (این یعنی این رشته را باز” ​​بنوازید، بدون اینکه انگشتان دست آن را لمس کنند.)

رشته پنجم (= (A 2 (این یعنی انگشت خود را روی فرت دوم فشار داده و این رشته را بزنید.)

رشته چهارم (= (D 2 (این یعنی انگشت خود را روی فرت دوم فشار داده و این رشته را بزنید.)

رشته سوم (= (G 0 (این یعنی این رشته را باز” ​​بنوازید، بدون اینکه انگشتان دست آن را لمس کنند.)

رشته دوم (= (B 0 (به این معنی که این رشته را باز” ​​بنوازید، بدون اینکه انگشتان دست آن را لمس کنند.)

رشته اول (= (E 0 (به این معنی که این رشته را باز” ​​بنوازید، بدون اینکه انگشتان دست آن را لمس کنند.)

وقتی با اعداد رو به پایین روبرو می شویم، چطور؟

بعضی اوقات افراد همان آکورد (۰۲۲۰۰۰ ‘) را مانند زیر می نویسند:

۰

۲

۲

۰

۰

۰

این همان آکورد (Em) است، اما به جای افقی رو به پایین نوشته شده است.

گیج کننده است! گاهی اوقات افراد این کار را پیچیده می کنند و اعداد را با ترتیب اشتباه می نویسند (آنها را از رشته ۱ می نویسند!). یعنی آکورد را به صورت مع می نویسند. من را سرزنش نکنید، این اینترنت است!

نکته مهم این است که می توانید ببینید‘۰۲۲۰۰۰’ با فرت هایی که ما می نوازیم مطابقت دارد. آیا می توانید آن را ببینید؟

اگر در چنین فرمتی با X روبرو شویم چطور؟

همین قانون در موردX نیز صدق می کند.

بنابراین آکورد D ما، می تواند مانند این نوشته شود: XX0232

یا مانند این:

X

X

۰

۲

۳

۲

صرفنظر از جهت نوشتن آکورد، هدف اجرای آکورد زیر است:

آیا متوجه مطابقت XX0232 با این تصویر می شوید؟

تفاوت آکورد و نت چیست؟

نوت یک گام تک و منفرد است (که از نواختن یک رشته ایجاد می شود)

آکورد مجموعه ای از نوت ها است که با هم نواخته می شوند.

یک روش خوب برای درک این موضوع این است: نوت ها مانند حروف و آکوردها مانند کلمات هستند.

اعداد با انگشتان شما مطابقت دارند:

بنابراین اگر بخواهیم به آکورد Em برگردیم…

… همانطور که می بینید به جای دو نقطه سیاه، اعداد ۱” و ۲” را می بینیم. این امر به این دلیل است که گاهی اوقات ما می خواهیم دقیقاً نشان دهیم از کدام انگشتان باید، استفاده شود. بر اساس این تصویر، باید از انگشت ۱ و ۲ برای فرت آکورد Em خود استفاده کنید. چیزی مانند این:

آیا می بینید که از انگشتان ۱ و ۲ چطور استفاده شده است؟

خوب، آیا این شماره ها به شماره های رشته ها نیز مربوط هستند؟

نه به هیچ وجه. انگشتان شما عدد دارند، مانند این:

و رشته ها نیز عدد دارند، مانند این:

من گیج شده ام!

گیج نشوید! اجازه دهید بیشتر توضیح دهم.

• انگشتان شما عدد دارند.
• رشته های گیتار هم عدد دارند.
• اعداد داخل آکورد مربوط به انگشتان شما هستند.

معنی ‘X’چیست؟

X یعنی این رشته را نزنید. در زیر آکورد D را ملاحظه می کنید.

همانطور که مشاهده می کنید، در بالای رشته های ۵ و ۶ یک X وجود دارد. این یعنی، این رشته ها را نزنید.

رشته های ۴،۳،۲ و ۱ تنها رشته هایی هستند که وقتی می خواهیم یک آکورد D را بشنویم، باید آنها را بنوازیم.

۰” در بالای رشته ۴ به این معنی است که اگر می خواهید یک صدای بد تولید کنید باید رشته های ۳، ۲ و ۱ را بنوازید.

اگر بخواهیم این موضوع را واضح تر بیان کنیم، می توانیم آکورد زیر را ترسیم کنیم:

در این مثال ما چهار دایره در بالای رشته های ۱،۲،۳ و ۴ داریم، اما در واقع، ۳ دایره اضافی هستند. اگر بخواهیم انگشتان خود را در آنجا قرار دهیم، باید رشته های ۱ ، ۲ و ۳ را بنوازیم!

۱۲-حالت بدنی درست را رعایت کنید

حالت بدنی در حین نواختن پیانو اهمیت زیادی دارد. حتی اگر برایتان راحت‌تر است ولی روی ساز خم نشوید. اگر نیمکت خیلی کوتاه است باید نیمکتی با قابلیت تنظیم ارتفاع بخرید. همواره بازوها را موازی با کلیدها قرار دهید و بالاتنه هم با ثبات قرار بگیرد.

به راحتی می‌توان عادات بد نواختن را یاد گرفت به ویژه اگر مجموعه آهنگهایتان به حالت مناسب نشستن نیازی ندارند. از این رو اغلب نوازندگان پیانو با مسائل مربوط به حالت بدنی مواجه هستند. چه بخواهید یک نوت کامل یا نوت های ۳۲ ام را بنوازید ، به هر حال باید با حالت بدنی درست بنوازید.

۱۳-حالت درست قرارگیری انگشتان را رعایت کنید

حالت قرارگیری انگشتان چندان مهم به نظر نمی‌رسد ولی برای پیانو نوازی اهمیت زیادی دارد. در برخی از موقعیت‌ها می‌توان با آن کنار آمد ولی طرز ضعیف قرارگیری انگشتان به هیچ وجه برای خوب نواختن، مناسب نیست.

بخش‌های خاصی از آهنگ نیازمند خطوط لگاتو و قطعه بندی مناسب است و اگر انگشتانتان به درستی حرکت نکنند به صدای بدی می‌رسید.

همواره تکنیک‌های مناسب انگشت گذاری را به دانش آموزانم یاد می‌دهم. روی روش‌هایی برای تجسم کردن انگشت گذاری کار می‌کنیم و همواره پاسخ درست را در اختیارشان قرار نمی‌دهم. هنگامکیه به انگشت گذاری درست پی بردید پس آهنگ نوازی شما هم تقویت شده و آهنگین‌تر خواهید نواخت.

بسیاری از اوقات مجموعه آهنگهای مکتوب و کتابهای فنی دارای تکنیک‌های انگشت گذاری هستند. اغلب این محتوا در مورد عملکرد انگشت گذاری است و گاهی اوقات این عملکرد با انگشتان شما سازگار نیست.

تمرین کنید تا ببینید که کدام عملکرد برای انگشتان شما مناسب‌تر است و بعد اصلاحات را اعمال کنید.

۱۴-به دستانتان نگاه نکنید

افراد مبتدی به دستانشان در حین نواختن نگاه می‌کنند. خیره شدن به انگشتانتان ایده خوبی نیست چون اگر نگاه نکنید، گیج می‌شوید.

نگاه به اطراف و حرکت دادن بدنتان را تمرین کنید. باید به چشم اندازی بزرگ از فضای اطرافتان برسید تا فقط روی صدا متمرکز نشوید. باید به حافظه و گوشتان هم تکیه کنید تا بدانید که چه شرایطی در انگشتانتان حاکم است.

۱۵-ملودی را بخوانید

نواختن یک چیز است و خواندن مقوله‌ای دیگر است. اگر واقعاً متوجه ریتم آهنگ شوید، می‌توانید با آن بخوانید. خواندن برای افراد مبتدی به دو دلیل اهمیت دارد.

باعث می‌شود تا جایگاه خواندن را در موسیقی پیدا کنید و به حافظه شما کمک می‌کند تا در طول یک فرایند پویا، بنوازید. اگر نواختن پیانو را به جای نوت های روی صفحه در قالب آواز خواندن مجسم کنید، نواختنتان به طرز چشمگیری بهبود می‌یابد.

۸-در صورت امکان روی خرید پیانوی درجه یک سرمایه گذاری کنید

شاید این نکته شما را مبهوت کند ولی به عنوان نوازنده پیانو در کنسرت به نظرم اهمیت زیادی دارد. در طول سالهایی که آموزش می‌دهم دانش آموزانی داشته‌ام که از دیدگاه فنی ضعیف می‌نواختند.

در ابتدا فکر کردم که آموزشم برایشان جواب نمی‌دهد ولی بعد از بررسی بیشتر متوجه شدم که از کیبوردها یا پیانوهای ایستاده استفاده می‌کنند.

کیبوردها به سرمایه گذاری کمی نیاز دارند و با کمتر از ۱۰۰ دلار قادر به خرید آنها هستید. چکش مصنوعی آن‌ها نمی‌تواند ارتعاشی مشابه یک پیانوی بزرگ ایجاد کند. هنگامیکه باید با پیانوی بزرگی اجرا کنید، فکر می‌کنید که می‌توانید مثل نواختن در خانه، بنوازید ولی اینطور نیست.

به سرعت بعد از نواختن متوجه می‌شوید که هیچ چیز در نواختن شما یکنواخت نیست و آنچه در خانه می‌نواختید قابل ترجمه نیست.

همه اینها به خاطر نواختن یک پیانوی واقعی است! حداقل پیانویی ایستاده با عملکردی خوب بخرید. کیبوردها راه حل موقتی خوبی هستند ولی با پیشرفت در نواختن نیازمند پیانوی واقعی هستید.

۹-اصول نظری پایه را یاد بگیرید

همواره نواختنم خوب بود ولی جنبه نظری را درک نمی‌کردم. صادقانه بگویم که آنرا مهم نمی‌دانستم. حالا که ۲۰ سال از آن گذشته، آرزو می‌کردم که‌ای کاش زودتر با جنبه نظری موسیقی آشنا می‌شدم.

جنبه‌ نظری برای شناخت تمامی اجزای موسیقی که می‌نوازید، اهمیت دارد. با اصول نظری می‌توانید موسیقی را برحسب ساختارش تجزیه کنید و رویدادهای درونش را با دقت درک کنید.

نوازندگان مبتدی باید اهمیت علایم کلیدی و نشانه‌های تصادفی را بشناسند تا قطعه را درک کنند.

هزاران منبع آنلاین برای مطالعه‌ اصول نظری موسیقی وجود دارد. حتی جستجو در ویکی پدیا هم اطلاعات فوق العاده ای را در اختیارتان قرار می‌دهد: فهرستی از این منابع را برای شروع کار در اختیارتان قرار می‌دهم:

https://en.wikipedia.org/wiki/Music_theory

https://www.musictheory.net/

۱۰-همه چیز را حفظ کنید

خواندن موسیقی اهمیت دارد ولی کمی شما را عقب نگه می‌دارد. اگر سرم گرم خواندن موسیقی شود، کارم سخت می‌شود. همواره نگران فراموش کردن یک نوت یا نشانه هستیم و به طور کلی دچار مشکل می‌شویم.

با حداکثر سرعت ممکن روی حفظ کردن آهنگ متمرکز شوید. بعد از این کار نواختن پویایی‌ها، جاگیری‌ها و موسیقی مکتوب را آغاز کنید. در اینجا می‌توانید با مجموعه آهنگ‌های مدنظرتان ارتباط برقرار کنید و به سطح بعدی بروید.

موسیقی باید درونی شود و هر چه زودتر این کار را انجام دهید، به شعر جان می‌دهید.

۱۱-مدام خواندن دیداری انجام دهید

در مورد اهمیت حفظ کردن موسیقی به عنوان نوازنده مبتدی صحبت کردم ولی خواندن دیداری هم اهمیت دارد. هنگامیکه موسیقی جدیدی یاد می‌گیرد باید بارها و بارها این کار را انجام دهید.

داشتن مهارتهای شناسایی ریتم‌ها، نوت ها و علایم کلیدی، فرایند یادگیری موسیقی را سریع‌تر می‌کند.

اگر مهارتهای خواندن دیداری خوبی ندارید پس برای مجسم کردن موسیقی مکتوب با مشکل مواجه خواهید شد. به نظرم قطعه جدید موسیقی یا مجموعه میزان‌ها را باید دو بار در هفته بخوانید.

اینکار را ۵ تا ۱۰ دقیقه انجام می‌دهم تا به مهارتهای خواندن دیداری دقیقی برسیم.

۴-تا حد امکان اجرا کنید

چون تازه کار هستید، فکر نکنید که نمی‌توانید در مقابل دیگران اجرا کنید. حتی نواختن گام C ماژور هم ارزش نواختن در جمع برای دوستان و همکاران را دارد. موسیقی را باید با دیگران به اشتراک بگذارید و فقط برای خودتان نگه ندارید.

از هر فرصتی برای نواختن آنچه آموخته‌اید، استفاده کنید. این کار به شما اعتماد به نفس داده و به شما اطمینان می‌دهد که خوب می‌نوازید!

۵-میزان‌ها را تقسیم بندی کنید

در مورد تقسیم بندی میزانها به طور مفصل در این مقاله دیگری صحبت کردم ولی این روش برای تمامی نوازندگان در هر سطحی قابل استفاده است. تقسیم بندی به مغزتان فرصت درک روند موسیقی را می‌دهد.

به عنوان نوازنده مبتدی پیانو، درک نوت های کامل درون صفحه، دشوار است. گاهی اوقات هم کاملاً تهدید کننده به نظر می‌رسد. اگر آنرا به قطعات کوچک تقسیم کنید و به پیشرفت‌های اندک در این مسیر برسید، خوب است.

۶-به موسیقی پیانو گوش کنید

برخی از اولین معلمهایم مرا تشویق می‌کردند تا به کار هیچ نوازنده دیگری گوش نکنم. آن‌ها نمی‌خواستند که صدایم را ضبط کنم چون نمی‌خواستند آنچه را که شنیده‌ام کپی برداری کنم. به نظرم باید در این زمینه میانه روی کرد. هیچوقت نخواسته‌ام که از نوازنده پیانوی خاصی کپی برداری کنم ولی به نظرم گوش دادن به صداهای ضبط شده برای افراد مبتدی مفید است.

گاهی اوقات از اینکه علایم، بندها، پویایی‌ها و علایم سنگین درون موسیقی خودتان را مشخص می‌کند، متعجب می‌شوید. همچنین گوش دادن به قطعاتی که نمی‌شناسید شما را با سایر مجموعه‌های موجود آشنا می‌کند!

در واقع هنوز هم درک کامل برگه موسیقی مقابلتان دشوار است. به همین خاطر به نواختن سایر نوازنده‌ها گوش کنید تا برای نواختن از روی برد، انگیزه پیدا کرده و رویکردهای مشابه را بشناسید.

پیشنهاد می‌کنم که قبل از نواختن هرگونه موسیقی، مدتی با آن آشنا شوید تا فقط در یک مسیر یادگیری حرکت نکنید.

۷- به آرامی تمرین کنید

به نظرم، سرعت، کشنده است. می‌توانید برخی از قطعات راحت را بدون فکر کردن به آنها بنازید، ولی قطعات زیادی هم به رویکردی آرام نیاز دارند. آرام نوازی به شما کمک می‌کند تا با دقت بیشتر و اشتباهات کمتر بنوازید.

به تجربه می دانم که باید آرام نواخت ولی بارها برایم اتفاق افتاده که فکر می‌کردم تند نوازی هم اشکالی ندارد. با تحلیل به ریتم‌های نادرستی رسیدم که هیچگونه کنترل پویایی ندارد و شدیداً فاقد یکنواختی است.

من با آرام نوازی از وقوع اشتباهات جلوگیری می‌کنم. البته در این زمینه افراط نمی‌کنم. آنقدر این کار را انجام می‌دهم تا به درک کاملی از تمامی میزان‌ها و روابط میان آنها برسم و بعد سرعت را افزایش می‌دهم.

اگر هنوز هم بخشی را خوب نمی‌نوازم، ریتم را دوباره کند می‌کنم تا مشکل را برطرف کنم. نوازندگان مبتدی همواره باید در آغاز کار آرام بنوازند تا نواختنشان را به کمال برسانند.

۱-روی معلمی خوب، سرمایه گذاری کنید

نوازندگان مبتدی زمان زیادی را به تنهایی صرف یادگیری می‌کنند. اطلاعات آنلاین، ویدئوها و منابع ارزشمندی در یوتیوب در دسترس هستند.

یادگیری به تنهایی برای صرفه جویی در هزینه‌ها خوب است ولی شاید به این ذهنیت برسید که این کار خیلی هم سخت نیست؟» این بزرگترین اشتباه است چون سرمایه گذاری روی یک معلم خوب واقعاً برایتان مفید است.

معلم، نواختن شما را می‌بیند، به شما توصیه کرده و رویکردهای خوبی را برای حل مشکلات شما ارائه می‌کند. تماشای ویدئوی یوتیوب همواره پاسخ خوبی برای پرسش‌ها در مورد انگشت گذاری و تمپوی نواختن نیست.

هر کسی متفاوت می‌نوازد و یک معیار مناسب برای همه وجود ندارد به ویژه اگر بخواهید در این زمینه حرفه‌ای شوید.

می دانیم که معلم خوب به ازای هر ساعت آموزش در حدود ۶۰ دلار می‌گیرد پس می‌توانید در ابتدا برنامه‌های آموزشی خوب را خریداری کرده و بعد معلم بگیرید.

هنگامیکه نواختن شما تقویت شد و به طور جدی‌تری نواختید، نیاز به معلم هم برایتان منطقی‌تر جلوه می‌کند.

۲-موسیقی را بنوازید که از آن لذت می‌برید

می دانید چه تعداد آهنگ برای نواختن با پیانو وجود دارد؟ نمی‌دانم ولی می دانم که هیچ روشی برای نواختن تمامی آنها در طول عمر وجود ندارد.

پس باید آهنگی را پیدا کنید که از آن لذت می‌برید. در اغلب اوقات نوازندگان تازه کار و حرفه‌ای باید مجموعه آهنگهایی را بنوازند که از نواختنش لذت نمی‌برند.

گاهی اوقات باید در مسابقه یا آزمون موسیقی شرکت کنید و باید سایرین را با تکنیک نواختن شگفت انگیزتان تحت تأثیر قرار دهید.

کار کردن روی موسیقی که از آن لذت نمی‌برید دشوار است. هنگامیکه نوبت به ارائه مفهومی شاعرانه می‌رسد و نمی‌توانید با آن ارتباط برقرار کنید، نواختن برایتان، بیش از پیش خسته کننده می‌شود.

از دیدگاه تمرینی، چنین باعث افت تمرکز و اخلاق کاری می‌شود. ما نواختن این قطعات را پیشنهاد نمی‌کنیم. مگر آنکه باید به عنوان نوازنده‌ای حرفه‌ای در یک کنسرت بنوازید. به عنوان فردی مبتدی، ترکیب خوبی از آهنگ‌ها را بنوازید.

برخی از متون کلاسیک، پاپ و رونوشت‌ها را برداشته و به صورت مجموعه‌ آهنگی پیشرفته برای اجرا در آورید. گاهی اوقات از قطعه‌ای متنفر هستید، پس به قطعه‌ای که آنرا دوست دارید، روی آورید. دستهایتان را فعال نگاه دارید و تا حد امکان موسیقی جدید را امتحان کنید.

۳-بیش از حد روی کتابهای تکنیکی تأکید نکنید

به عنوان نوازنده‌ای مبتدی بعید نیست که گرفتار کتابهای پیانو نوازی می‌شوید. ما به دنبال رسیدن به تکنیک مناسب هستیم و این کتاب‌ها برای این منظور مناسب هستند. با این حال نواختن پیانو فراتر از گام‌ها و تمرینات مهارت انگشتی می‌رود.

به طور گزینشی از کتابهای تکنیکی استفاده می‌کنیم ولی نباید وقت زیادی را برایشان صرف کنید. من در هنگامیکه به لحاظ تکنیکی احساس ضعف پیدا می‌کنم کمی از موزکاوسکی می‌نوازم و بعد تمرینات پایه‌ای هانون را انجام می‌دهم.

اگر دستانم قوی باشند، خون به راحتی درونشان جریان پیدا می‌کند ولی اگر در نواختن تنبلی کنم، عادات بدی در من نهادینه می‌شوند.

تمرین تکنیک‌های موجود در آهنگهای مدنظرم را تمرین می‌کنم چون برای تقویت انگشتانم لازم است. پس برای مثال اگر نوت سوم را نتوانم بنوازم، آنرا با نوت مشابهی جابجا خواهم کرد.

اگر بخواهید می‌توانید مجموعه آهنگهای موجود را به تمرین‌های تکنیکی تبدیل کنید. به جای نواختن عادی موسیقی آنرا به ریتم‌های کوتاه تبدیل کنید. برای مثال، میزانی با ۱۶ نوت دارید، آنرا به گروههای چهارتایی و بیشتر تقسیم بندی کنید. همواره می‌توانید کوردها را تقسیم بندی کنید.

باغلاما و سازهای هم‌خانواده آن رپرتوار گسترده‌ای دارند که مقام‌های رایج در موسیقی ترکی، کردی، ارمنی ترکیه، موسیقی کردی شمال عراق و بسیاری از مقام‌های رایج در برخی نقاط مرزی ایران، ترکیه و شمال عراق را شامل می‌شود. این سازها هم به‌ صورت تک‌نوازی و هم در همراهی با‌ آواز و نیز در کنار ساز‌های دیگر در ارکستر‌های مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرند.

سيمها

در قديم از موي اسب، روده و ابريشم به جاي سيم استفاده ميشد.اما امروزه بيشتر سيمهاي فولادي كه صداي بهتري ميدهند استفاده ميشوند، همچنين برخي از سيمها ابريشم/فنري هستند.

مضراب

اين وسيله كه براي نواختن باقلاما به كار ميرود.مضراب يا تَزَنه ناميده ميشود. تَزَنه از موادي مثل صدف، چوبِ گيلاس، شاخ، پرِ غاز و پلاستيك تهيه ميشود. سابقاً فقط از چوبِ گيلاس و صدف ساخته ميشد. درخشش و قابل انعطاف بودن صدف و چوبِ گيلاسي كه تميز و داراي شيره است,برای مضراب بسيار عالي بهشمار ميآمد. اين مضرابها پس از ساخته شدن در روغن زيتون خوابانده ميشوند تا بادوام شده و صداي خوبي بدهند. امروزه مضرابهاي پلاستيكي كاربرد وسيعتري يافته است.

سازی ها در این بخش از ساز دیوان یا باغلاما شما را با نحوه کوک و انواع کوک آشنا میکند.شما در بخش های متنوع سایت میتوانید این ساز را کامل بیاموزید.چیده‌مان سیم‌ها در باقلاما از پایین به بالا دو٬ دو٬ سه» است. کوک‌هایی که در فهرست زیر٬ یاد شده اند٬ از پایین به بالا گفته شده اند. آن دسته از سیم‌های باقلاما که سه‌تایی در کنار هم هستند٬ از پایین به بالا به گونه ای هستند که نخست در پایین٬ یک سیم بم‌نواز هست که کلفت‌تر از دو سیم بالاتر از خود می‌باشد. سپس دو سیم دیگر در بالای سیم بم٬ بسته شده اند. بیشتر هنگام‌ها میانه‌ی زیر و بمی سیم بم در دسته‌ی سه‌تایی٬ با دو سیم بالاتر٬ شش پرده یا همان یک اکتاو است.

کوک بوزوک یا کارا (Sol, Re, La)

کوک باغلاما (La, Sol, Re)

کوک مستزاد (Fa, Re, La)

کوک میسکت (Fa#, Re, La)

كوكهاي باقلاما

صداي تنظيم شده در سازهاي موسيقي كوك ناميده ميشود. در معناي كليِ لغت، كلمه (دوُزن) (düzen) اغلب براي سازهاي موسيقي مردمي تركيه كاربرد دارد.در موسيقي مردمي تركيه، سازهاي خانواده باقلاما كوكهاي متفاوتي دارند. اصولاً كوكهاي اصلي باقلاما عبارت است از:كارا دوُزَن به صورت لا- رِ – سُل و باقلاما دوُزني به صورت رِ – سُل – لا .كوك هاي ديگر به موقع معرفي خواهد شد.

از مهمترین ارکان یادگیری ساز نی نحوه نفس گیری صحیح و صدادهی به این ساز است که سازی ها با گردآوری آموزشهای مناسب استاد محمدعلی کیانی نژاد به شما آموزش میدهد.

در نفس گیری صحیح نفس از طریق بینی و به آهستگی وارد ریه میشود به طوریکه فقط شکم به سمت بالا حرکت می کند و سینه ها ثابت مانده و هیچ گونه

سفتی در قسمت قفسه سینه صورت نمی گیرد؛ در هنگامی که نفس ذخیره شده هیچ گونه فشاری به شکم یا هیچ قسمت دیگری از بدن وارد نمی شود و شما می توانید به راحتی این نفس را تا ۳۰الی۴۰ ثانیه نگه دارید؛ سعی کنید برای خارج کردن هوا نیز از لبها استفاده کنید،مانندگفتن حرف ((پ)) به صورت تشدید دار! یا گفتن ((پو)) بدون صوت!

می توانید برای درک بیشتر این تمرین به صورت درازکش روی زمین بخوابید و تمام عضلات خود را شل کنید؛ سپس یک دست را روی سینه بگذارید و یک دست را

روی شکم، سپس هوا را از طریق بینی وارد ریه ها کنید بطوریکه هوای وارد شده شکم شما را باد کند و دست شما را به سمت بالا هدایت کند؛دقت کنید که سینه شما به هیچ عنوان نباید سفت شود یا بالا بیاید!!! نفس را تا جایی که به شما فشار نیاورد نگه دارید سپس به آرامی و توسط لبها خارج کنید؛ اولا دقت کنید که نفس به هیچ عنوان نباید از خود شکم به طرف بیرون پرتاب شود، مانند گفتن ((ها)) نباشد؛ دوماً به یاد داشته باشید که نفس تا انتها باید تخلیه گردد!

به این صورت که یک کتاب سنگین را روی شکم خود می گذارید و با گرفتن نفس کتاب را به سمت بالا حول می دهیم،سپس هوا را کم کم و به صورت مقطع از

دهان خارج می کنیم؛ یعنی بعد از نفس گیری کامل با گفتن ((پو)) مقداری از هوارا خارج می کنیم سپس بقیه هوا را پیش خود نگه می داریم و چند ثانیه بعد با گفتن یک ((پو)) مقداری دیگر از هوارا خارج می کنیم؛ این کار را تکرار می کنیم تا تمام هوا خارج شود! در این تمرین هم هیچ فشاری نباید به شما وارد شود.

این نفس گیری علاوه در نوازندگی در جاهای بسیاری به شما کمک خواهد کرد!مخصوصا در هنگام خستگی و یا تمرکزبرای انجام فعالیتهای گوناگون!

سعی کنید در هنگام انجام تمرینات نفس گیری کاملا به دم و بازدم و شل بودن بدن دقت کنید و به یادداشته باشید که نفس گرفته شده به هیچ عنوان نبایدشما را آزار دهد و یا زوری برای خارج شدن داشته باشد!

نوازندگی به شیوه لبی تعداد

این الگوها ۱۳ عدد میباشد که از الگوی DOکوک یعنی بلندترین نی شروع و به صورت فواصل کروماتیک تا اکتاو بعد یعنی نی DOکوک کوچک که کوتاه ترین نی است،ساخته میشود.البته این بدان معنا نیست که نی هایی بلندتر یا کوتاهتر از فواصل فوق نتوان ساخت.

تنوع طولی نی به دلیل عدم امکان کوک کردن است؛ به همین جهت نی را در اندازه های مختلفی می سازند که این خلا برطرف شود. در واقع کوتاهی و بلندی نی مانند شل کردن و سفت کردن سیم سازهای زهی و مضرابی است، یعنی هر چقدر نی بلندتر باشد، صدای بم تری تولید و هر چه کوتاهتر شود صدای زیرتری تولید می کند.

تولید صدا از نی به دو گونه متفاوت است. حالت اول به اصطلاح فرم ” لبی” نام دارد که نوازنده در این روش نی را به صورت مایل روی لبهای خود قرار داده و با ایجاد یک باریکه هوایی بوسیله روزنه بین دو لب و برخورد این باریکه به تیغه سر نی، صدا تولید میکند. پهنای تیغه سرنی در این حالت هر چقدر دارای ضخامت کمتری باشد، صدای تولید شده از نی، شفافتر خواهد بود.

این شیوه نوازندگی بیشتر در ایلات و عشایر و بین چوپانان و به اصطلاح محلی ها رواج دارد. معمولا صدایی که بدین صورت توسط این قشر نوازندگان از نی تولید

میشود، صدایی است نسبتا بلندتر از حالت طبیعی و همراه با ناخالصی. در موسیقی ردیف دستگاهی و کلاسیک ما نیز در ارکسترهای ایرانی این روش صدادهی، چندان معمول نبوده و نمیباشد.

نوازندگی به شیوه دندانی حالت دوم به اصطلاح فرم دندانی” نام دارد که همان تیغه سر نی در این روش به جای قرار گرفتن در روی لب، بین دو دندان پیشین نوازنده قرار میگیرد. باریکه هوایی را در این حالت به جای روزنه بین دولب،فاصله بین سقف دهان و زبان تولید میکند. این روش نسبت به روش اول از قدمت کمتری برخوردار است و احتمالا در اصفهان، نی نوازی به صورت دندانی ابداع و ترویج شده. زیرا تا آنجا که تاریخ نشان میدهد، اولین نوازنده های نی به سبک

دندانی در اصفهان بوده اند مثل سلیمان اصفهانی، ابراهیم آقاباشی، نایب اسدالله اصفهانی، و استاد حسن کسائی که این نوع نوازندگی را به اوج تکامل خود (تا به امروز) رسانده اند.

نوازندگی با هر یک از این دو شیوه نسبت به یکدیگر معایب و محاسن خاص خود را دارد. هر چند شیوه دندانی روش متداول در بین نوازندگان حرفه ای نی است. ولی این موضوع را نباید دلیل بر نفی محاسن شیوه لبی در نوازندگی دانست

نفس گیری یکی از مهمترین و اساسی ترین اصول نوازندگی نی و تمام سازهای بادی می باشد که متاسفانه در کشور ما به این امر توجه چندانی نمی شود و معدود مدرسینی این امر مهم را به هنرجویان خود آموزش می دهند؛ شیوه نفس گیری صحیح در سازهای بادی دقیقا مانند نفس گیری در یوگا،تمامی ورزشهای ،آواز،و…. می باشد.

این شیوه نفس گیری شیوه ای دشوار و مشکل نمی باشد و هنرجویان می توانند با کمی تمرین همراه با تمرکز به راحتی به این شیوه نفس گیری مسلط شوند؛روش این نفس گیری در زیر آمده است،امیداست با تلاش و تمرین و با فرا گیری این نفس گیری بتوانید از شر سفتی ها و فشارهای اضافی در هنگام ساز زدن رهایی یابید.

امیدوایم از این آموزش استفاده برده باشید و در صورتی که سوالی دارید در قسمت دیدگاه مطرح نمایید تا اساتید ساز نی به شما پاسخ دهند.

نفس گیری یکی از مهمترین و اساسی ترین اصول نوازندگی نی و تمام سازهای بادی می باشد که متاسفانه در کشور ما به این امر توجه چندانی نمی شود و معدود مدرسینی(بجز استاد کیانی نژاد) این امر مهم را به هنرجویان خود آموزش می دهند؛ شیوه نفس گیری صحیح در سازهای بادی دقیقا مانند نفس گیری در یوگا،تمامی ورزشهای ،آواز،و…. می باشد.

این شیوه نفس گیری شیوه ای دشوار و مشکل نمی باشد و هنرجویان می توانند با کمی تمرین همراه با تمرکز به راحتی به این شیوه نفس گیری مسلط شوند؛روش این نفس گیری در زیر آمده است،امیداست با تلاش و تمرین و با فرا گیری این نفس گیری بتوانید از شر سفتی ها و فشارهای اضافی در هنگام ساز زدن رهایی یابید.

در نفس گیری صحیح نفس از طریق بینی و به آهستگی وارد ریه می شود به طوریکه فقط شکم به سمت بالا حرکت می کند و سینه ها ثابت مانده و هیچ گونه سفتی در قسمت قفسه سینه صورت نمی گیرد؛ در هنگامی که نفس ذخیره شده هیچ گونه فشاری به شکم یا هیچ قسمت دیگری از بدن وارد نمی شود و شما می توانید به راحتی این نفس را تا ۳۰الی۴۰ ثانیه نگه دارید؛ سعی کنید برای خارج کردن هوا نیز از لبها استفاده کنید،مانند گفتن حرف ((پ)) به صورت تشدید دار! یا گفتن ((پو)) بدون صوت!

می توانید برای درک بیشتر این تمرین به صورت درازکش روی زمین بخوابید و تمام عضلات خود را شل کنید؛ سپس یک دست را روی سینه بگذارید و یک دست را روی شکم، سپس هوا را از طریق بینی وارد ریه ها کنید بطوریکه هوای وارد شده شکم شما را باد کند و دست شما را به سمت بالا هدایت کند؛دقت کنید که سینه شما به هیچ عنوان نباید سفت شود یا بالا بیاید!!! نفس را تا جایی که به شما فشار نیاورد نگه دارید سپس به آرامی و توسط لبها خارج کنید؛ اولا دقت کنید که نفس به هیچ عنوان نباید از خود شکم به طرف بیرون پرتاب شود، مانند گفتن ((ها)) نباشد؛ دوماً به یاد داشته باشید که نفس تا انتها باید تخلیه گردد!

یک راه دیگر برای پیشرفت در این نفس گیری استفاده از یک کتاب در هنگام تمرین است!

به این صورت که یک کتاب سنگین را روی شکم خود می گذارید و با گرفتن نفس کتاب را به سمت بالا هل می دهیم،سپس هوا را کم کم و به صورت مقطع از دهان خارج می کنیم؛ یعنی بعد از نفس گیری کامل با گفتن ((پو)) مقداری از هوارا خارج می کنیم سپس بقیه هوا را پیش خود نگه می داریم و چند ثانیه بعد با گفتن یک ((پو)) مقداری دیگر از هوارا خارج می کنیم؛ این کار را تکرار می کنیم تا تمام هوا خارج شود! در این تمرین هم هیچ فشاری نباید به شما وارد شود.

این نفس گیری علاوه در نوازندگی در جاهای بسیاری به شما کمک خواهد کرد!مخصوصا در هنگام خستگی و یا تمرکزبرای انجام فعالیتهای گوناگون!

سعی کنید در هنگام انجام تمرینات نفس گیری کاملا به دم و بازدم و شل بودن بدن دقت کنید و به یادداشته باشید که نفس گرفته شده به هیچ عنوان نباید شما را آزار دهد و یا زوری برای خارج شدن داشته باشد!

این شیوه نوازندگی بیشتر در ایلات و عشایر و بین چوپانان و به اصطلاح محلی ها رواج دارد. معمولا صدایی که بدین صورت توسط این قشر نوازندگان از نی تولید میشود، صدایی است نسبتا بلندتر از حالت طبیعی و همراه با ناخالصی. در موسیقی ردیف دستگاهی و کلاسیک ما نیز در ارکسترهای ایرانی این روش صدادهی، چندان معمول نبوده و نمیباشد.

حالت دوم به اصطلاح فرم دندانی” نام دارد که همان تیغه سر نی در این روش به جای قرار گرفتن در روی لب، بین دو دندان پیشین نوازنده قرار میگیرد. باریکه هوایی را در این حالت به جای روزنه بین دولب،فاصله بین سقف دهان و زبان تولید میکند. این روش نسبت به روش اول از قدمت کمتری برخوردار است و احتمالا در اصفهان، نی نوازی به صورت دندانیابداع و ترویج شده. زیرا تا آنجا که تاریخ نشان میدهد، اولین نوازنده های نی به سبک دندانی در اصفهان بوده اند مثل سلیمان اصفهانی، ابراهیم آقاباشی، نایب اسدالله اصفهانی، و استادحسن کسائی که این نوع نوازندگی را به اوج تکامل خود (تا به امروز) رسانده اند.

نوازندگی با هر یک از این دو شیوه نسبت به یکدیگر معایب و محاسن خاص خود را دارد. هر چند شیوه دندانی روش متداول در بین نوازندگان حرفه ای نی است. ولی این موضوع رانباید دلیل بر نفی محاسن شیوه لبی در نوازندگی دانست. در مقاله بعدی راجع به خصوصیات هر کدام از این دو روش توضیح خواهیم داد …

روش اول:

در این روش صدایی که از نی تولید می شود به وسیله باریکه هوایی است که از شیار میانی زبان ایجاد شده و با برخورد به قسمت پشت دندانهای پیشین بالایی به داخل نی هدایت شده و تولید صدا میکند. به عبارت دیگر تیغه سر نی بین دو دندان جلویی قرار میگیرد. البته کسانی که فاصله دندانهای آنها به اندازه ای نیست که سر نی بین دو دندان پیشین آنها قرار بگیرد، معمولا با ایجاد شیار بر روی سرنی قسمت بین دو دندان جلویی خود را داخل این شیار قرار میدهند(ابداع کننده این روش استاد محمد میباشد)

نکته قابل توجه در روابط با سر نی، جنس آن است. جنس سر نی، در جنس و شکل صدای تولید شده تاثیر دارد. نوازندگان از موارد مختلفی برای ساختن سر نی استفاده می کنند که این اختلاف بیشتر به دلیل سلیقه شخصی هر یک از آنها است.

در قدیم اغلب از خود نی به عنوان سری استفاده میشد که به علت ضخامت آن صدای صاف و مطلوبی از نی خارج نمیشد. البته بعدها نوازندگانی که از جنس خود نی استفاده میکردند با تراشیدن و کم کردن ضخامت آن توانستند از نی صدایی مطلوب و شفاف تولید کنند(استاد حسن کسائی از جنس خود نی برای سری استفاده میکند)

عده ای نیز از جنس ف مثل برنج یا استیل استفاده میکنند که به نظر میرسد استفاده از این جنس، بیشتر در صدای دوم و سوم(یعنی اوج و غیث) باعث زنگ دار شدن صدای نی میشود.

برخی از نوازندگان نی خصوصا” در سالهای اخیر از جنس طلق های پلاستیکی استفاده میکنند. این جنس بیشتر در صدای دوم و سوم میتواند به نوازنده کمک کند که صدایی شفاف تولید کند.(استاد حسن ناهید امروز از این روش برای نوازندگی استفاده میکنند)

در مجموع باید گفت تاثیر جنس سر نی، در تولید صدای مطلوب به مراتب کمتر از شیوه قرار دادن و حالت زبان و فرم دندانهای نوازنده (مخصوصا” دو دندان جلویی) می باشد؛ زیرا دیده شده که دو نوازنده نی با استفاده از یک جنس مشابه در سری، دو صدای کاملا متفاوت از نی تولید کنند.

نوازندگی به شیوه دندانی به دلیل تولید دو نوع صدای متمایز یعنی صدای اول (بم) و دوم (اوج) باعث شده که نی در بین تمام سازهای بادی از این نظر منحصر بفرد باشد. به عبارت دیگر دو صدای متفاوت از هم (که شاید برای کسی که آشنا به این دو صدا نباشد در باری امر تصور شود که دو ساز مختلف است) خصوصیت بارز این نوع نوازندگی است و شاید این خصیصه باعث شده که امروزه بیشتر از این روش برای نوازندگی نی استفاده شود و شیوه لبی چندان مورد توجه قرار نگیرد. تکنیک های ویبراسیون و گلیساندو، در این روش تماما به وسیله لب نوازنده انجام میشود، یعنی نوازنده با باز کردن و بستن قسمت آزاد لب خود (یعنی قسمتی از لب که نی بر روی آن قرار نگرفته) می تواند این دو تکنیک را اجرا کند.

اجرای تکنیک استکاتو به دلیل اینکه زبان در روش دندانی آزاد نیست به راحتی شیوه لبی نمی باشد. توضیح آنکه اجرای تکنیک استکاتو در سازهای بادی معمولا به وسیله نوک زبان صورت میپذیرد، یعنی زبان با حرکت بالا و پایین و عقب و جلو می تواند هوا را به طور مقطع از لب خارج کند و به خاطر حرکت تند زبان، اجرای این تکنیک در سرعت بالا امکان پذیر خواهد بود. ولی در شیوه دندانی زبان خود عامل هدایت هوا در نی میباشد و قادر نیست هوا را بطور مقطع به داخل نی هدایت کند؛ لذا نوازنده برای اجرای نتهای مقطع مجبور است هوا را از قسمت انتهایی زبان یعنی عضلات حلق، قطع و وصل کند. باید گفت اجرای این عمل در سرعتهای بالا و بصورت ممتد و در زمان طولانی امکانپذیر نیست.

روش دوم:

در این روش از نوازندگی که همان شیوه لبی است صدا بوسیله باریکه هوایی که از میان شیار بین دولب به صورت کامل به داخل نی هدایت میشود، تولید میگردد. این روش قادر به تولید صدایی مانند صدای اول در روش دندانی نیست و صرفا” صدای دوم و سوم و بم نرم در این روش قابل اجراست.

مقدار هوایی که برای تولید صدا در این روش لازم است بسیار کمتر از روش قبل است، ولی از لحاظ کوک در این روش به دلیل اینکه مولد صدا نسبت به روش دندانی، به نی نزدیکتر است، کمی بالاتر یا زیرتر از روش دندانی است، یعنی نوازنده ای که از هر دو روش استفاده میکند مجبور است که این دو شیوه را از نظر کوک با هم منطبق کند و به عبارت دیگر روش دندانی را با مقدار هوای بیشتر و روش لبی را با حداقل هوای ممکن اجرا نماید.( این عمل بسیار مشکل است و نیاز به تمرین فراوان دارد).

اجرای تکنیک های ویبراسیون و گلیساندو در این روش مثل فلوت با کم و زیاد کردن شدت هوا، صورت میگیرد و اجرای تکنیک استکاتو هم مانند فلوت با نوک زبان انجام میگیرد. صدای تولید شده در روش لبی می تواند بسیار شفاف باشد و ضخامت سری نی به شفافیت صدا کمک زیادی میکند. در این روش جنس سر نی تاثیر زیادی در جنس صدای تولید شده ندارد.

در مجموع میتوان گفت که این دو روش در نوازندگی نی میتوانند مکمل یکدیگر باشند و تکنیکهایی که در یک روش قابل اجرا نیست با روش دیگر امکان پذیر میباشد. در میان نی نوازان ایران تنها نوازنده ای که از هر دو شیوه در نوازندگی استفاده کرده، استاد حسن ناهید (در کنسرتهای سالهای گذشته بوده) که هر دو روش را (مخصوصا لبی) به زیبایی نواخته. در پایان باید گفت امید است که نوازندگان نی از هر دو روش و (حتی تکنیکهای نوازندگی دیگر سازهای بادی) بتوانند به نحو مطلوبی برای ارتقا امکانات تکنیکی نی استفاده کنند.

تعداد این الگوها ۱۳ عدد میباشد که از الگوی DOکوک یعنی بلندترین نی شروع و به صورت فواصل کروماتیک تا اکتاو بعد یعنی نی DOکوک کوچک که کوتاه ترین نی است،ساختهمیشود.البته این بدان معنا نیست که نی هایی بلندتر یا کوتاهتر از فواصل فوق نتوان ساخت.تنوع طولی نی به دلیل عدم امکان کوک کردن است؛ به همین جهت نی را در اندازه های مختلفی می سازند که این خلا برطرف شود. در واقع کوتاهی و بلندی نی مانند شل کردن و سفت کردن سیم سازهای زهی و مضرابی است، یعنی هر چقدر نی بلندتر باشد، صدای بم تری تولید و هر چه کوتاهتر شود صدای زیرتری تولید می کند.

تولید صدا از نی به دو گونه متفاوت است. حالت اول به اصطلاح فرم ” لبی” نام دارد که نوازنده در این روش نی را به صورت مایل روی لبهای خود قرار داده و با ایجاد یک باریکه هوایی بوسیله روزنه بین دو لب و برخورد این باریکه به تیغه سر نی، صدا تولید میکند. پهنای تیغه سرنی در این حالت هر چقدر دارای ضخامت کمتری باشد، صدای تولید شده از نی،شفافتر خواهد بود.

نی یا نی هفت بند از سازهای بادی ایرانی است . ساز نی در نقاط مختلف کشور مورد استفاده قرار میگیرد و هنرجویان بسیاری در حال یادگیری این ساز گوشنواز هستند.نی هفت‌بند از گیاه نی ساخته می‌شود. برای ساخت این گونه نی آن را طوری برش می دهندکه از سر تا ته آن شامل هفت بند شود و اخیراً بصورت مصنوعی (نی اصلاح شدهٔ مصنوعی) نیز ساخته شده است. نی هفت‌بند یا به اصطلاح نی متشکل از ۵ سوراخ در جلو و یک سوراخ در پشت آن است که توسط انگشتان دوم و چهارم از یک دست و انگشتان اول تا چهارم از دست دیگر پوشیده می‌شوند.

به طور کلی نی را با جا گرفتن بین دو دندان نیش و گرد کردن زبان در پایین و پشت آن می‌نوازند اما اساتیدی همچون جمشید عندلیبی زبان را در بالا می‌گذارند. سخت‌ترین چیزدرسازنی درآوردن صدای آن است وانگشت گذاری آن ساده است. در کل شیوه نی‌نوازی به دو گونه نایب اسدالله و کسایی است.

در بین انواع سازهای بادی ایرانی که از قدیم مورد استفاده قرار می گرفته مانند، مزمار، نرم نای، درای، سرنا و… تنها امروزه نی توانسته در موسیقی ایرانی و در کنار دیگر سازهای کلاسیک ایرانی مثل تار، سنتور، سه تار و کمانچه قرار بگیرد و به اصطلاح یک تنه نقش سازهای بادی را در ارکستر ایرانی ایفا کند.

دلیل این موضوع را از دو دیدگاه میتوان بررسی کرد. اول از جهت نوازندگان این ساز که توانستند خصوصیات و ویژگیهای نی را به نحو کامل و مطلوبی عرصه کنند و قابلیت آن رانشان دهند. به عبارت دیگر افرادی که به نوازندگی نی روی آوردند با ممارست بسیار تکنیکها و حالاتی که معمولا در موسیقی ایرانی اجرا میشود را به نی منتقل کردند.

دوم از جهت خود ساز که به دلیل فرم صدادهی و نیز در عین سادگی، کاملتر بودن آن نسبت به دیگر سازهای بادی ایران، توانست تمام آهنگها و نغمه های موسیقی ردیف دستگاهی ایرانی را به خوبی اجرا کند واینکه صدایی که از نی خارج میشود از لحاظ رنگ صدایی به خوبی با دیگر سازهای کلاسیک ایرانی ترکیب شد.

از قدیم نی را طبق الگوهای مختلفی می ساخته اند؛ یعنی از لحاظ طول، تعداد سوراخ و تعداد بندها، انواع گوناگونی، نی وجود دارد. به عبارت دیگر نی گاهی بلند یا کوتاه ساخته میشود و نیز برخی از انواع نی دارای ۶ یا ۷ سوراخ و گاهی داری ۹ سوراخ میباشد. از میان انواع نی، نی هفت بند، امروزه پرکاربردترین ساز بادی در ایران میباشد. نی هفت بند دارای ۶ گره،۶ سوراخ و ۷ بند میباشد، که ۵ سوراخ آن در جلوی ساز و یکی نیز در پشت ساز قرار دارد.توضیح آنکه سوراخ ششم به این علت در پشت نی قرار دارد که بتوان با انگشت شست آن را به راحتی مهار کرد. از لحاظ اندازه هم این ساز به صورتهای مختلفی، طبق الگوهایی که به مرور زمان به وسیله نوازندگان کشف شده، ساخته می شود .

هنرجویان عزیز نی را بدون سه چیز نمیتوان آموخت

۱- نی ۲- استاد و یا پک های آموزشی ۳- تمرین

شروع

۱- برای دمیدن (نواختن ، نوازش) نی باید لبه ی آن را بین دو دندان جلو (ثنایا) قرار داد به طوری كه قطر دوار آن اگر راست دست هستید به سمت راست و اگر چپ دست هستید به سمت چپ باشد

۲- با لبهای بالا و پایین باید نی را كاملا پوشاند تا هوای اضافی از نی خارج نشود (توجه داشته باشید كه ماتیك و روژ لبتون می ماله به لب نی و …!)

۳- در هنگام دمیدن در نی ، زبان كاملا ثابت و بدون حركت است

۴- قرار دادن زبان و فرم آن دو حالت دارد اول آنكه نوك زبان زیر نی قرار بگیرد و دوم آنكه شكم زبان و پهنای آن زیر نی قرار بگیرد و این بستگی به خود فرد دارد كه چطور راحت تر باشد

۵- زبان مثل ناودانی عمل می كند كه كارش هدایت هوا به درون نی است ، پس به هیچ وجه نباید هنگام دمیدن آن را تكان داد

۶- نباید به زبان حالت عضلانی و سفت داد یا خیلی شل كرد و یا به طرفین كشاند (حالت عادی و ریلكس)

۷- زبان به نوك دندانهای فك پایین چسبیده و یك یا یك و نیم سانت از زبان زیر نی قرار میگیرد و از یك طرف به درون نی می دمیم تا صدا استخراج شود

۸- باید روبروی آینه تمرین شود تا خود را دید! (مهم)

۹- نی را باید كاملا خوش فرم و خوش استیل و خوش تیپ گرفت!!

۱۰- زبان نباید از حد دندان به بیرون كند

۱۱- زبان باید طوری قرار بگیرد كه مانع ورود هوا به درون نی شود

۱۲- از نزدیك ترین جای دهان باید خیلی راحت و آسوده در نی دمید!

ساز نی دارای چهار محدودة صوتی (رجیستر Register):

۱- بم

۲- اوج

۳- غیث

۴- پس غیث

۱- صدای بم: (T) دهانة نی (سرفی یا طلقی) را در بین دو دندان جلو تکیه دهید (نیازی به فرو بردن سر نی در بین دندانها نیست) کسانی که بین دو دندان فک بالا باز نیست می‌توانند از سرطلقی استفاده نمایند.

دهنه نی را به میل و راحتی هنرجو می‌تواند در سمت راست یا چپ دهان قرار داده و زبان در پشت دهانة نی و متمایل به عکس جهت قرار گرفتن نی چنان جای بگیرد که مانع ورود هوا به داخل ساز نگردد. آن سمت دهان را که نی در آن جای گرفته با لبها کاملاً بپوشایند (ولی به راحتی نه سفتی) و طرف دیگر لب که آزاد و راحت و بدون تغییر شکل نگهدارید.

در هنگام دمیدن در ساز با گفتن حرف (ت) هوا را به نی بفرستیم و همزمان با گرفتن یک نفس عمیق: یعنی دم گرفتن دم که با عمل پرشدن شکم از هوا و بازدم که هوا را به آرامی بدرون نی می‌فرستیم.

– تمرین تنفس شکمی (دیافراگمی) بدون نی:

۱- شروع به خارج کردن هوا از محدوده شکم با عمل بازدم از ناحیه دهان اگر سخت بود می‌توانیم با حرکت آرام و نرم دستها به عضلات شکم فشار بیاوریم و هوا را خارج نماییم.

۲- حال یک نفس عمیق و آرام با بینی و هوا را داخل ریه‌ها بفرستیم به سمت پایین که می‌تواند باعث پرشدن و به جلو رفتن شکم باشد. و این کار را مکرراً انجام دهیم تا اصطلاحاً ملکه ذهن شود در این تنفس قفسه سینه باید شل و راحت باشد و هیچ حرکتی ننماید و تنها حرکت قابل دیدن حرکت شکم باشد.

نی ساز بسیار کاملی است که در این بخش ما طرز دمیدن و نفس گیری در نی را هم به صورت متن و هم فیلم آموزشی برای شما قرار داده ایم.مطالب را به دقت بخوانید و در صورتی که سوالی داشتید با ما درمیان بگذارید.

نی کامل‌ترین و ظریف‌ترین آلات موسیقی، صدای انسان است و مؤثرترین لحن‌ها در موسیقی، نوایی است که حنجره شخص خوش آواز برآید.علمای سازشناسی احتمال می‌دهند که نخستین باری که بشر خواست نغمه‌هایی را که به اقتضای حالات مختلف خود از حنجره درمی‌آورد، تقلید کند، به اختراع انواع مختلف نای دست یافت. نوای نی بیش از صدای سازهای زهی به صدای انسان شباهت دارد و لذا به طبیعت نزدیکتر است از این لحاظ این ساز و سازهای مشابه آن از هزاران سال پیش مورد علاقه ملل باستان بوده و اخبار و روایات فراوانی دربارة آن گفته شده است از جمله اینکه می‌گویند حضرت موسی از هواداران نوازندگان نای بوده و مونالا جلا‌الدین از نوازندگان معتبر این ساز به شمار می‌آمده است و همچنین گفته شده که نوای این ساز و بعضی از سازهای دیگر مثل (شیپور و…) را برای علاج بیمارهای روحی مفید و مؤثر می‌دانستند.

نی یه ساز بادیه قدیمی رین ساز كشف شده ی ساخته ی دست بشره و تنها سازیه كه با آدم حرف میزنه .یعنی زبونش با زبون آدم همخونی داره اینكه میگن قدیمی ترین ساز بیشتر به علت این بوده كه اقوام قدیم گله دار و رمه دار و چوپان بودن و براشون غیر از كاربرد ذوقی و هنری ، كاربرد كاری هم داشته در ضمن سخت ترین سازیه كه میشه یاد گرفت و وقتی یاد بگیری راحت ترین سازیه كه میشه باهاش هر چیزی زد میشه یه مجلس عروسی راه انداخت و همه رو به وجد آورد یا همون موقع اشك ملت رو دراوردتو سازهایی كه همنوازی میكنن صدای مشخص و تك و واضحی داره و كلا وسیله ی خوبیه برای پر كردن خلوت تنهایی و خلوت غیر تنهایی!

نی رو می بُرند و بعد صاف میكنند و نی كه یك لوله ی توخالی شده است را دود می دهند و با فاصله های معین و استانداردی با میل داغ (یا یه چیزی تو همین مایه ها) سوراخ میكنند و بند های نی را میبندند

نی آماده شده ی معمولی كه در بازار موجود است هفت بند دارد و شش سوراخ یك سوراخ در بند ششم بلافاصله بعد از آن یك سوراخ در بند پنجم و با كمی فاصله در همان بند دو سوراخ دیگر دو سوراخ باقیمانده در بند چهارم یكی بلافاصله بعد از سوراخ های بند پنجم و دیگری سه انگشت بالاتر و درست در نقطه ی مقابل قرار دارد

هنرآموز محترم قبل از شروع این تمرین ها ۱۶ نکته طلایی برای یادگیری مقدماتی سنتور را ابتدا فرا بگیرید و سپس این ۱۰ تمرین مهم سنتور را یاد بگیرید.

تمرین شماره یک

تمرین فوق و همچنین تمرین‌های بعدی را باید م از بیست بار دنبال هم اجرا کنید.»

توجه شود ۸ علامت زدن مضراب با دست راست و ۷ علامت زدن مضراب با دست چپ است و چنانکه می‌دانیم این علامتآموزش سنتوربرای نشان دادن مقدار سکوتی است که باید بین هر یک از مضراب‌های دست چپ و راست رعایت بشود. برای اجرای تمرین فوق با صدای بلند بشمارید: یک… دو…سه… چهار. بین هر شماره به اندازه ی مساوی فاصله بگذارید، در ضمن شماره‌های ۱و۳ را با مضراب به روی میز بزنید و شماره‌های ۲ و ۴ را سکوت کنید. تمرین فوق با کمال تأنی و ملایمت و بدون عجله انجام گیرد و به هیچ وجه تند اجرا نشود.

تمرین شماره ۲

اگر مضراب را خیلی محکم در دست بگیرید، اجرای آن خیلی خشک و بافشار خواهد شد و اگر خیلی آزاد در دست نگه دارید، در موقع اجرا انگشتان به حرکت درمی‌آیند. پس بهتر است حد متوسط آن را در نظر بگیرید، یعنی نه خیلی محکم و نه خیلی آزاد. در ضمن همیشه سعی کنید که سر مضراب به طرف بالا متمایل باشد.

تمرین شماره ۳

(یادآوری۱) حرکت مضراب به وسیله‌ی مچ انجام می‌شود و مضراب پس از خوردن به میز باید فوراً برداشته شود و در فاصله‌ی ۲۰ سنتی‌متری میز قرار گیرد.

تمرین شماره ۴

این علامت (X) برای زدن مضراب‌های هر دو دست با هم و در آن واحد است که به آنها مضراب‌های حفت گفته می‌شود. دقت کنید که هر دو مضراب در یک آن باه هم به روی میز فرود آیند و فقط صدای یک ضربه از آنها به گوش برسد.

تمرین شماره ۵

شماره‌ها با تأنی و فواصل منظم و مساوی شمرده شوند. بعد از کمی تمرین باید به دست های خود نگاه کنید که آیا درست مضراب‌اه را در دست‌ گرفته‌اید یا نه و بعد از اصلاح مجدداً شروع به تمرین کنید.

تمرین شماره ۶

در موقع اجرا از شمردن با صدای بلند خودداری نکنید.

برای اینکه مضراب کاملاً از روی میز بالا بیاید باید بلافاصله پس از زدن ضربه به میز حلقه‌ی مضراب را محکم در دست نگه دارید زیرا به این ترتیب خود به خود سر مضراب به طرف بالا متمایل می‌شود.

تمریه شماره ۷

(یادآوری ۲) همیشه سعی کنید که تمرین‌ها با تأنی و بدون عجله و بدون آنکه تند شوند اجرا گردند و متوجه باشید که بعد از مقداری تمرین حرکت دست و مضراب شما خودبه خود تند می‌گردد. در این موقع باید کمی سکوت کنید و مجددا تمرین را به آهستگی شروع نمایید.

تمرین شماره۸

(یادآوری ۳) مضراب روی میز باقی نماند بلکه مثل چوبی که به زمین زده می‌شود باید محکم به میز بخورد و فوراً برداشته شود و در ضمن دقت شود که در موقع مضراب زدن فقط سر مضراب به میز بخورد نه آن که قسمتی از ساقه‌ی مضراب.

تمرین شماره ۹

برای آن که صدای میز برای شما و دیگران مزاحمتی ایجاد نکند بهتر است حوله یا پارچه‌ی ضخیمی روی میز پهن کنید و روی آن مضراب بزنید.

تمرین شماره ۱۰

تمرین‌های فوق را با دقت و توجه اجرا کنید. آنها را سهل ننگرید. زیرا همین مضراب زدن‌ها است که اساس نوازندگی صحیح شما را تشکیل می‌دهد. چنانچه نتوانید خوب مضراب بزنید صدای خود از ساز شما خارج نمی شود؛ در نتیجه هرچقدر که مطالب‌تان را خوب و شیرین بزنید، باز شنونده از ساز شما محظوظ نخواهد شد. بهتر است پیش از آن که به درس‌های بعدی بپردازید، مجدداً از اول یک مرتبه‌ی دیگر تمام درس‌های مضراب‌ها را تکرار و اجرا نمایید تا خوب دست شما قوت گیرد و به راه افتد.

نمودار شناسایی نت‌ ها روی سنتور

به هیچ وجه خرید ساز را به استاد خود نسپارید و یا به فروشگاهی که استادتان می گوید بروید و بگویید از طرف فلانی آمده ام نروید (واقعا این کار را نکنید!) مگر اینکه ۱۰۰ درصد به استاد خود اطمینان داشته باشید.

معمولا ساز خوب ظاهر مناسبی هم دارد: منظورمان ظاهر شیک و زیبا نیست بلکه ظاهر باکیفیت! این موضوع به ظرافت در ساخت سنتور و نبودن اثری از داغی و لکه و … مربوط می شود.

سنتور درخت آزاد و درخت گردو بهترین نوع سنتورها هستند ولی سنتورهایی که از چوب ازاد ساخته میشوند بهتر اند چرا که صدای لطیف تر و واضح تری نسبت به چوب گردو دارند.

مجددا عرض می کنیم که به هیچ وجه درگیر مارک یا مهر سنتور نشوید. هر سازنده ای سنتور خوب و بد می سازد.

در مورد خرید سنتور، فقط یه موردش چوب هست که همه بهش توجه دارن. ولی موارد دیگه‌ای هم هستن که توجه کردن بهش خیلی مهم هست. موردی که می خوام بهش اشاره کنم، نوع پیچیدن سیم در سیمگیر هست. سنتور همون طور که ۷۲ تا سیم داره، ۷۲ تا هم سیمگیر داره که طرز پیچیدن سیم در این ۷۲ سیمگیر مهارت بالایی لازم داره و مورد ظریفی هست که بین اساتید سنتورساز تفاوت ایجاد می کنه. بذارید با یه مثال شروع کنم. فرض کنید دو نفر میخوان همدیگه رو بغل کنن. اگه فقط نفر اول نفر دوم رو بغل کنه، شما می تونید به راحتی اونها رو از هم جدا کنید. ولی اگه این دو نفر هر دو همدیگه رو بغل کنن، به این راحتی ها نمیشه از هم جداشون کرد. به قسمت سیمگیر نگاه کنید؛ اگه دیدید که یه سیم دور سیم دیگه پیچیده شده، سازنده سنتور شما مهارت زیادی نداشت ولـــــــی اگه هر دو سیم دور هم پیچیده شدن، سازنده سنتور شما یک استاد مهار هست…!!! که در حالت دوم شما در قسمت سیمگیر یک حلقه مشاهده میکنید. اما معایب حالت اول (یعنی پیچیدن یک سیم دور سیم دیگه): مهم ترین عیبش، کوک همیشه مشکل دارش هست. کوک کردن این نوع ساز ها مشکل و زمان بر هست و به راحتی هم کوکشون ول میشه و آرزوی یه کوک درست حسابی رو به دلتون میذاره! به مرور زمان سیم ها دچار مشکل میشن و حتی شاید بعضی از اونها در برن.و حتی در بعضی از وارد هم باعث باز شدن چسب صفحات میشه که دیگه اون سنتور قابل استفاده نیست…!”

حتما به نحوه پیچیدن و اتصال سیم به دور گوشی و ارتباط با شیطانک توجه کنید که بدون نقص و محکم باشد زیرا در غیر این صورت سنتور خریداری شده بعد از مدتی کوک نگه نمی دارد و دردسرهای زیادی ایجاد می کند. به اعتقاد اکثر اساتید سنتورسازی، سازهای با چوب گردوی تیره و راه راست و یا فردار دارای کیفیت صوتی بهتری هستند. از طرف دیگر اگر بتوانید به قدمت خشک شدن چوب پی ببرید با درنظر داشتن این نکته که هر چه عمر خشک شدن چوب بالاتر باشد این چوب از کیفیت بهتری برخوردار است می توانید سنتور بهتری بخرید.

منظور از مشخصات ظاهری پرداخت چوب (یعنی باقی نماندن اثر داغی اره یا امثال این ها روی چوب)، رنگ چوب، کیفیت اتصال سیم ها و جا افتاده بودن کیفیت ساز می باشد.  البته کیفیت رنگرزی نیز مهم است که ساز با شاپان یا سیلر یا لاک رنگ شده باشد که به تجربه، سازی که با لاک رنگ شده باشد کیفیت بهتری خواهد داشت زیرا سیلر به دلیل خاصیت پوشانندگی منافذ چوب را می پوشاند که این خود باعث کاهش کیفیت صدا می شود. نکته ای که باید در راهنمای خرید سنتور توجه داشت این است که ممکن است یک ساز با چوب روشن اما رنگ تیره باشد (توسط شیلان تیره شده باشد) که باید توجه داشت که به جای چوب تیره به شما فروخته نشود.

همچنین دقت کنید که روی چوب سنتور، خاتم، منبت یا نقش و نگارهای متفرقه نباشد زیرا سبب تضعیف صدای ساز می شود.

اگر قرار است سنتور با چوب آزاد بخرید: برای تشخیص چوب آزاد (یکی از بهترین چوب های سنتور) دقت کنید که رنگ آن قهوه ای متمایل به نارنجی است و وزن مخصوص این چوب در حالت خشک ۷۰۰ کیلوگرم بر مترمکعب است یعنی ۵۰ کیلوگرم سنگین تر از چوب گردو که این اختلاف وزن در سازهای ساخته شده نیز به وضوح قابل درک است.

اگر قرار است سنتور با چوب گردو بخرید: سازهای با چوب گردوی تیره و راه راست و یا فردار دارای کیفیت صوتی بهتری هستند.

 صدای سنتور

کاملا مشخص است که نه تنها در سنتور بلکه در هر سازی یکدست بودن صدا مهمترین نکته است. به این معنی که موقع نواختن اگر کیفیت ساخت خوب باشد، صدای تق و لق زدن و ناقصی ها زیر مضراب شنیده نمی شود. این اشکال به دلیل این است که ضخامت صفحه و جنس آن و محل پل گذاری با هم تناسب ندارند و این یک ایراد مهم برای یک نوازنده حرفه­ ای است. حجم صدای ساز بستگی به سلیقه شما دارد اما ما پیشنهاد می­کنیم سازهای پرحجم را انتخاب نکنید (مخصوصا در سازهای ارزان). زیرا این حجم زیاد با کاهش ضخامت و کاهش تعداد پل و استفاده از چوب روشن قابل دستیابی است که خود این موارد برای اینکه یک سنتور، ضعیف محسوب شود کافیست. انتخاب صدا یک تخصص است که با تجربه به دست می ­آید و باید به متخصصان این امر اعتماد کرد. معمولا از صداهای خوب با عناوینی همچون صدای زنگدار، کریستالی، بدون تقه و یا صدای پخته در میان نوازندگان یاد می­شود.

در واقع گاهی ممکن است ۳ سنتوری که از یک تنه درخت و توسط یک سازنده ساخته می شوند دو تا دارای صدای خوب و یکی صدای مبتدی تر باشد و همین موضوع در قیمت گذاری آن توسط فروشنده تاثیر زیادی دارد. این قیمت گذاری هم فقط توسط خود فروشنده تعیین می شود و شما تا زمانی که خیلی حرفه ای نباشید متوجه ارزش متناسب با کیفیت آن نخواهید شد.

هر چند باید به این نکته هم توجه داشت که صدای هر سازی باید مناسب طبع نوازنده آن باشد. برای این اصل مهم هیچ تعریف خاصی وجود ندارد. هر کس به نحوی صدای خوب را تعریف می کند. اما به هر روی ساز خوب دارای صدای خوب است. قابل ذکر است صرفا ساز با دارا بودن جنبه های ظاهری درست، صدای خوبی نخواهد داشت. به اعتقاد اکثر اساتید سنتورسازی، سازهای با چوب گردوی تیره و راه راست و یا فردار دارای کیفیت صوتی بهتری هستند.

اینکه شما یک سنتور مبتدی نیاز داشته باشید یا حرفه ای، تاثیر زیادی بر روی انتخاب شما دارد. بعنوان مثال نگاهی به لیست قیمت های زیر بیندازید:

بطور کلی قیمت یک سنتور مبتدی مناسب بین ۶۰۰ هزار تا ۲ میلیون تومان است و سنتور های حرفه ای گاها تا ۶ میلیون تومان قیمت دارند. هر چند توصیه می کنیم اگر واقعا به سنتور علاقه دارید، درگیر قیمت نشوید و کیفیت را در درجه اول قرار دهید.

در تعیین قیمت سنتور یکی از مهمترین فاکتورها، نوع چوب است. چوب گردو و آزاد از سایر چوب ها بهتر و گران تر هستند هر چند اخیرا تعداد فروشندگانی که چوب های بی کیفیت که پس از مدتی انحنا پیدا می کنند را به نام چوب گردو به هنرآموزان می فروشند.

مارک ها

همانطور که چندین بار تاکید کردیم، هیچ حساسیتی روی مارک سنتور نداشته باشید و هدف از قرار دادن این تیتر فقط شناساندن مهرهای مختلف ساز سنتور است. مارک هایی مثل سالاری، صادقی و علیزاده نسبت به بقیه معروف ترند ولی هیچ دلیلی بر کیفیت بهتر آنها وجود ندارد و سنتوری که می خرید باید فاکتورهایی که در این مقاله گفته شده است را دارا باشد نه مارکی مشخص!

خرید سنتور بخصوص برای افراد مبتدی کار راحتی نیست و بهتر است حتما قبل از خرید سنتور نکاتی را برای انتخاب یک مارک مناسب خود بلد باشید. باید دقت کنید که در حال حاضر به ترتیب سنتورهای با مارک صادقی، سالاری و ثابتی بهترین های موجود در بازار ایران هستند هر چند که اکیدا پیشنهاد میکنیم درگیر اسم و مارک نشوید زیرا بهترین مارک ها هم ممکن است به ازای هر ۴ سنتور خوب، دو سنتور بد تولید کنند. اینکه چه سنتوری بهتر است بستگی به نوع چوب آن، قیمت، قدمت مارک آن (معمولا مارک های قدیمی تر بهتر هستند)، حالت اتصال و چرخش سیم به دور گوشی ها و شیطانک و صدای سنتور. سنتور بر اساس ابعاد خاص که قاعده هم دارد می تواند به سنتور سل، لا، سی …،کروماتیک، ۱۲خرک، ۱۴خرک، باس و…تقسیم شود. البته در این تقسیم بندی تنها ابعاد ساز متغیر است و بقیه اجزای ساز یکسان می باشد.

 بخشهای مختلف سنتور

جعبه رِزُنانس:

منظور از جعبه رنس، جعبه شامل صفحه و کفه و کلاف می باشد که با چسب یا سریشم به هم متصل هستند. در داخل این جعبه بین ۳ تا ۷ چوب (پل) به قطر حدودی یک سانتی متر وجود دارد که بین صفحه و کف قرار دارد که بنا به تخصص و تجربه سازنده ساز در جاهای خاصی قرار میگیرد که این خود به یک دست بودن صدا و تناسب حجم صدا و جنس ان کمک بسیار زیادی می کند. لازم به ذکر است که برخی از اساتید سازنده فقط با ابزار پل عیوب صدایی بسیاری از سازها را می توانند رفع کنند.

جنس جعبه:

جنس چوب سنتور عمدتا از گردو می باشد (البته چوب راش، آزاد، رز وود، فوفل… نیز استفاده میشود) که البته خود چوب گردو بنا بر عمر درخت، قطر تنه، منطقه رویش درخت، مدت زمان خشک شدن چوب و شیوه خشک شدن ان کیفیت های مختلفی دارد. بسیاری از اساتید سازنده ساز معتقدند چوب مناطق سردسیر مثلا کردستان، سنندج، الموت و… از کیفیت بهتری برخوردارند. البته از دید اکثر اساتید چوب گردوی تیره که دارای رگه های راست و منظم و یا فرهای ابر گونه روی چوب می باشند، که مدت زیادی (مثلا حداقل ۵سال) از خشک شدن آنها می گذرد، گزینه مناسبی برای خرید سنتوری خوش صدا خواهد بود.

گل روی جعبه:

بر روی صفحه سنتور دو سوراخ به شکل گل وجود دارد که به ان گل سنتور گفته میشود. علت حضور این گل علاوه بر زیبایی، کمک به ایجاد رنس در داخل جعبه می باشد که محل آن بر اساس شیوه پل گذاری و سلیقه سازنده زیر سیمهای زرد و پشت خرک تعبیه می شود.

ضخامت صفحه و کف:

بسیاری از اساتید حرفه ای معتقدند که چیدمان پل تنها فاکتور مهم تنظیم صدای ساز نیست بلکه ضخامت صفحه و کف نقش بسیار زیادی در کیفیت صدای ساز دارد. البته در این بین ضخامت صفحه از اهمیت بیشتری برخوردار است. بنا به جنس چوب و میزان خشک شدن ان ضخامت کف بین ۷تا ۹ میلیمتر و صفحه بین ۵٫۵ تا ۷٫۵ میلیمتر تنظیم می شود.شایان ذکر است که اساتید حرفه ای بنابر جنس چوب ممکن است ضخامتهای مختلفی در نقاط مختلف صفحه و کف ایجاد کنند.که البته خود همین تجربه وتخصص زیادی را میطلبد .

شیطانک:

روی دو ساق ذوزنقه سنتور یک برجستگی وجود دارد که روی ان دو میله استیل به قطر حدودی ۲ میلیمتر قرار دارد که به شیطانک گفته می شود.که بعدا سیمهای سنتور روی ان قرار میگیرد. ارتفاع شیطانک از اهمیت زیادی برخوردار است زیرا بوسیله ان، میزان فشار سیمها روی خرک تغییر میکند که این خود در نهایت روی صدای ساز اثرگزار خواهد بود.

گوشی و سیمگیر:

در طرف راست سنتور و بر روی کلاف گوشی قرار دارد که سیمهای ساز در نهایت از طریق همین گوشیها کوک و تنظیم می شوند . اما نکته مهم در قسمت گوشی شیوه سوراخکاری و برقو زدن است که رعایت همین نکته به کوک خوب و دقیق منجر خواهد شد. اما سیم گیر در طرف چپ ساز قرار دارد که تنها نکته مهم شیوه گره زدن سیم است که در نگه داشتن کوک می تواند موثر باشد.

جنس سیم:

سنتور شامل دو نوع سیم می باشد که به سیم سفید وسیم زرد یا قرمز معروف است. سیم سفید از جنس فولاد می باشد و سیم زرد یک ترکیب الیاژی از کروم، مس و فولاد است. که البته این سیمها عمدتا وارداتی هستند. نکته مهم در این است که جنس سیم و کیفیت (یکدستی چگالی سیم) آن بر روی صدا بسیار موثر است.

سنتور سُل‌كوك و لاكوك رايج‌ترين و پر استفاده‌ترين سنتور در ايران محسوب مي‌شود و مدرسين سنتور استفاده از آن را به هنرجويان خود توصيه مي‌كنند. اما به غير از اين نوع رايج، انواع ديگري از سنتور در ايران ساخته و استفاده مي‌شوند كه از نظر ابعاد كلاف و تعداد خرك‌ها و … با نوع رايج متفاوت هستند. از جمله سنتورهاي ۱۰ ، ۱۱ و ۱۲ خرك از اين قبيل هستند. انگيزه براي استفاده از اين نوع سنتورهاي غيرمعمول براساس تجربه شخصي نوازنده مي‌باشد اما سهولت كار با آنها و امكان اجراي چند دستگاه در يك مرحله كوك سنتور با استفاده از خرك‌هاي اضافي و جابه‌جا كردن آنها از جمله انگيزه ها براي اين كار ذكر شده‌اند. وقتي از سنتور ۱۲ خرك صحبت به ميان مي‌آيد بدين معني است كه در هر رديف از خرك‌هاي زرد و سفيد ۱۲ خرك وجود دارد به عبارت ديگر در مجموع ۲۴ خرك وجود دارد.روش كوك كردن اين نوع سنتورها با سنتورهاي ۹ خرك كاملا متفاوت است.

نوع ديگر از سنتور كه امروزه رواج يافته است سنتور لاكوك است كه از آن بيشتر اوقات در تك‌نوازي‌ها و بداهه نوازي ها استفاده مي‌شود و در مقايسه با سنتور سُل كوك صداي زيرتري دارد و از نظر كوك نيز يك پرده بالاتر از سنتور سُل كوك مي‌شود اين سنتور نيز از نوع ۹ خرك مي‌باشد. كلاف جلو ۸۰ سانت ، كلاف عقب ۳۳ سانت ، قطر سنتور ۲۶ سانت ، ضخامت چوب كلاف ۱۵ تا ۱۶ ميليمتر و ضخامت صفحه از نوع معمول كمتر است.

نوع ديگر سنتور سي‌كوك نام دارد كه ابعاد آن از سنتور لاكوك نيز كمتر است.

نوع ديگر، سنتور كروماتيك ناميده مي‌شود كه داراي سه اكتاو و نيم است و در كارهاي اركستري از آن استفاده مي‌شود. كليه سيم هاي اين سنتور سه تايي است (به استثناء هشت خرك سمت راست زرد) و نت‌خواني اين نوع ساز با كليد سُل و روي خط دوم حامل نوشته مي‌شود.

بهترین سنتورنوازان از گذشته تا اکنون عبارتند از

محمدصادق خان سرورالملک, علی اکبر خان شاهی, حسن خان, حبیب سماع حضور, حبیب سماعی, حسین صبا, حسین ملک, رضا ورزنده, منصور صارمی, فرامرز پایور, مجید نجاهی, رضا شفیعیان, مجید کیانی, اسماعیل تهرانی, پرویز مشکاتیان, پشنگ کامکار, میلاد کیایی و اردوان کامکار.

پاستاد فرامرز پایور نخستین آهنگساز ایرانی به‌شمار می‌آید که سنتور ساز تخصصی او بود و به عنوان یک سنتور نواز، تنها به بداهه‌پردازی توجه نکرد و به نواسازی روی این ساز پرداخت. بسیاری از سنتور نوازان بزرگ ایران نزد پایور ردیف و موسیقی آموختند و تاثیر او در رشد این ساز به اندازه‌ای است که سنتور نوازانی که شاگرد مستقیم او نبودند هم خود را مدیون تلاش او می‌دانند. پایور که سنتور نوازی را نزد ابوالحسن صبا فرا گرفت و از طریق او با روش سنتور نوازی حبیب سماعی از سنتور نوازان نسل قدیم آشنا شد، روش ویژه خود را در نوازندگی در پیش گرفت. درگذشت حبیب سماعی در سال ۱۳۲۵ دوران رکود ساز سنتور در موسیقی ایرانی را با خود آورد تا این که پایور در سن ۱۷ سالگی به آموختن سنتور نزد استاد صبا رو کرد و در طول سال‌های کار خود توانست بار دیگر ساز سنتور را در موسیقی ایرانی زنده کند.

به طور یقین می توان گفت که در طول تاریخ پرفراز و نشیب موسیقی ایرانی, سنتور یکی از پرطرفدارترین سازها در بین مردم بوده است و آن هم بدلیل صدای زیبا و دلربای این ساز است. نوای دلنشینی که پیوند دهنده قلب آدمی با رفیع ترین و زیباترین احساسات انسان است

شیرین ­ترین بخش از آموزش سنتور، اجرای قطعات موسیقی توسط ساز است. پس از آموزش ساختارهای لازم، اکنون هنرجو برای اجرای قطعات موسیقی ساده، آماده است. در آموزش سازهای ایرانی، اولویت شروع در نواختن قطعات با دستگاه­ها و تم ­های ایرانی است.ولی این یک شرط مطلق نیست و این استاد است که با توجه به روحیات و تشخیص سطح هنرجو، قطعات موسیقی را انتخاب می ­کند.

انتخاب صحیح و وسواس در انتخاب قطعات برای هنرجویان، تاثیر زیادی بر انگیزه و اشتیاق آنها در نوازندگی دارد و این یکی از تخصصی­ ترین قسمت ­های آموزش سنتور به روش اصولی است. استادان زبردست با سال­ها تجربه و روبرو شدن با شاگردان مختلف، بیشترین تاثیر را در تشویق هنرجویان به یادگیری سنتور و در نهایت لذت بردن از ساز را دارند.

مضراب سنتور از جنس چوب است. اگر به مضراب سنتور دقت کرده باشید، احتمالا ناحیه­ حلقه ای را در آن دیده اید. این قسمت محل قرارگیری انگشتان است و به نگه داشتن مضراب در دست کمک می­ کند. در قسمت جلوی مضراب معمولا از نمد استفاده می­ کنند که استفاده از نمد به نرم بودن وشفافیت صدا کمک بسیاری می­ کند.

بعد از آشنایی مقدماتی با نحوه­ نشستن و ساختار مضراب­ ها، نحوه درست به دست گرفتن مضراب ها و آموزش صحیح مضراب زنی، شالوده­ های اصلی نوازندگی را در هنرجویان تشکیل می دهند.

آموزش نت خوانی ونواختن نت ها

یادگیری نت­ خوانی مشابه یادگرفتن حروف الفبا در زبان فارسی است. آموزش صحیح و استاندارد نت­ خوانی و ریتم، هنرجو را برای رسیدن به هدف نهایی (نواختن ساز) آماده می ­کند.

این مرحله از مهمترین مراحل آموزش در هر نوع سازی است. در این جا هنرجو با دنیای موسیقی آشنا می شود و درک صحیح از ساختار ریتم و فواصل نت ها در موسیقی پیدا می کند. این مرحله یکی از مهمترین مراحل یادگیری در آموزش سنتور است و صبر و اشتیاق بالای هنر جو را می طلبد.

به سنتور گوش کنید. آلبوم سنتوری خریداری نموده و به سنتورنوازی یکی از اساتید گوش کنید

اگر هنوز به یادگیری سنتور علاقه دارید. مرحله چهارم خرید سنتور است. به علاوه ی مضراب و آچار کوک

 اگر پیش استاد رفتید که ادامه کار رو با استاد پیگیری کنید در غیر اینصورت کتاب دستور سنتور استاد پایور را هم خریداری کرده و تمام مطالب مقدماتی آنرا بخوانید

 درس اول این کتاب را تمرین کنید و تا هفته دیگر روی همین درس تمرین کنید

درس دوم را در هفته دوم از روی نت درآورید

 درس ۱ از دورس ابتدایی سنتور را بخوانید. این درس به شما کمک میکند نت های سنتور را بهتر بشناسید و همچنین خلاصه ای از رئوس مطالب کتاب های مختلف است.

اين ساز از لحاظ اندازه بزرگترين عضو خانواده سازهاي زهي آرشه اي است. براي نواختن اين ساز، نوازنده مي ايستد و ساز را در کنار خود مي گيرد و به گونه اي که دسته آن بالاتر از شانه سمت چپ نوازنده قرار مي گيرد و آن را مانند ويولن سل با کشيدن افقي آرشه مي نوازد. کنترباس پايين ترين سطح زير و بمي و کمترين وسعت صوتي را در سازهاي زهي دارد. طنين کنتر باس قوي ، پُر، ضخيم و زنگ دار است. اين ساز به دليل سنگيني سيم ها از لحاظ چابکي از همه ساز هاي زهي ضعيف تر است.

شکل ظاهري اين ساز شبيه ويولن هاي آتيک است و نوازنده در هنگام نواختن مثل ويولن آن را روي شانه چپ قرار مي دهد.از آن جايي که اين ساز از لحاظ اندازه مقدار کمي (حدود ۵ سانتيمتر) از ويولن بزرگتر است ، براي افرادي که با موسيقي آشنايي کمتري دارند ، تشخيص آن از ويولن مشکل است. اين ساز از نظر ميدان زير و بمي اندکي پايين تر از ويولن است و ميدان صوتي تنگ تر از آن دارد. اين ساز صدايی غني ، نافذ ، تيره ، آرامش بخش و سبک دارد.

ويولن آتيک: ويولون هاي آتيک که ساده ترين نوع ويولون ها هستند ، براي افراد مبتدي مناسب اند.

 ويولن الکتريک: ويولون الکتريک داراي يک خروجي الکتريکي صدا است و معمولا بدنه آن از جنس ف ساخته مي شود. اين ساز موسيقي در سبک هاي راک ، پاپ و … مورد استفاده قرار مي گيرد. ويولن‌هاي الکتريک با بدنه في معمولا يک طراحي غيرسنتي و غير شبيه به ويولن هاي آتيک دارند تا در حد امکان وزن کمتري را داشته باشند. ويولن‌هاي الکتريک ممکن است تعداد بيشتري سيم نسبت به ویولون های آتيک داشته باشند. سيگنال ‌هاي ويولن الکتريک مثل گيتار الکتريک بر اثر پردازش‌هاي الکترونيکي، براي بدست آوردن صداي دلخواه به وجود مي‌آيد.

وقتی بسیاری از ویولونیست های جوان و شگفت انگیزی میبینید (حتی بعضا کودکان چهار ساله) نباید دلسرد و ناامید شوید. این در مورد همه ی ابزارهای موسیقی صدق میکند. مثلا ممکن است گیتاریست های راک، کودک ۸ ساله ای را ببینند که میتواند اهنگ های حرفه ای آنها را بزند. خیلی افراد ممکن است از شما بهتر باشند اما این در بعضی موارد وجود دارد پس نگذارید که باعث ناراحتی شما شود. این یک رقابت نیست، فقط هنگام ویولن زدن سعی کنید خودتان را نشان دهید.

 شما تنها نیستید، به جامعه ی ویولونیست ها خوش آمدید!

ویولن یک جامعه است. وقتی شروع به یادگرفتن ویولن میکنید میتوانید در گروه محلی ویولونیست ها شرکت کنید و در مورد کاری که در حال انجام آن هستید با ویولونیست های دیگر صحبت کنید. پس به جامعه ی ویولونیست ها ملحق شوید!

اگر ویولن دارید باید کارهایی که باعث محافظت از آن میشود را بدانید، اما نگران نباشید چون در طول مدت برایتان عادت میشود. وقتی ویولونیست ها آماده ی نواختن میشوند، میبینید که جسم کوچکی را برروی موی آرشه میکشند . آرشه یک حالت منحنی شکلی دارد که باید محافظت شود و آن را نرم کرد. به این ماده رزین یا کلیفون میگویند. رزین ماده ایست که تقریبا چسبناک است و برای افزایش اصطکاک بین تارهای آرشه و سیم ویولن استفاده میشود. به عبارت دیگر باعث میشود که سیم های ویولن تارهای آرشه را گیر بیندازند. رزین را روی موی آرشه بسایید و آن را به سمت عقب و جلو ببرید تا جایی که مطمئن شوید آرشه چسبناک شده و رزین به راحتی روی آن نمی لغزد. پس از اتمام کار خرده های رزین را از سطح ویولن پاک کنید. این فقط یکی از موارد نگهدای ویولن است، از موارد دیگر شامل تعویض موی آرشه و همچنین سیم ها است.

حتی ویولونیست های حرفه ای هم گاهی اوقات متوجه میشوند که صدای ویولن آنها خشن و پرسروصدا است. در این حال به نحوه ی در دست گرفتن ویولن و حفره هایی که صدا از آنجا تولید میشود نگاه کنید. هنگام نواختن، ویولن بسیار نزدیک به گوش چپ است به همین دلیل بسیاری از ویولونیست ها بعد از مدت طولانی، با گوش چپشان صدا را نمیشنوند بخاطر اینکه صدا بسیار نزدیک گوششان است. ویولونیست ها بخصوص هنگامیکه انفرادی کار میکنند، سعی میکنند تا آخرین صندلی سالن کنسرت هم صدایشان را بشنوند. پس این صدای تیز و خراش مانند را فقط خودشان میشنوند و بخاطر تاثیر صدای تعدیل کننده در سالن، تماشاگران فقط موسیقی زیبایی میشنوند.

 مسلما در ابتدای کارتان، صدای ویولن زدن شما خیلی عالی بنظر نمیرسد. همچنین شاید با نحوه ی نگهداشتن آرشه در دستتان راحت نباشید ، اگر چه بعدها به آن عادت خواهید کرد. بنابراین بدلیل بد نگه داشتن آرشه در دستتان در روزهای اول با صدای خراش مانندی مواجه میشوید که شبیه وز وز کردن پشه ها نزدیک گوشتان است.

بخش دوم: یادگیری تکنیک‌های ساده

۱ – سفت‌کردن آرشه. مویی آرشه باید سفت باشد. با استفاده از پیچ انتهای آرشه و با چرخش ساعت‌گرد اقدام به سفت‌کردن مویی کنید.

• مویی نباید خیلی سفت یا خیلی شل باشد، و همچنین نباید با بخش چوبی آرشه موازی باشد.
• از انگشت کوچک خود استفاده نکنید، زیرا ممکن است چربی دست شما به مویی منتقل‌شود و روی صدای آن تاثیر منفی بگذارد.

۲- کلوفون‌زدن آرشه. کلوفون‌ها در دو نوع هستند: روشن و تیره. کلوفون وسیله‌ای ارزان قیمت است. اگر در منطقه گرمسیر زندگی می‌کنید، از کلوفون روشن استفاده کنید و اگر در منطقه سردسیر هستید از کلوفون تیره استفاده کنید. اگر در منطقه‌ای معتدل هستید بهتر است هردونوع آن را داشته باشید. این وسیله معمولا چهارگوش است و دارای دولبه می‌باشد. آن را روی مویی آرشه قراردهید و به آرامی بالا و پایین کنید. هدف این است که مقداری از گردوخاک مویی آرشه برطرف‌شود. هر زمان که می‌خواهید تمرین‌کنید، از آرشه استفاده‌کنید.

• اگر احساس کردید کلوفون نمیتواند گردوخاک مویی را برطرف کنید، بااستفاده از یک کلید،سکه یا هرچیز دیگری اقدام به تیزکردن و خراشاندن کلوفون کنید.
• بیش از حد از کلوفون استفاده نکنید زیرا ممکن است روی صدای مویی تاثیر منفی بگذارد.
• مویی جدید به کلوفون بیشتری نیازدارد.

 ظاهر گیتار آتیک شبیه به گیتار کلاسیک است. سیم‌های این گیتار فی است و کاسه صدای آن بزرگتر می‌باشد. به همین دلیل صدای گیتار آتیک  دارای یک زنگ خاص است و به دلیل همین طنین زنگدار بیشتر در آهنگ‌های بلوز، کانتری، فولک و راک به کار می رود. اما اگر از طرفداران موسیقی بلوز، کانتری یا فولک هستید بهتر است این نوع گیتار را انتخاب کنید.

دسته گیتار آتیک نسبت به گیتار کلاسیک باریکتر است و سیم‌ها به یکدیگر نزدیک ترند. لذا تکنیک‌هایی مثل باره گرفتن روی این ساز راحت تر است و حتی بعضاً تکنیک‌هایی روی این ساز قابل اجرا است که با گیتار کلاسیک امکان پذیر نیستند.

مثلاً بعضی از نوازندگان آتیک،به هنگام  تدریس خصوصی  از انگشت شست دست چپ خود برای گرفتن سیم‌های بالاتر استفاده می کنند. البته اجرای صحیح و شفاف نتها با این ساز قدرت بیشتری لازم دارد. چرا که سیم‌های این ساز فی هستند و حتی در سازهای با اکشن پایین، نسبتاً به نیروی بیشتری برای نواختن نت یا بند کردن احتیاج دارند.

جنس این نوع ساز، در انواع مرغوب از جنس Rosewood یا چوب افرا است و دسته آن معمولاً دارای 14 فرت تا لبه بدنه و 20 فرت تا سوراخ صدا است. انواع پیکاپ دار این ساز نیز در بازار وجود دارد.

طنین صدای این ساز (بسته به جنس بدنه و سیم‌ها) مناسب برای موسیقی کلاسیک، فلامنکو و بعضاً موسیقی پاپ است. بنابر این اگر علاقمند به  کلاس گیتار  و نوازندگی  به سبک کلاسیک یا فلامنکو هستید یا تصمیم دارید برای اولین بار گیتار یاد بگیرید، این نوع گیتار برای شما مناسب‌تر است.

جنس صدای گیتار فلامنکو خشن تر و تیز تر است در حالیکه صدای گیتار کلاسیک آرام، شفاف و لطیف تر است. تفاوت صدای این دو گیتار (با وجود ظاهر و ساختار یکسان) در جنس چوب و سیم به کار رفته است. بدنه گیتار فلامنکو معمولاً از چوب اقاقیای کانادایی و رویه آنها از چوب صنوبر است که باعث ایجاد صدایی کاملاً خشک و منحصر به فلامنکو می‌شود.

در نوعی ازگیتارها موسوم به Cutaway بدنه دارای انحنائی در یک طرف است که به نوازنده اجازه می دهد تا از فرت‌های پایین برای اجرای ملودی استفاده نماید. این نوع گیتار کلاسیک در موسیقی پاپ و برخی اجراهای موسیقی جز به کار می رود و معمولاً دارای پیکاپ است.

گیتار کلاسیک که با اسامی(Nylon string acoustic guitar) نیز شناخته می‌شود از معروفترین و مرسوم‌ترین نوع گیتار در ایران است.

ساختار گیتار کلاسیک از 3 سیم نایلونی و 3 سیم ابریشمی که با سیم پیچ فی پیچیده شده است تشکیل گردیده است. به همین دلیل طنین صدای آن نسبت به انواع دیگر نرم تر و لطیف تر بوده و به خاطر نوع سیمهای آن نوازندگی با آن و انگشت گذاری روی فرتها، نسبتاً ساده تر است.

هر چند دسته گیتار کلاسیک از انواع دیگر پهن‌تر است و تکنیک‌هایی مثل باره گرفتن روی دسته آن نیاز به تمرین و دقت بیشتری دارد.

گفته شده که بربط(عود) ساز ایرانی که از قدیمی ترین سازهای ایرانی است، سر منشا گیتارمی باشد.

اینگرید ذهبی در مقاله‌ای تحت عنوان پیدایش گیتار نوشته است: در سال 1492 هنگامی‌که اعراب و یهودیان مجبور به ترک خاک اسپانیا شدند، نواختن گیتار یا عود در اسپانیا و مخصوصاً در جنوب این کشور چنان رواج یافت که مردم آن را به چشم ساز محلی خود نگاه می کردند. البته در اندازه گیتارتغییراتی داده شد، آن را کمی کوچکتر کردند و روی آن تزئیناتی نیز نقش کردند و آنگاه آنرا ویولا نام نهادند.

از ماخذ دیگری که برای گیتار آورده شده موریس جی سامرفیلد در کتاب گیتار کلاسیک از 00 تا امروز چهارتار ایرانی را منشا اصلی گیتار ذکر کرده‌اند و همچنین هنری جرج فایر در مقاله‌ای می‌گوید شیخ حیدرکه در سال 898 هجری وفات یافت و یکی از مؤسسین سلسله صفوی است، چهارتار را اختراع کرد.

همچنین در دائره‌المعارف آمریکا چاپ 5 - 1974 آورده شده: گیتار، سازی است که در قرن 12 میلادی توسط اعراب از ایران به اسپانیا برده شده است. مراجع گوناگون دیگر نیز همه حاکی از این است که گیتار سازی است با اصالت و ریشه ایرانی.

گیتار از جمله سازهایی است که امروزه به طور وسیعی در انواع موسیقی - از کلاسیک گرفته تا جز و راک - به کار می‌رود. انواع این ساز، با طنین صداهای منحصر به فرد، طیف وسیعی از علاقمندان سبک‌های موسیقی را جذب می کند که این موضوع  تدریس خصوصی گیتار  را پر طرفدارترین ساز معاصر نموده است.

کسانی که برای اولین بار تصمیم به خرید یک گیتار دارند در ابتدای امر با این سؤال روبرو هستند که چه نوع گیتاری را انتخاب کنند. بنا بر این اگر تصمیم دارید برای اولین بار، گیتار را به عنوان یکی از سازهای خود انتخاب کنید بسیار مهم است که در وهله اول بدانید علاقمند به فراگیری چه سبکی از نوازندگی هستید و باید چه نوع سازی انتخاب کنید. این آگاهی شما را در فراگیری موسیقی و  تدریس گیتار علاقمندتر و هدفمندتر می‌سازد.

برای انتخاب سبک مورد علاقه خود و  آموزش گیتار  باید با صدا و عملکرد انواع گیتارها آشنا شوید.در این مقاله سعی شده تا شما را بصورت کامل و دقیق با انواع و اقسام گیتار آشنا کنیم.

به طور کلی بهتر است که  تدریس گیتار  بصورت حضوری و در کنار استاد باشد و نه بصورت آنلاین یا غیر حضوری.چون در کلاس  تدربس خصوصی گیتار  استاد می تواند نحوه دست گرفتن ساز،انگشت گذاری،آکورد گیری،نشستن و نواختن گیتار را به درستی آموزش دهد.البته اگر  کلاس خصوص گیتار  خارج از توان مالی تان است می توانید به آموزشگاههای موسیقی مراجعه کنید که هزینه های پایینتری دارند.

در همان مرحله اول که اقدام به خرید ساز می کنید از یک کارشناس ساز کمک بگیرید.چون استاد به راحتی می تواند مسائل مختلف از قبیل صدای ساز،جنس چوب،ترک نداشتن ساز،جنس سیم و سایر نکات را بررسی کند که این کار برای یک هنرجوی مبتدی قابل انجام نیست.کارشناس  گیتار  با نواختن ساز، می تواند صداهای حتی ظریف را تشخیص داده و یک گیتار مناسب را به شما معرفی کند.البته هزینه کارشناسی را نیز مد نظر قرار دهید!

گیتار را با ضمانت تهیه کنید.

سعی کنید گیتارتان را از یک نمایندگی معتبر بخرید تا کارت گارانتی و ضمانت نامه داشته باشد.در غیر این صورت با فروشنده شرط کنید که در صورت داشتن ایراد و یا عدم تایید استاد ، ساز را تعویض و یا عودت می دهید.همچنین در کنار ساز، لوازم جانبی مانند کیف مناسب،تیونر،یک دست سیم جدید و کتاب و جزوه آموزشی نیز تهیه کنید.

قبل از نواختن گیتار از فروشنده سوال کنید که آیا گیتار کوک استاندارد دارد و یا برای اجرا کوک شده است.این کار به شما اجازه مقایسه یک گیتار با انواع دیگر آن را می دهد.همچنین صدای گیتار را بررسی کنید.درست است که شما مبتدی هستید ولی به هر حال صدای غیر طبیعی(گز) برای گوش شما قابل تشخیص است.در این صورت از فروشنده بخواهید آن را دوباره کوک کند و مجددا امتحان کنید تا در صورت داشتن ایراد، گیتار دیگری را انتخاب کنید.

گیتار را در دستتان بگیرید و احساس آن را بررسی کنید.

سعی کنید گیتارهای مختلف را برداشته و حس آنها را در حالات مختلف نشسته و ایستاده امتحان کنید.ممکن است که شما هیچ اطلاعاتی در این زمینه نداشته باشید اما به هر حال به کمک یک  معلم گیتار  و یا مقایسه سازها با یکدیگر و احساسی که به شما می دهند می توانید متوجه این مطلب شوید.

از فروشندگان گیتارمشاوره بگیرید.

البته بیشتر فروشندگان از سازهایی که در مغازه موجود دارند تعریف و تمجید میکنند!! اما در بین آنها فروشندگان منصف و صادقی نیز هستند که مشاوره های درست و دقیقی را به خریداران می دهند.قیمت و ساز مد نظرتان را به آنها بگویید تا بتوانند شما را به درستی راهنمایی کنند.

یادگیری هر سازی برای هر سنی مناسب است و هیچگونه محدودیتی وجود ندارد

اما در سن کودکی اگر برای فرزندان خود برنامه ریزی داشته باشیم

و به استعداد آنها اهمیت دهیم در این رده پایین سنی بازده بسیاری خواهند داشت

و هوش و فکر فرزندان خود را ارتقا میدهید و هم چنین وقتی بمرور بزرگتر میشوند

آن ساز مورد علاقه خود را بیشتر یاد میگیرند و حرفه ای تر میشوند و در آینده پیشرفت بسیاری خواهند کرد.

باید توجه داشته باشید به هنگام خریداری سنتور  از استاد خود بخواهید

تا راهنماییتان بکند چونکه بنسبت تجربه ای که اساتید دارند میتوانند بشما بهترین سنتور را معرفی کنند

تا شما خریداری کنید سنتور خوب سنتوری است که صفحه زیرو روی آن بدون هیچگونه برآمدگی باشد

و همچنین صفحه چوبی آن نباید هیچگونه ترک و گره ای داشته باشد.

سازهایی که منبت کاری شده هستند را خریداری نکنید چون برخلاف ظاهر زیبایش صدای خوبی ایجاد نمیکنند.

سنتورهای مختلفی در بازار وجود دارد که از لحاظ ساختار و کاربرد متفاوت میباشد.

سنتور ده و یازده و دوازده خرک و سنتور لا کوک ، سنتور باس، سنتور باریتون،

سنتور کروماتیک و سنتور کروماتیک بم از انواع آن میباشد

اما سنتوری که بیشتر درایران رواج دارد سل کوک یا نه خرک است .

نوازندگی سنتور بوسیله دو چوب نازک که مضراب نامیده میشود نواخته میشود .

در یادگیری سنتور میبایست نحوه درست گرفتن مضراب ها را در نظر گرفت .

در اصل مضراب خود از چهار قسمت سرو ساقه ،حلقه ودم تشکیل شده است

و واسطه میان دستان و ساز سنتور میباشد.

آموزش سنتور در کرج توسط بهترین آموزشگاه موسیقی در کرج

با نام آموزشگاه موسیقی آوادیس آموزش داده میشود

هنرجویان بسیاری در این آموزشگاه حرفه ای شروع به یادگیری ساز سنتور کرده اند

و توانسته اند با آموزش سنتور در کرج به مقام بالایی از موسیقی دست پیدا کنند.

نشانه ای که از این ساز کهن برجای مانده بود در سنگتراشی های آشور و بابلیان بوده است

که در آن زمان سازی که بسیار به سنتور همانند میباشد

در بزرگداشت آشور بانیپال در صف تشریفات آنها جای داشته است.

هم چنین نیز خیلی ها براین باورند که این ساز زهی را در زمان های بسیار قدیم به کشورهای آسیایی برده اند

و اکنون مشابه این ساز در کشورهایی نظیر مصر و پاکستان و عراق و هند ویونان و…یباشد.

شکل سنتور برای همه ی هنردوستان مشخص است اینکه این ساز بسیار منظم میباشد

و جعبه ذوزنقه ای شکل میباشد و دارای یک ضلع بلند و یک ضلع کوتاهتر است

و اینکه جنس آن از چوب میباشد. دارای هفتادو دو سیم میباشد که به دسته های چهارتایی تقسیم میشود.

از سازندگان معروف این ساز خوش نوا ، میتوان داریوش سالاری و مهدی ناظمی را نام برد.

هم چنین از نوازندگان با استعداد و بنام ساز سنتوراعم از قدیم و جدید

پرویز مشکاتیان، داریوش صفوت، محمدصادق خان، علی‌اکبر شاهی، حسین ملک،

فضل‌الله توکل، حسین صبا، ابوالحسن صبا، سوسن دهلوی، رضا شفیعیان، پشنگ کامکار،

جواد بطحایی، اردوان کامکار، سیامک آقایی، حسین پرنیا ومیتوان نام برد.

گیتار الکتریک ساز قرن بیست  میباشد که در دهه 1930معرفی شد که

آنها از یک آمپلی فایر برای دستکاری شکل های گیتار استفاده می کردند.

گیتار الکتریکی می تواند یک بدنه توخالی، نیمه توخالی و یا پر باشد.

آنها برای ایجاد صدای بلند به صدای مکانیکی تکیه نمی کنند

و حضور بدن توخالی می تواند سبب بازخورد و ارتعاشات غیرمتعارف رشته ها شود

اولین گیتار تقویت الکتریکی در سال 1931 کشف شد.

گیتار الکتریک تاثیرات عمیقی را در تاریخ موسیقی دنیای مدرن داشته است

و باعث ایجاد بسیاری از ژانرهای جدید شد و نگاه و صدای بسیاری از ژانرهای قدیمی را تغییر داد.

امروزه گیتار الکتریکی یا گیتار بیس بخشی جدایی ناپذیر از تقریبا هر گروه محبوب در  دنیای موسیقی  است.

گیتار الکتریک امروزه به عنوان یک ساز اصلی در سبکهای موسیقی بی شماری از جمله

راک، پاپ، بلوز، جاز، پانک، رگگایی، و بسیاری دیگر استفاده می شود.

گیبسون اولین گیتار الکتریکی خود را (ES-150) در سال 1936 ساخت.

Stratocasterاولین گیتار الکتریکی خود را در سال 1954 ساخت.

انواع گیتار الکتریکی عبارتند از: بدنه توپر ، بدنه تو خالی، نیمه آتیک، الکتریک آتیک

گیتار الکتریک دارای 6 سیم میباشدبعضی هام دارای دوازده سیم هستند.

در هر کشوری سبکی را بیشتر میپسندند و به آن علاقه بیشتری دارند . به عنوان مثال در کشورهای

اروپای غربی ممکنه سبک کلاسیک و اپرا را بیشتر بپسندند و یا در آمریکای لاتین با سبک هایی

چون کانتری با ساز بانجو و یا راک را بیشتر ترجیح میدهند .

در آسیا سبک های شرقی و سازهای شرقی مانند عود ، سی تار، هنگ درام و سبک های فلامنکو

طرفداران بیشتری دارد . اما در بین سبک ها پاپ دارای بالاترین طرفدار میباشد .

پس اگر دوست دارید که گیتار پاپ را یاد بگیرید میتوانید همین امروز مشاوره را شروع کنید و

از فردا کلاس آمدن را شروع نمایید .

در نوازندگی تار نیزمانند دیگر سازها از علایمی قراردادی برای انگشت گذاری و ایجاد حالت های خاص استفاده می شود که معمول ترین آنها عبارت اند از:

O = علامت دست باز سیم (صوت مطلق)

˄ = علامت مضراب راست، یعنی زخمه از بالا به طرف پایین نواخته می شود.

˅ = علامت مضراب چپ، یعنی زخمه از پایین به طرف بالا نواخته می شود.

T = علامت اجرای کشش زمان نت با مضراب ریز

+ = علامت اجرا با انگشت شست دست چپ بر روی سیم بم

در نوازندگی تار، کشش زمان کامل نت ها را با مضراب ریز نگه می دارند. نواختن مضراب راست و چپ به صورت پیاپی، مسلسل، مساوی و نسبتا سریع را اصطلاحا ریز» می گویند.

در انگشت گذاری روی سیم های اول و دوم، شماره یک برای انگشت سبابه ی دست چپ و شماره های 2و3و4 به ترتیب برای استفاده از انگشت های بعدی در نظر گرفته شده اند. این اعداد را بالای نت می گذارند. برای انگشت گذاری روی سیم های دوم و سوم زیر اعداد، و سیم بم بالای اعداد، نیم دایره کوچکی رسم می کنند که استفاده از سیم های نامبرده و انگشت گذاری آنها را یادآور می شود. اصطلاحات بالا دسته (نزدیک به سرپنجه)، وسط دسته و پایین دسته (نزدیک به نقاره) در تار نوازی معمول هستند. تمام علایم مربوط به حالتها و حرکاتی که در تئوری موسیقی مطرح می شود را برای تار هم می توان نوشت و این علایم کاربرد دارند.

کوک سیم ها و محل دستانها را در اجرای دستگاه ها و آوازهای موسیقی ملی می توان تغییر داد و لی معمولا فواصل چهارم یا پنجم پایین رونده بین سیم های اصلی حفظ می شوند. گفته اند سیم پنجم تار را غلام حسین درویش ( استاد تار دوره قاجار) اضافه کرده است که به آن سیم واخوان » می گویند. خراش (آرپژ) و اکوردهای دو یا سه صدایی در تار قابل اجرا هستند و اجرای نت ها برروی سیم بم با انگشت شست دست راست نیز ممکن است. تمام حالت های کیفی موسیقی ایرانی، اعم از دوبل نت، تکیه، ریز، تریل، گلیساندوهای عرضی و طولی و غیره بر روی این ساز قابل اجرا هستند. استاد علی نقی وزیری به منظور وسعت بیشتر، دسته تار را تا روی نقاره ادامه دادند و به این ترتیب شش دستان (فاصله یک چهارم دست) بروسعت آن افزودند. ایشان در نمودار کتابهایشان تا قبل از نقاره با استفاده ازفواصل ربع پرده 29 دستان ارائه داده اند. پنجه کاری » نوعی نوازندگی در سطح استادان است، به این ترتیب که بدون زخمه زدن با دست چپ بر سیم ها، انگشت دست راست برسیمی ثابت می ماند و انگشت بعدی سیم را به صورت کندن به صدا درمی آورد و به همین ترتیب نغمه هایی ایجاد می شوند. گرفته » یا در اصطلاح پیتزیکاتو» به نوعی نوازندگی می گویند که بلافاصله بعد ازآخرین صدا، طنین آن با انگشت یا انگشت های بعدی همان دست گرفته می شود. پوش » نیز اصطلاحی است که برای نوازندگی بر روی نقاره به منظور ایجاد صدای نرم تر و پخته تر به کار می رود. گاهی نیز ضخمه ای با مضراب زده می شود و در طنین آن انگشت های دست چپ نغمه ای کوتاه می نوازند. صدا دهی تار را با تغییراتی که در اندازه و تراش کاسه و نقاره و دسته و پوست ایجاد می کنند می توان تغییر داد و تارهایی با وسعت و رنگ صدای دیگر ساخت که تار آلتوو تار باس معمول ترین آنهاست. نمونه هایی از این تارها ساخته شده اند که تجربی و سلیقه ای بوده اند و عمومیت نیافته اند.

رباب

 رباب از جمله قدیمی‌ترین سازهای زهی مضرابی(زخمه ای) ایران است که نواختن آن بیشتر در شرق و جنوب شرق کشورمان رواح دارد. ساز رباب معمولان از چوب، پوست، زه یا نخ نایلون ساخته می‌شود.

نواختن انواع رباب در برخی نواحی ایران و دیگر کشورهای همجوار نیز متداول است. این ساز در دهه 30 و 40 شمسی در گروه‌نوازی سازهای ملی ایران مورد استفاده قرار می‌گرفته است. در گروه‌نوازی‌های شهری، رباب را به صورت افقی روی زانو می‌گذارند (مانند عود یا تار) و با مضراب می نوازند.

رباب به صورتی که امروزه در گروه‌نوازی شهرها متداول است سازی است که غالبا از چوب گردو یا توت و چوب‌های سخت دیگر ساخته می‌شود.

این ساز از 4 قسمت کلی، شکم، سینه، دسته و سر تشکیل شده و تعداد سیم‌های رباب 6 یا 3 سیم جفتی است.

اگر آهنگساز و یا ارکستراتور نیاز داشته باشد بخشی منحصراَ روی یک سیم نواخته شود ، آن بخش باید واژه SUL به اضافه­ی نام سیم ذکر شوند. مثلا  sul D یا sul A. فرانسوی ها بیشتر ترجیح میدهند از اعداد رومی استفاده کنند و این قاعده برای تمام سازهای این خانواده صدق میکند.

سیم سل(G) ویولن

سیم سل ضخیم ترین و رساترین سیم از چهار سیم ویولن است و همانطور که نوازنده به پوزسیونهای بالاتر در این سیم می رود ، به علت کوتاه تر شدن ویبراسیون صدا فشرده تر می شود.

سیم لا(A)ویولن

ویژگی های صدای سیم لا در پوزسیون اول بسیار چشمگیر و مورد توجه است. این سیم در پوزسیونهای بالاتر شفافیت و قدرت خود را از دست میدهد. پوزسیونهای بالاتر برای قسمتهای تغزلی مناسب اند و اگر در آنها شفافیت و درخشندگی مورد نظر باشد نوازنده باید از سیم می ( E ) برای بقیه قسمت استفاده کند.

 اجرای آکوردهای چند صدایی( multiple stops) در ساز ویولن

در کارهای ارکستری معمولا راحت ترین آکورد های دوتایی استفاده می شوند. بویژه برای افکت های آکوردی یا قطعات پرصدا. از آنجا که ارکستر سمفونیک حداقل شانزده ویولن اول و چهارده ویولن دوم دارد قسمتهایی که برای یک نوازنده نواختن آن مشکل است با divisi آسان می شوند.

هارمونیک ها(harmonics)

گاهی اوقات در یولن تنها و موسیقی مجلسی آهنگساز از نوازنده میخواهد تا هارمونیک های مصنوعی متفاوت با آنچه در بخش کل سازهای زهی بحث شد تولید کند. این روش به ندرت در کارهای ارکستر استفاده میشود زیرا تنهای تولید شده در این روش ضعیف اند. از آنجا که تولید هارمونیک های مصنوعی در بحث زیر آسانترین راه برای نواختن است این روش در پارتیتورهای ارکستری بیشتر دیده می شود.

 موسیقی برای ویولن در کلید سل نوشته می شود. اعداد رومی بالای خطوط حامل در شکل زیر، نشان دهنده سیم های ویولن هستند.

 محدوده صوتی ویولن

 محدوده کاربذد ویولن (بدون استفاده ازهارمونیک ها) ازG تا E7 است اما در موسیقی های تک نوازی یا در ارکستر مجلسی تا B7  یا حتی بالاتر ازآن نیز امکان پذیر است. باید توجه داشت که کنترل کوک دقیق در محدوده ی خیلی بالا در هر نوع ساز زهی مشکل است. در دوره ی کلاسیک، محدوده ویولن تا A بود. بعد از پوزیسیون هفتم، جایی که نت (لا) بالاترین نت است فضای بین انگشت ها کوچک تر می شود.

انگشت گذاری برای پنج پوزیسیون اول در ویولن مطابق این نمودار است:

توجه داشته باشید که نت G سیم دست باز تا C# فقط در یک سیم قابل دسترسی هستند. از نت D4 هر نت می تواند روی بیشتر از یک سیم نواخته شود.

مثلا D4 را می توان با سیم دست بازیا با انگشت چهارم روی سیم G درپوزیسیون اول نواخت. همچنین می توان با انگشت سوم روی سیم G در پوزیسیون دوم، یا با انگشت دوم روی سیم G در پوزیسیون سوم و یا با انگشت اول روی سیم G در پوزیسیون پنجم نواخت.

اگرآهنگساز یا ارکستراتور(تنظیم کننده ی اثر برای ارکستر) با انگشت گذاری سازآشنایی کامل داشته باشد، برای تولید تمبر(رنگ صوتی) خاص در اثر، انگشت گذاری را در پارتیتور مشخص می کند. تولید تمبر خاص، به این شکل است که مثلا سیم های دست باز صدای خاصی دارند و در قطعات با تمپوی سریع، ترکیب نت های سیم های دست باز و گرفته شده، صدای نا موزونی نمی دهند. اما در قطعات با تمپوی کند و تاثیرگذار، آهنگساز خواهان آن است که تمام تن ها رنگ یکسانی داشته باشند.

نی همچون برخی از سازهای بادی انتقالی است، بدین معنا که چون فواصل کروماتیک به طور طبیعی در این ساز وجود ندارد، قابلیت اجرای قطعه با نشانه های تغییر دهنده بسیار و یا اجرای گام ها با تنالیته های مختلف برای آن مشکل و به تعداد مشخصی محدود و یا اینکه اساساً غیر ممکن است، به این علت چنانکه قبلاً گفته شد از طول های متعدد این ساز استفاده می شود که این امکان را به نوازنده می دهد تا بتواند هر دستگاهی را از هر پرده دلخواه و بنا به نیاز بنوازد. مثلاً دستگاه شور را معمولا می توان با نی Do از سه پرده مختلف آغاز کرد، یعنی شور Re، شور Sol، شور La، حال اگر بخواهیم قطعه ای در شور Do برای نی نوشته و اجرا کنیم لازم است تا یک نی انتخاب کنیم که یک پرده بهتر از نی Do باشد، یعنی نی Sib که در این صورت می توان شور Do (با همان انگشت گذاری که برای شور Re در نی  Do به کار برده ایم) و هم چنین شور Fa و شور Sol را با این نی اجرا کنیم.

برای نوشتن قطعه در گام ها با تنالیته های مختلف برای نی لازم است تا نی Do را مبنای کار قرار دهیم، یعنی اینکه قطعه مورد نظرمان را با توجه به امکانات  نی Do نوشته و در ابتدای خطوط حامل نام نی  مورد استفاده را مشخص کنیم، به این وسیله فواصل نوشته شده برای نی Do با به کار بردن طول های متفاوت نی تغییر کرده و عملاً فواصل طبیعی مورد نظر صدا می دهد.

 کلاس آموزش موسیقی پیانو را برای کودکان و بزرگسالان به صورت جداگانه برگزار می کند.اما اگر می خواهید بدانید بهترین سن یادگیری موسیقی پیانو چه سنی است باید بگوییم که کلاس ها برای کودکان 4 سال به بالایی که به موسیقی علاقه مند هستند نیز مناسب است زیرا با متد های آموزشی خاصی به آن ها آموزش داده می شود همچنین سبک آموزشی مودکان نسبت به دیگر سبک ها دقیق تر و منظم تر است.اگر به دنبال بهترین آموزشگاه پیانو حرفه ای در شهر تهران هستید آموزشگاه فردوس را به شما پیشنهاد می کنیم زیرا به آموزش پیانو در تمامی سطوح از جمله مبتدی، متوسط و پیشرفته می پردازد و همچنین کلاس هایی با هزینه ی مناسب و ارزان در اختیار شما قرار می دهد.

 ابتدا تمامی تکنیک های اولیه ی نوازندگی پیانو و همچنین تئوری موسیقی و نت خوانی را به طور کامل به شما آموزش می دهند و سپس اساتید با به کار گیری روش های حرفه ای به آموزش پیانو از سطح مبتدی تا پیشرفته می پردازند. در ابتدا سطح مبتدی را به شما آموزش داده و پس از گذراندن دوره ی آن به آموزش سطوح متوسط تا پیشرفته می پردازند و با قطعات ساز و تکنیک های پیشرفته ی پیانو شما را آشنا می کنند. پس از آن شما توانایی نواختن هر موسیقی را توسط ساز پیانو خواهید داشت. قبل از ثبت نام شما در کلاس ها از شما تست گرفته می شود و با توجه به نتیجه ی آن شما در سطح مورد نظر شروع به یادگیری می کنید.

موسیقی پیانو از نظر وسعت صدتایی از کامل ترین سازها به شمار می رود و به خوبی احساسات موزیسین را به شنونده ها انتقال می دهد به همین دلیل از پرطرفدار ترین ساز ها می باشد.شرکت در این کلاس ها باعث درک بهتر مفاهیم موسیقی و ساختار آهنگ می شود و به شما در انتخاب بهترین آهنگ کمک می کند به همین علت است که به جز قواعد و تکنیک پیانو، زبان و دانش موسیقی را هم به هنرجویان آموزش می دهند. یکی دیگر از فواید این کلاس ها آشنایی با دوستان هنرمندی از جنس خودتان است که باعث ایجاد انگیزه در افراد می شود.

در اجرای مقام های مختلف اعم از مجلسی یا کلام، نقش تنبور از همراهی ساده آواز فراتر می رود و به نوعی مکالمه موسیقایی شبیه می شود. تنبور را بدون استفاده از مضراب با هر پنج انگشت دست راست می نوازند. پایین بودن کوک تنبور و ارتفاع نسبتاً کمِ خرک و نیز شیوه های ظریف نواختن و کم بودن مضراب های همراه با آکسان شدید، باعث شده است که تنبور از نظر حجم صوتی در زمره کم صداترین سازهای زهی زخمه ای ایران قرار گیرد. نقش و کارکرد تنبور به عنوان یک ساز آیینی و غالباً مذهبی نیز در تکنیک های اجرایی و نرم بودن صدای آن مؤثر بوده است.

الف. تکنیک های اجرایی دست راست

1. مضراب شر
2. مضراب پس شُر
3. مضراب شُر متوالی
4. مضراب پیش شُر
5. مضراب راست (با پنجه)
6. مضراب راست (با سبابه)
7. مضراب چپ (با سبابه)
8. مضراب راست، چپ (با سبابه)
9. مضراب چپ، راست (با سبابه)
10. 10.مضراب چپ با دو تک

ب. تکنیک های اجرایی دست چپ

1. ویبراسیون عرضی
2. ویبراسیون طولی
3. کَندن

تنبور

تنبور، ساز باستانی ایران و ساز آئینی و مذهبی سلسله اهل حق به شمار می رود. این ساز از معدود سازهای رایج در ایران است که مقدس شمرده می شود. تنبور در منطقه گوران و کرند به تَمیُرَه، در منطقه صحنه به تَمیرَه و در میان لک های لرستان و کرمانشاهان به تموره معروف استو در شعرهای سید یعقوب ماهیدشتی به صورت تمور آمده استو در مجلس نیاز و حلقه ذکر سلسله یارسان (اهل حق) تنبور تنها سازی است که اجازه دخول دارد و ظاهراً از بدو پیدایش این سلسله از جمله لوازم مجلس نیاز و حلقه ذکر یارسان بوده است. این ساز در جامعه اهل حق از حرمت و قداست خاصی برخوردار است. اگرچه به جز تنبورنوازان اهل حق، نوازندگان غیر اهل حق نیز از تنبور استفاده می کنند، اما این نوازندگان نیز متوجه اهمیت و حرمت این ساز هستند.

ویژگی های ظاهری و ساختاری

تنبور سازی است که دسته‌ای بلند و کاسه‌ای گلابی شکل دارد و معمولاً از چوب توت ساخته می‌شود. کاسه آن به دو صورت یک تکه (کاسه‌ای) که از قدیم مرسوم بوده و چند تکه‌ای (ترکه‌ای یا چمنی) است که به تقلید از کاسه سه تار در دهه‌های اخیر ساخته شده است. طول این ساز در بین ۷۰ تا ۸۰ سانتیمتر و دارای سه سیم است، یکی واخوان و دو سیم اصلی. در زمان قدیم به گفته فارابی از یک و یا دو سیم اصلی استفاده می شدهاست که اکنون به صورت سه سیم معمول است. این ساز دارای چهارده پرده ونیم پرده (دستان) و فاقد ربع پرده می‌باشد. تنبور را با چهار انگشت دست راست و بدون استفاده از مضراب مصنوعی می‌نوازند و تکنیک‌های دست چپ آن شبیه دیگر سازهای زهی دسته دار مانند تار و سه تار است و مضراب‌های اصلی آن عبارتند از انواع مضراب راست و چپ، انواع مضراب ریز، گل‌ریز، غنچه، دوچپ ،شر و .

مقام های کلام (یاری، حقانی)

بخش دیگری از مقام های تنبور که بخش بسیار مهم آن نیز محسوب می شود، مقام ها یا آهنگ هایی است که به کلام شهرت دارندو به اعتباری، تنبور با این مقام ها شناخته می شود. این مقام ها فقط با تنبور و آواز اجرا می شوند. هرکلام متن معینی دارد و این متن ها از گفته ها و سروده های بزرگان یارسان (اهل حق) است.

در مورد تعداد و محتوای کلام ها از نظر شعر و موسیقی در دو حوزه گوران و صحنه تقریباً اتفاق نظر وجود دارد. البته به خاطر تفاوت نسبی برخی از آداب و رسوم، لهجه و جغرافیای این دو منطقه گاه شاهد تفاوت هایی در چگونگی اجرای یک کلام واحد هستیم. در منطقه گوران، لهجه غلیظ تر و اصیل تر است و در صحنه، متن با صراحت بیشتری ادا می شود.

منتخبی از عنوان های کلام ها به روایت علی اکبر مرادی:

1. سر خِیوی (سِرّ غیبی)
2. بَلی ها
3. هِی دُوس (دوست)
4. تَنَه میری (تو بزرگی)
5. لاو هی لاو ]دو نمونه[
6. بابا نااُوسی ]دو نمونه[
7. بابا جلیلی
8. خاص بژنه (خوب بساز، خوب عمل کن _ اشاره به خداوند است)
9. یاران جَم نیان (یاران جمع به پا کردند)
10. رژیان دالاهو (دالاهوی زیبا شده)

و .